Προθεσμία προκειμένου να απολογηθεί στην ειδική ανακρίτρια του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου στις 2 Μαρτίου πήρε η πρώην επικεφαλής της εισαγγελίας κατά της διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, η οποία αντιμετωπίζει το κακούργημα της κατάχρησης εξουσίας αλλά και σειρά πλημμεληματικών πράξεων.
Η Ε. Τουλουπάκη καλείται ως κατηγορούμενη για τη δήθεν «σκευωρία» της Novartis.
Η εισαγγελική λειτουργός έχει αρνηθεί τις κατηγορίες που της αποδίδονται, χαρακτηρίζοντας την κλήση της για απολογία ως «τίτλο τιμής».
Μάλιστα, σε δήλωση της είχε κάνει λόγο για πιέσεις κι επιθέσεις που δέχτηκε με στόχο να μην προχωρήσει η έρευνα για τη φαρμακοβιομηχανία. Η πρώην επικεφαλής της εισαγγελίας κατά της διαφθοράς είχε αναφέρει ότι καταπατείται κάθε έννοια κράτους δικαίου και διάκρισης εξουσιών επισημαίνοντας πως δεν έχει υποκύψει σε πιέσεις.
Σε δήλωσή του ο συνήγορος υπεράσπισής της, Βασίλης Χειρδάρης αναφέρει πως είναι ανησυχητικό ότι «οι θεσμικά ερευνώντες και ελέγχοντες καθίστανται κατηγορούμενοι και οι ελεγχόμενοι κατήγοροι» ενώ προσθέτει πως «η αντιστροφή των ρόλων με κατηγορουμένους εισαγγελείς και δημοσιογράφους, δεν είναι μόνο ένα τυπικό ανησυχητικό φαινόμενο αλλά ένα σοβαρό θεσμικό πρόβλημα δημοκρατίας, που οφείλει η δικαιοσύνη να αποκαταστήσει πριν να είναι αργά».
Ολόκληρη η δήλωση του Β. Χειρδάρη
«Είναι ανησυχητικό όταν στα πλαίσια έρευνας για τυχόν διάπραξη παράνομων πράξεων στο λεγόμενο σκάνδαλο Novartis οι θεσμικά ερευνώντες και ελέγχοντες καθίστανται κατηγορούμενοι και οι ελεγχόμενοι κατήγοροι. Η αντιστροφή των ρόλων με κατηγορουμένους εισαγγελείς και δημοσιογράφους, δεν είναι μόνο ένα τυπικό ανησυχητικό φαινόμενο αλλά ένα σοβαρό θεσμικό πρόβλημα δημοκρατίας, που οφείλει η δικαιοσύνη να αποκαταστήσει πριν να είναι αργά.
Η Κλήση για απολογία της κας Τουλουπάκη και των άλλων εισαγγελέων της πρώην εισαγγελίας διαφθοράς υλοποιεί πρακτικά ένα θεσμικό πρόβλημα στη χώρα μας. Μια ποινική διαδικασία κινείται από τη νομοθετική εξουσία με πλήρη συμπόρευση και ενεργή συμμετοχή της εκτελεστικής σε βάρος μιας άλλης ανεξάρτητης και διακριτής συνταγματικά εξουσίας, της δικαστικής, αλλά και σε βάρος της δημοσιογραφίας. Είναι μια κίνηση ανατροπής της θεσμικής ισορροπίας που δημιουργεί φόβο και αποθάρρυνση σε όσους θέλουν και πρέπει να ελέγξουν την παραβατικότητα και την εξουσία.
Όμως πιστεύω ότι η δικαιοσύνη δεν θα επιτρέψει την συνέχιση τέτοιου θεσμικού κατήφορου. Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο τόσο για την αυτοπροστασία της όσο και για τη θεσμική διασφάλιση της δημοκρατίας!»
