Ολοκληρώθηκε η 15η εβδομάδα λειτουργίας της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την προστασία της πρώτης κατοικίας και την ευνοϊκή ρύθμιση και επιδότηση των στεγαστικών, καταναλωτικών και επιχειρηματικών δανείων, με υποθήκη στην κύρια κατοικία και συνεχίζει να αυξάνεται ο ρυθμός υποβολής αιτήσεων για υπαγωγή στις ευνοϊκές ρυθμίσεις.
Η παραπάνω φράση είναι από το ΑΠΕ, που παρουσιάζει την είδηση και φυσικά δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Διαβάζοντας όμως την παρακάτω ανάλυση των στοιχείων καταλήγουμε σε κάποια οδυνηρά συμπεράσματα.
Ας δούμε πρώτα την “ακτινογραφία” της αγωνίας των δανειοληπτών για να σώσουν το σπίτι τους. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Τι δείχνουν τα στοιχεία
Αθροιστικά και σύμφωνα με τα στοιχεία της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους από 1η Ιουλίου 2019 μέχρι 13 Οκτωβρίου 2019:
– Έχουν εισέλθει στην πλατφόρμα και συναίνεσαν στην άρση φορολογικού και τραπεζικού απορρήτου 38.876 χρήστες.
– Έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία ετοιμασίας της αίτησης 26.197 χρήστες.
– Έχουν υποβληθεί 140 αιτήσεις και διαβιβαστεί στις τράπεζες.
– Έχουν δοθεί 17 προτάσεις ρύθμισης από τις τράπεζες.
– Έχουν ήδη αποδεχθεί 7 προτάσεις ρύθμισης οι δανειολήπτες και εκκρεμεί η αποδοχή των υπολοίπων.
Τι σημαίνει αυτό;
Απλώς ότι μόνο το 5% όσων έκαναν αίτηση αποδέχτηκε την πρόταση της τράπεζας.
Δηλαδή από τις 38 και βάλε χιλιάδες ενδιαφερομένων έφτασαν να κάνουν αίτηση 140, και να αποδεχτούν τους όρους που τους τέθηκαν από τις τράπεζες μόλις 7 άτομα!
Σε απλά ελληνικά το πράμα δεν τσουλάει. Και αν υποθέσουμε ότι όσοι δεν συναίνεσαν στη διαδικασία που τους προτάθηκε δεν έγιναν ξαφνικά πλούσιοι οπότε θα αποπληρώσουν το χρέος τους χωρίς να θέλουν να βασανιστούν με τις αιτήσεις και την λοιπή επώδυνη διαδικασία μάλλον κάτι δεν πάει καλά στο “σύστημα”.
Το οποίο, “σύστημα” προφανώς έχει τους δικούς του όρους επιβίωσης που δεν είναι απαραιτήτως συμβατοί με τους όρους επιβίωσης ενός χρεωμένου νοικοκυριού.
Νά ‘ναι καλά οι 7 που τα κατάφεραν και ήρθαν και συμφωνία με τις τράπεζες, αλλά αναρωτιέμαι: οι υπόλοιποι τι αγωνία θα συνεχίζουν να περνάνε;