Ψηφιδωτό δάπεδο, από τον 4ο π.X. αιώνα, που κοσμεί τον κυκλικό χώρο ενός λουτρού έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, κατά τις ανασκαφικές εργασίες του έργου «Εργασίες ανάδειξης και διαμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου του Μικρού Θεάτρου της αρχαίας Αμβρακίας» που εκτελείται από τη Εφορεία Αρχαιοτήτων ‘Αρτας, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020.
Το βοτσαλωτό δάπεδο έχει κυκλικό σχήμα και καλύπτει το κεντρικό τμήμα χώρου του λουτρού που προϋπήρχε στην ίδια θέση, όπου αργότερα κατασκευάστηκε το Μικρό Θέατρο. Αποτελείται από μικρά λευκά, φαιοκίτρινα και σκουρόχρωμα ποταμίσια βότσαλα που απεικονίζουν σκηνές που σχετίζονται με το υγρό στοιχείο. Η διακόσμηση, περιλαμβάνει τρέχουσα σπείρα που οριοθετεί την παράσταση, στην οποία απεικονίζονται σκηνές ερωτιδέων που παίζουν διάφορα παιχνίδια με κύκνους, ερωτιδέας που ιππεύει δελφίνι, κύκνος που πετά, ψάρια, υδρόβια πτηνά και ένα χταπόδι.
Το βοτσαλωτό συνδέεται με ένα παρόμοιο δάπεδο, το οποίο εντοπίστηκε σε παλαιότερη ανασκαφή τη δεκαετία του ’70 και ήταν μερικώς καλυμμένο από το ανατολικό τμήμα του κοίλου του Μικρού Θεάτρου. Το δάπεδο αυτό είχε αποκολληθεί κατά τις ανασκαφές του 1976. Το παλαιότερο αυτό βοτσαλωτό απεικονίζει ανάλογες παραστάσεις με φτερωτούς ερωτιδείς, κύκνους και δελφίνια και βρίσκεται σήμερα στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου ‘Αρτας. Βάσει της αρχιτεκτονικής του μνημείου και των βοτσαλωτών των δαπέδων, που μοιάζουν με ανάλογο λουτρικό συγκρότημα από την αρχαία Κόρινθο, το Λουτρό του Κενταύρου, το ψηφιδωτό χρονολογείται γύρω στα μέσα του 4ου αι. π.Χ.
Στην ανακοίνωση της Εφορείας Αρχαιοτήτων ‘Αρτας, αναφέρεται ότι η ανασκαφική έρευνα γίνεται από το μόνιμο εργατοτεχνικό προσωπικό της Υπηρεσίας, τους Χρ. Νασιούλα, Π. Κατσαρό, και Β. Καραγιάννη, υπό την επίβλεψη του δρ αρχαιολόγου κ. Νεκτάριου – Πέτρου Γιούτσου. Τα πρώτα μέτρα προστασίας του ψηφιδωτού ελήφθησαν από τους συντηρητές της Υπηρεσίας, Κωνσταντίνο Υψηλό, Κατερίνα Μπασιάκου και Γεώργιο Μπισμπίκη, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει τη σύνταξη μελέτης για τη συντήρηση και στερέωσή του.
Η ‘Αρτα είναι μια πόλη που κατοικήθηκε αδιάλειπτα από την αρχαιότητα έως σήμερα και τα επάλληλα ίχνη των προηγούμενων οικήσεων είναι ορατά σε διάφορα σημεία του σύγχρονου πολεοδομικού ιστού δημιουργώντας ένα παλίμψηστο τοπίο, όπου ενυπάρχουν παρελθούσες στιγμές και μορφές, προβολές των προηγούμενων οικήσεών της, αλλά και παλαιότερες και νεότερες ιστορικές μνήμες.
Ο χώρος του Μικρού Θεάτρου στο κέντρο της πόλης αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της. Στόχος του έργου τής ανάδειξής του είναι να ενσωματωθεί ο νέος αυτός αρχαιολογικός χώρος στο σύγχρονο αστικό τοπίο και στην καθημερινότητά των κατοίκων.
