Η επόμενη μέρα μετά την επικύρωση των τετελεσμένων από τον Πούτιν και την προσάρτηση των ουκρανικών εδαφών στα πρότυπα της Κριμαίας το 2014
Καθώς στις κατεχόμενες και αποσχισθείσες περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας διεξάχθηκαν τα «δημοψηφίσματα» για την προσάρτησή τους στη ρωσική επικράτεια, ο Βλαντίμιρ Πούτιν επικύρωσε επισήμως τα τετελεσμένα. Συγχρόνως, η μερική επιστράτευση που έχει κηρύξει το Κρεμλίνο έχει προκαλέσει αντιδράσεις εντός της Ρωσίας, δημιούργησε κύμα φυγής προς τις γειτονικές χώρες, ενώ περισσότερα από 1.000 άτομα έχουν συλληφθεί στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Την ίδια στιγμή, οι δύο αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου Nord Stream που συνδέουν τη Γερμανία με τη Ρωσία μέσω της Βαλτικής θάλασσας καταστράφηκαν –πιθανόν και ολοσχερώς– εξαιτίας ενός μυστηριώδους σαμποτάζ, το οποίο έχει προκάλεσε άνοδο περίπου 20% στις τιμές του φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές. Ακολούθως, το κεντρικό στοιχείο της συγκυρίας είναι η προσάρτηση των ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία στα πρότυπα της Κριμαίας το 2014.
Ως απάντηση στις κινήσεις Πούτιν, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανακοίνωσε πως η χώρα του υπέβαλε επίσημη αίτηση για «ταχεία» ένταξη στο ΝΑΤΟ, παρόλο που για να γίνει αποδεκτό ένα τέτοιο αίτημα χρειάζεται την ομόφωνη στήριξη όλων των κρατών μελών της συμμαχίας.
Και τώρα «αντιτρομοκρατική επιχείρηση»
Πάντως μετά την τελευταία εξέλιξη ο πόλεμος θα αλλάξει νομική μορφή για τη Μόσχα. Διότι μέχρι στιγμής για τους Ρώσους η σύγκρουση με την Ουκρανία ονομαζόταν «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» ενώ πλέον θα μετατραπεί σε «αντιτρομοκρατική επιχείρηση». Ως εκ τούτου, το ουκρανικό κράτος και ο στρατός του θα θεωρούνται κάποιου είδους τρομοκρατική οργάνωση, εφόσον ο τελευταίος βρίσκεται στα εδάφη που προσαρτά αλλά και διεκδικεί το Κρεμλίνο. Αξίζει να σημειωθεί πως η διεκδίκηση έγκειται στη θεώρηση πως τα «νέα σύνορα» της Ρωσίας ισοδυναμούν με τα σύνορα που είχαν οι τέσσερις προσαρτώμενες περιφέρειες το 2014, δηλαδή προτού εκδηλωθεί το Ευρωμαϊντάν.
Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη όψη στη νέα στρατηγική της Μόσχας: καθόσον ο πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις Ρώσων στρατιωτών που αρνούνταν να μεταφερθούν στο μέτωπο. Εκείνοι έθεταν μια σειρά από ενστάσεις μέσα από δικηγόρους οι οποίες σχετίζονταν με τη νομιμότητα της αποστολής τους, διότι σύμφωνα με το προηγούμενο νομικό καθεστώς απαγορευόταν η μεταφορά τους εκτός της ρωσικής επικράτειας. Εφόσον βέβαια η αποστολή σχετίζεται με ρωσικό έδαφος δεν δύναται να υπάρξουν και νομικές ενστάσεις. Εν πάση περιπτώσει, η προσάρτηση του 15% των ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία συνιστά σημαντικότατη παραβίαση της διεθνούς τάξης, η οποία καθορίστηκε από τους νικητές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και είχε ως θεμελιώδη αρχή το απαραβίαστο των συνόρων.
