Ειδήσεις σαν τις παρακάτω ακούγονται, γράφονται, αλλά δεν σηκώνουν τη σκόνη που θα έπρεπε. Το σίγουρο είναι ότι στον λεγόμενο δυτικό κόσμο η κυβερνητική παρέμβαση σε αυτό που ονομάζουμε είδηση και δημοσιογραφία είναι σοβαρή κατηγορία.
Στην ημεδαπή προ τεσσάρων εβδομάδων το Μαξίμου ζήτησε από τα κανάλια να χαμηλώσουν τους τόνους στα εθνικά θέματα. Αμέσως μετά ζήτησε να αποκλειστούν οι δημοσιογράφοι του Documento από τις εκπομπές μεγάλης τηλεθέασης. Προ ημερών μάθαμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με τους διευθυντές ειδήσεων των μεγάλων καναλιών και τους ζήτησε ψυχραιμία (sic) για τον κορονοϊό.
Και ως κερασάκι στο παντεσπάνι της ενημέρωσης, ως διά μαγείας εξαφανίστηκε μια ανταπόκριση που διαβάσαμε Δευτέρα βράδυ από την ΕΡΤ Βορείου Αιγαίου, με τίτλο «Ανθρώπινη ασπίδα εναντίον ΜΑΤ – Στα λιμάνια και τους δρόμους οι κάτοικοι της Λέσβου». Σύμφωνα μάλιστα με τους εργαζόμενους στην κρατική τηλεόραση, επειδή το ρεπορτάζ (που κόπηκε) δεν άρεσε στον αρχισυντάκτη της Διεύθυνσης Πολυμέσων η διοίκηση αφαίρεσε τον έλεγχο αναρτήσεων στον ιστότοπο για όλους τους συντάκτες και των 19 περιφερειακών σταθμών. Ωραία πράγματα δηλαδή. Και στα ιδιωτικά ΜΜΕ τον χαβά τους: την περασμένη Τετάρτη το πρωί μπήκε στο στούντιο μεγάλου καναλιού περιχαρής δημοσιογράφος με «φρέσκες» πληροφορίες για την κατάθεση του Σάμπυ Μιωνή στην προανακριτική στη Βουλή.
Και τι δεν είπε ο εν λόγω για την προηγούμενη κυβέρνηση, με τον κονφερασιέ δίπλα του να συμφωνεί λέγοντας «υπάρχουν και ηχογραφημένοι διάλογοι». Οπα, βρε παλικάρια, κι άλλοι έχουμε ανάγκες αλλά δεν κάνουμε έτσι. Ολα τα παραπάνω πάντως θα ήταν μια κακόγουστη φάρσα αν δεν ήταν κανονικότητα στην ελληνική δημοσιογραφία. Αν όλοι αυτοί οι τόσο πρόθυμοι να υπηρετήσουν το αφήγημα της «σκευωρίας» δεν ήταν διευθυντές και εκπομπάρχες στα ελληνικά ΜΜΕ.