Αδιανόητο. Οι εισαγγελείς Οικονομικού Εγκλήματος δεν κάλεσαν τον Άδωνη Γεωργιάδη σε απολογία… γιατί απάντησε από το βήμα της Βουλής. Πλήρης σύγχυση εξουσιών και νομικός παραλογισμός προκύπτει από το πόρισμα των εισαγγελέων Οικονομικού Εγκλήματος, Κατερίνας Κολιοκώστα και Μιχαήλ Μιχαλόπουλου. Κι αυτό γιατί φαίνεται, πως οι εξηγήσεις στους εισαγγελείς στο πλαίσιο διερεύνησης ποινικού αδικήματος , έχουν ισοσταθμιστεί με μια ομιλία στη βουλή.
Όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται στο πόρισμα των δυο εισαγγελέων Οικονομικού Εγκλήματος, ο Άδωνης Γεωργιάδης δεν απαιτείται να καταθέσει ενώπιόν τους, αφού σε συνεδρίαση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 21 Φεβρουαρίου του 2018, «διατύπωσε τις απόψεις του και έδωσε πλήρεις και σαφείς εξηγήσεις, για τα αποδιδόμενα σε αυτόν αδικήματα». Κι αφού στη συνέχεια του πορίσματος παρατίθεται η πλήρης απομαγνητοφώνηση της επίμαχης ομιλίας του Α. Γεωργιάδη στη Βουλή, οι δύο εισαγγελείς, πλήρως καλυμμένοι από τις «πλήρεις και σαφείς εξηγήσεις» που έδωσε, έκριναν ότι δεν χρειάζεται να τον καλέσουν για κατάθεση. Έκριναν πως δεν χρειάζεται ούτε μια διευκρινιστική ερώτηση, δεν χρειάζεται να τον καλέσουν για να παρέχει ούτε μια εξήγηση. Τις εξηγήσεις του ο Α. Γεωργιάδης, τις έδωσε διακαναλικά.
Κι αυτός είναι ο λόγος που αναφερόμενοι στην ομιλία του υπουργού στη Βουλή, ανέγραψαν ότι «οι προαναφερόμενες απόψεις- εξηγήσεις του εν λόγω πρώην υπουργού είναι κατ’ ουσία βάσιμες και στηρίζονται στο σύνολο του αποδεικτικού υλικού, που έχει εισαχθεί στη δικογραφία, από το οποίο, όπως θα εκτεθεί στη συνέχεια της παρούσας, με σαφήνεια και πληρότητα προκύπτει ότι οι καταθέσεις των προστατευόμενων,… κατά το μέρος που αφορούν τον πρώην υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Άδωνι – Σπυρίδωνα Γεωργιάδη, στερούνται αξιοπιστίας». Δεκτό να εξάγουν οι εισαγγελείς αυτό το συμπέρασμα, αλλά βάσει ποιας νομολογίας, λαμβάνουν τον πρωτοφανή απόφαση να αντικαταστήσουν τις εξηγήσεις ενώπιόν τους για τα στοιχεία μιας δικογραφίας, με μια ομιλία στη Βουλή;
Όπως έχει αποκαλύψει ήδη το Documento, αυτή δεν είναι η πρώτη από τις αντιφάσεις και αντινομίες που παρατηρούνται στην υπόθεση αρχειοθέτησης της δικογραφίας που αφορά τον Α. Γεωργιάδη στο σκάνδαλο Novartis. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι στο πόρισμα του εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, -βάσει του οποίου αρχειοθετήθηκε η δικογραφία του πρώην υπουργού-, αναφέρεται ότι «διαπιστώθηκαν αδιευκρίνιστες πιστώσεις και καταθέσεις σε μετρητά». Κι όμως, παρότι εντοπίστηκαν καταθέσεις «αδιευκρίνιστες» κι ενώ δεν παρέχεται περαιτέρω… διευκρίνιση σχετικά με αυτές, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Σχεδόν ταυτόσημη ορολογία χρησιμοποιούν και οι δύο εισαγγελείς Οικονομικού Εγκλήματος, Κατερίνα Κολιόκωστα