Παρά ταύτα, ως προς την επιχειρησιακή διάσταση των 300.000 εφέδρων που κινητοποιεί η μερική επιστράτευση, είναι αβέβαιο το εάν θα ανατραπούν συλλήβδην οι συσχετισμοί που υπάρχουν στο μέτωπο, καθόσον πολλοί εξ αυτών στέλνονται στο μέτωπο χωρίς εκπαίδευση, εν είδει κρέατος για τα κανόνια. Επιπροσθέτως, πολλά βίντεο Ρώσων στρατιωτών που έχουν διαρρεύσει στον Τύπο και στο διαδίκτυο δείχνουν τη θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ρωσικός στρατός, καθώς όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν δεν έχουν καν ούτε πού να κοιμηθούν.
Ο ουκρανικός στρατός συνεχίζει πάντως την αντεπίθεσή του στα ανατολικά και δημιουργεί τις συνθήκες για την αναδίπλωση, αν όχι την περικύκλωση ενός μέρους του ρωσικού στρατού στο Λιμάν, που βρίσκεται στην περιφέρεια του Ντονιέτσκ. Επιπλέον, έχουν υπάρξει αναφορές από ρωσικές πηγές ότι το Κίεβο ετοιμάζεται για μια νέα επίθεση που θα στοχεύει περιοχές-κλειδί που βρίσκονται στον έλεγχο των ρωσόφωνων αποσχιστών. Ετσι κι αλλιώς η τελευταία αντεπίθεση των Ουκρανών στα ανατολικά ανακατέλαβε 90 χλμ. εδάφους και οι αντιδράσεις των Ρώσων ήταν ελάχιστες μπροστά στις συνδυαστικές επιχειρήσεις νατοϊκού τύπου που εξαπολύθηκαν εναντίον τους.
Το μυστήριο του Nord Stream
Όσο ο πόλεμος κλιμακώνεται, μπαίνοντας αισίως στην τρίτη του φάση, τόσο η ενεργειακή κρίση βαθαίνει και διάφορα μυστηριώδη περιστατικά θα συντελούνται. Αρχικά διαδραματίστηκε η «κρίση των τουρμπίνων» του αγωγού Nord Stream 1 και εν συνεχεία ήρθε το σαμποτάζ των δύο αγωγών Nord Stream 1 και Nord Stream 2. Το συμβάν αυτό έχει δώσει χώρο σε διάφορες θεωρίες απ’ όλες τις πλευρές, αν και καμία εξ αυτών δεν έχει υποδείξει ευθέως κάποιον υπεύθυνο.
Οι ΗΠΑ και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν τη Ρωσία ως υπεύθυνη, χωρίς να την κατονομάζουν. Η Ρωσία από τη μεριά της το αρνείται και υπονοεί πως στην υπόθεση εμπλέκονται οι ΗΠΑ, ενδεχομένως και η Πολωνία. Η αλήθεια είναι πως συμπτωματικά η Πολωνία με τη Νορβηγία εγκαινίασαν ένα νέο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου τη μέρα που πραγματοποιήθηκε το παραπάνω συμβάν.
Με άλλα λόγια, η Μόσχα υποστηρίζει πως η όλη αναταραχή στους Nord Stream έχει στόχο τη Γερμανία, η οποία θα χάσει οριστικά και αμετάκλητα ένα από τα πολύτιμα συγκριτικά πλεονεκτήματά της έναντι της Πολωνίας. Από την άλλη, οι αντίπαλοι της Ρωσίας που υποστηρίζουν ότι πίσω από το σαμποτάζ βρίσκεται η Μόσχα θεωρούν ότι ο Πούτιν μην έχοντας κάτι άλλο να κερδίσει από τους αγωγούς τούς κατέστρεψε, εφαρμόζοντας ένα μακιαβελικό σχέδιο για να αυξήσει περαιτέρω τις τιμές του φυσικού αερίου, τη στιγμή μάλιστα που είχαν ξεκινήσει να αποκλιμακώνονται.
Βέβαια, το κύριο συμπέρασμα, ανεξαρτήτως υπαιτιότητας, είναι ότι η Ευρώπη –και ειδικά η Γερμανία– είναι το μεγαλύτερο θύμα από την όλη υπόθεση, αφού πλέον έχει χάσει την πρόσβασή της στο φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο, άρα και τη διάθεσή της να διαπραγματευτεί το άνοιγμα της κάνουλας με τον Πούτιν.
Διαβάστε επίσης
Ο Έλον Μασκ καταθέτει τέσσερις προτάσεις για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία
Μπαράζ δυτικών κυρώσεων για την προσαρτήση ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία