Η ευρωπαία συνήγορος του πολίτη, Έμιλι Ο’Ράιλι, ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παραθέσει τους τρόπους με τους οποίους θα γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα στις δράσεις που θα προκύψουν από την πρόσφατη συμφωνία για το μεταναστευτικό, μεταξύ των Βρυξελλών και της Τυνησίας.
Ευθεία αμφισβήτηση
Η συνήγορος εγείρει το ερώτημα στην Κομισιόν γι αάν ε΄χει κάνει μια μελέτη για τον αντίκτυπο στα ανθρώπινα δικαιώματα πριν υπογράψει τη συμφωνία με την Τυνησία, η οποία έχει δεχθεί έντονη κριτική από ευρωβουλευτές. Ερωτά επίσης την Κομισιόν εάν έχει την πρόθεση να κάνει περιοδικούς ελέγχους για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια των ενεργειών που προβλέπει να λαμβάνουν χώρα η συμφωνία. Επίσης, η συνήγορος ερωτά την Κομισιόν εάν έχει καθορισμένα κριτήρια για ενδεχόμενη περιστολή της χορήγησης σε περίπτωση παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Ο’Ράιλι αναφέρει ότι το Μνημόνιο Κατανόησης που υπογράφηκε τον περασμένο Ιούλιο μεταξύ των δύο μερών «περιλαμβάνει προβλέψεις για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης», καθώς και την παροχή ευρωπαϊκών κονδυλίων για «τη βελτίωση της διαχείρισης των συνόρων της Τυνησίας». Το μνημόνιο προβλέπει χορήγηση 105 εκατομμυρίων ευρώ για εκπαίδευση, τεχνική υποστήριξη και αντιμετώπιση των δικτύων διακίνησης ανθρώπων.
Αντιδράσεις ευρωβουλευτών
Σε μια έντονη συζήτηση κατά τη διάρκεια μιας ολομέλειας στο Στρασβούργο την περασμένη Δευτέρα, ευρωβουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα ισχυρίστηκαν ότι ο αριθμός των μεταναστών που εισέρχονται στην Ευρώπη από τη βορειοαφρικανική χώρα είχε αυξηθεί από την υπογραφή της συμφωνίας τον Ιούλιο.
«Η συμφωνία οδήγησε μόνο σε περισσότερη καταστολή, περισσότερους θανάτους και ακόμη περισσότερη μετανάστευση», δήλωσε η Τινέκε Στρικ από την ομάδα των Πρασίνων.
«Δύο μήνες μετά την τελετή υπογραφής, δεν βλέπουμε μεγάλη εφαρμογή», πρόσθεσε ο Γερούν Λένερς του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP). «Οι αφίξεις συνεχίζουν να αυξάνονται και στο έδαφος της Τυνησίας βλέπουμε μικρή ανάπτυξη».
Η επικεφαλής των εσωτερικών υποθέσεων της ΕΕ Ίλβα Γιόχανσον δήλωσε τον Ιούλιο ότι 45.000 αιτούντες άσυλο έφυγαν από την Τυνησία για την Ευρώπη φέτος, μια τεράστια αύξηση σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Από αυτούς, περίπου 5.000 εκτιμάται ότι ήταν τυνησιακής καταγωγής, υποδηλώνοντας ότι η χώρα έχει γίνει μια ολοένα και πιο δημοφιλής χώρα καταγωγής μεταναστών και προσφύγων.
«Όλοι θυμόμαστε την εικόνα του νεκρού σώματος μιας μητέρας και της κόρης της στην έρημο, ενέργεια που πληρώθηκε από ευρωπαϊκά χρήματα», είπε η Σόφι ιν ετ Φελτ της Renew Europe. «Αυτό είναι ανησυχητικό γιατί είναι μια από τις πολλές άχρηστες προσπάθειες για εξωτερικοποίηση του ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων με μεγάλους κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε ο Μπράντο Μπενιφέι της ομάδας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. «Αυτή η ΕΕ που το κάνει αυτό, είναι μια χαμένη ΕΕ. Είναι μια παρακμιακή ΕΕ. Είναι μια ΕΕ που δεν υπερασπίζεται τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα», πρόσθεσε η Μάλιν Μπγιερκ της Αριστεράς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ευρωβουλευτές επικρίνουν δριμύτατα την ΕΕ για τις σχέσεις με τον πρόεδρο της Τυνησίας, Καΐς Σαϊέντ, ο οποίος στο παρελθόν έχει αναπαραγάγει τις ακροδεξιές θεωρίες συνωμοσίας ότι οι μετανάστες σχεδιάζουν να αλλάξουν τη δημογραφική σύνθεση της χώρας.
«Αύριο η πρόεδρος φον ντερ Λάιεν θα ισχυριστεί με δυνατά λόγια ότι υπερασπίζεται σθεναρά τη δημοκρατία ενάντια στην απολυταρχία», είπε η Στρίκ της Ομάδας των Πρασίνων, «αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει με υπερηφάνεια βρώμικες συμφωνίες με έναν αδίστακτο δικτάτορα».
Τα ανθρώπινα δικαιώματα σε κίνδυνο
Οι ευρωβουλευτές επέκριναν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επειδή δεν αναγνώρισε τις ολοένα και πιο ανησυχητικές ενδείξεις για την καταχρηστική μεταχείριση των τυνησιακών αρχών σε μετανάστες με καταγωγή από την υποσαχάρια Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των παράνομων απωθήσεων, των εγκλημάτων ρατσιστικού μίσους και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στις αρχές Αυγούστου, 27 μετανάστες βρέθηκαν νεκροί στη λιβυκή επικράτεια κοντά στα σύνορα με την Τυνησία, λίγες ημέρες αφότου ο υπουργός Εσωτερικών της Τυνησίας, Καμέλ Φεκί, παραδέχτηκε ότι μικρές ομάδες μεταναστών απωθήθηκαν πίσω στην περιοχή της ερήμου που συνορεύει με τη Λιβύη και την Αλγερία.