και Μιχαήλ Μιχαλόπουλος, οι οποίοι αναφέρουν ότι «οι αδιευκρίνιστες πιστώσεις αφορούν κυρίως καταθέσεις σε μετρητά στους λογαριασμούς του ίδιου και των συγγενικών του προσώπων. Στη συνέχεια του πορίσματος μάλιστα, αναγράφουν πιο συγκεκριμένα αναφορικά με τις «αδιευκρίνιστες συναλλαγές», ότι «Δεν κατέστη δυνατό να διαπιστωθεί η προέλευση ή ο προορισμός των διακινηθέντων χρηματικών ποσών για τις πάσης φύσεως τραπεζικές συναλλαγές (αναλήψεις/πιστώσεις) που πραγματοποιήθηκαν σε μετρητά σε Κέντρα Αυτόματων Συναλλαγών (ATM) ή APS ή μέσω ταμείου από τους ίδιους ή τρίτα πρόσωπα με εξουσιοδότηση, οι οποίες δεν συσχετίζονται με αντίστοιχες χρεώσεις στην περίπτωση των καταθέσεων ή πιστώσεις στην περίπτωση των αναλήψεων».
Είναι εντυπωσιακό ότι μολονότι υπάρχει τέτοια παραδοχή για έναν υπουργό, ο οποίος κατηγορούνταν μεταξύ άλλων ότι δωροδοκήθηκε με χρήματα που δίνονταν μέσω φακέλου στη γραμματέα του –η οποία αποδεδειγμένα κατέθετε χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς εταιρειών συμφερόντων του Α. Γεωργιάδη-, δεν κλήθηκε να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις, αλλά κρίθηκε ότι έδωσε ικανοποιητικές απαντήσεις από το βήμα της Βουλής.
Εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι οι δύο εισαγγελείς Οικονομικού Εγκλήματος στο πόρισμα που συνέταξαν από κοινού, μολονότι μπαίνουν στην ουσία της υπόθεσης, στο τέλος του πορίσματος καταλήγουν ότι αυτό έχει παραγραφεί. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν: «Το ποινικό αδίκημα της δωροληψίας πολιτικού προσώπου κατ’ εξακολούθηση (δωροληψία πολιτικών αξιωματούχων και παθητική δωροδοκία), σε κακουργηματική μορφή, σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω στοιχεία… δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις σε βάρος του πρώην υπουργού Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη, έχει υποκύψει στην ειδική παραγραφή του άρθρου 3 παρ. 2 του ν. 3126/2003 με τον τίτλο “Ποινική Ευθύνη των Υπουργών”». Αντίστοιχη αναφορά υπάρχει και για τα αποδιδόμενα στον Α. Γεωργιάδη αδικήματα της δωροληψίας πολιτικού προσώπου, κατ’ εξακολούθηση, «καθότι επήλθε εξάλειψη του αξιοποίνου αυτού με το πέρας τη δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που άρχισε μετά την φερόμενη τέλεση του εν λόγω αδικήματος…».
Και τότε, αφού τα αποδιδόμενα αδικήματα είχαν παραγραφεί, γιατί οι δύο εισαγγελείς μπήκαν στη βάσανο της εξέτασης των στοιχείων; Εφόσον διαπίστωσαν ότι τα αδικήματα είχαν παραγραφεί γιατί δεν έκλεισαν την υπόθεση λόγω παραγραφής; Ειδικά εφόσον τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους, δεν στάθηκαν ικανά ούτε καν για να καλέσουν τον πρώην υπουργό Υγείας να δώσει εξηγήσεις. Απλά και μόνο προκειμένου να «αθωώσουν» τον Α. Γεωργιάδη;
Δυστυχώς, δεν είναι το μοναδικό νομικό άλμα στη συγκεκριμένη υπόθεση. Υπάρχουν κι άλλα.
