Το Docville απευθύνθηκε στην Πρωτοβουλία Κατοίκων Εξαρχείων για να καταγράψει την άποψή της σχετικά με τον φόβο της εξουσίας μπροστά στο φαινόμενο των συναθροίσεων στις πλατείες
«Πάµε στον Αδωνη για καφέ»… «Η πλατεία ήταν γεµάτη µε το νόηµα που ’χει κάτι από τις φωτιές»… Οι πλατείες έχουν αγαπηθεί και τραγουδηθεί ως τόποι χαλάρωσης, συγκέντρωσης, παιχνιδιού, διαµαρτυρίας, ως ο χώρος που ανήκει σε όλους. Είναι το κέντρο ενός χωριού, µιας γειτονιάς, χώρος συνάντησης που επιτρέπει και διευρύνει την κοινωνικότητα. Μια κοινωνικότητα που αδυσώπητα µας στέρησε η καραντίνα. Ετσι µε τον πρώτο άνεµο απελευθέρωσης από τα δεσµά της «αποστασιοποίησης» ξαναγέµισαν οι πλατείες, όπως γέµισαν και άλλοι δηµόσιοι χώροι (π.χ. παραλίες).
Και από κει που η κυβέρνηση µαχόταν τον αόρατο εχθρό έχοντας περιορίσει τους πολίτες στα σπίτια τους, βρέθηκε ξανά ένας εχθρός, ορατός αυτήν τη φορά: οι άνθρωποι στις πλατείες. Πώς τολµούν να συναθροίζονται; ∆εν καταλαβαίνουν ότι θα γίνουν αναµεταδότες του φονικού ιού;
Ποιοι είναι αυτοί οι νέοι που τολµούν να ξαναβρεθούν φέρνοντας τις µπίρες από τα σπίτια τους; Πρέπει να απευθυνθούµε στους λογικούς, έλεγε το βίντεο της πολιτικής προστασίας, να συµµαζέψουν και να αντισταθούν στις άµυαλες γυναικούλες που τους παρασύρουν στις πλατείες. Το κράτος θα προφυλάξει την έννοµη τάξη και θα καταστείλει τους άµυαλους αναµεταδότες, τις πιθανές αλυσίδες του ιού, αρκεί να είναι σε πλατείες και όχι σε εκκλησίες, παραλίες, malls ή θάλασσες τραπεζοκαθισµάτων. Τι κρίµα που αυτήν τη ζέση για καθαρές πλατείες δεν την έδειξε η κυβέρνηση ενάντια στις ναρκοµαφίες που λυµαίνονταν πλατείες όπως στη γειτονιά µας.
Τελικά φαίνεται ότι µόνο οι άναρχες συναθροίσεις µεταδίδουν τον ιό και όχι αυτοί που θα πληρώσουν σε µαγαζιά ή malls, όχι αυτοί που θα εγκαινιάσουν σιντριβάνια. Ισως να έχουν δίκιο που φοβούνται. Οι συναθροίσεις στις πλατείες µεταδίδουν ιούς ιδεών, αλληλεγγύης, κοινωνικότητας. Μεταδίδουν την αγάπη για τον δηµόσιο χώρο που διαµορφώνεται από τους πολίτες που τον οικειοποιούνται. Μείναµε µέσα για να προστατέψουµε τις κοινότητές µας καθώς ξέραµε πού είχαν καταντήσει τη δηµόσια υγεία. Θα βγούµε στις πλατείες µας για να διεκδικήσουµε το δικαίωµα σε έναν πραγµατικά δηµόσιο χώρο.