Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει το άγχος της επιβεβαίωσής σας. Με ενδιαφέρει, όμως, ότι χαμηλώνετε κάθε μέρα τον πήχη στην πολιτική. Ότι εγκαινιάζετε μέσα στο κοινοβούλιο μεθόδους που δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατία
Κύριε Μητσοτάκη,
Αντιλαμβανόμαστε και οι δύο γιατί είστε επίτιμος πρόεδρος σε ένα κόμμα που σας επέλεξε για να είστε πρόεδρος. Δεν χρειάζονται εξηγήσεις μεταξύ μας. Πληρώνετε μια στρατιά από επικοινωνιολόγους για να καταλήξετε τελικά να αντιλαμβάνεστε ως πολιτική και επικοινωνία τις πιο θλιβερές εκφράσεις ενοχοποίησης των ανθρώπων που αντιπαθείτε ή μισείτε. Γιατί φοβάμαι ότι απλώς μισείτε ό,τι μπαίνει εμπόδιο στον δρόμο του κληρονομικού δικαιώματος στην εξουσία. Με λίγα λόγια, αντιλαμβάνομαι ότι έχετε να κάνετε με ένα βαθύ εσωτερικό χάσμα που δεν γεμίζει από παρακλήσεις για σεβασμό στην πολιτική αντιπαράθεση ή για σεβασμό γενικώς.
Δεν σας αδικώ. Συμβαίνει συχνά με τους ανθρώπους που τα βρίσκουν έτοιμα στη ζωή τους. Οταν η πραγματικότητα παύει να τους ευνοεί, τα βάζουν με την πραγματικότητα. Προσπαθούν να την ερμηνεύσουν αλλιώς, να τη μεταλλάξουν και στο τέλος καταλήγουν να πολεμούν με όσους την περιγράφουν, μέχρι να καταλήξουν να πολεμούν τον εαυτό τους.
Προερχόμαστε από διαφορετικούς κόσμους. Αυτό όμως δεν με εμπόδισε να συναναστρέφομαι τον κόσμο του πατέρα σας, να τον εκτιμώ και σίγουρα να τον σέβομαι. Με αποκαλέσατε για πολλοστή φορά συκοφάντη μέσα στο κοινοβούλιο. Δεν σεβαστήκατε το δικαίωμα μιας εφημερίδας, όποιας εφημερίδας, να τοποθετείται για όσα συμβαίνουν δημόσια. Να αποκαλύπτει, να κρίνει και να περιμένει απαντήσεις, όχι ύβρεις. Για μια ακόμη φορά δεν δώσατε απάντηση. Την πρώτη φορά, όταν μιλούσαμε για τα σπίτια του Βολταίρου και το πόθεν έσχες, προφασιστήκατε τον προσωπικό σας βίο αν και ξέρατε ότι είναι θέμα πολιτικής και διαφάνειας. Τώρα τι προφασιστήκατε; Οτι κάποιος σκοτεινός κύκλος έδωσε τις συνομιλίες στο Documento; Και καθαρίσατε με αυτό; Δεν υπάρχει το θέμα της συνομιλίας και των ρουσφετιών ενός βουλευτή σας και φίλου σας για έναν εγκληματία; Δεν σας τρομάζουν οι σχέσεις με εμπόρους ναρκωτικών; Τα εγκρίνετε; Δεν έχετε απορίες γι’ αυτά; Γιατί λοιπόν σας φταίει ο αγγελιοφόρος και είστε έτοιμος να τον δολοφονήσετε, δείχνοντας ταυτόχρονα το άγχος να διαπράξετε και δολοφονία της προσωπικότητάς μου;
Κύριε Μητσοτάκη, στο Documento εργάζονται σχεδόν 100 επαγγελματίες. Αλλοι παλιοί και άλλοι νεότεροι. Ολοι τους όμως δίνουν τη μάχη τους για να βγει η εφημερίδα, μια εφημερίδα όπως την αντιλαμβάνονται αυτοί και όχι εσείς. Δεν προέρχονται από πλούσιες οικογένειες, είναι βιοπαλαιστές και μαχητές της δημοσιογραφίας. Δεν σπούδασαν στο εξωτερικό με λεφτά του μπαμπά τους ούτε τους πλήρωσε κάποιος ακριβά μεταπτυχιακά και τίτλους. Δεν τους διόρισε κανένας σε τράπεζα επειδή είχαν ένα όνομα κληρονομιά. Το όνομά τους είναι αυτό με το οποίο υπογράφουν τα άρθρα τους και έχει φτιαχτεί με δουλειά, όχι με διαθήκη.
Με ποιο δικαίωμα μιλάτε έτσι γι’ αυτούς; Με ποιο δικαίωμα δεν σέβεστε τη δουλειά τους και τον θεσμικό τους ρόλο, τους χαρακτηρίζετε και τους απαξιώνετε με μοναδικό σκοπό να γλιτώσετε από αυτό που σας βαραίνει;
Κύριε Μητσοτάκη, δεν είστε πρόεδρος κόμματος ο οποίος στέκεται με ανοχή και στωικότητα απέναντι σε αυτό που αποτελεί την πολιτική πραγματικότητα, αλλά ένα κακομαθημένο παλιόπαιδο που δεν σέβεται. Δεν έχετε το ανάστημα ενός πολιτικού που απαντά στον Τύπο, αλλά εκφράζετε την απαίτηση του σκατόπαιδου που κυλιέται στα πατώματα θέλοντας να γίνει το δικό του. Εσείς κυλιέστε όμως στον βούρκο της αθλιότητας που είναι οικεία στους φασίστες και χουντικούς συνοδοιπόρους σας, της συκοφάντησης του αντιπάλου.
Γιατί, κύριε Μητσοτάκη, είστε ένας κοινός συκοφάντης και ψεύτης. Αποκαλείτε τους ανθρώπους του Documento αυριανιστές και Κουρήδες. Πόσο πιο εύκολο θα ήταν να απαντήσετε αναφερόμενος στο τι ψέμα γράψαμε;
Κύριε Μητσοτάκη, καταλαβαίνω το προσωπικό σας δράμα και την πολιτική σας ισοπέδωση. Γι’ αυτά όμως δεν φταίει ο Τύπος. Αντιμετωπίζετε την Ελλάδα και την πολιτική σαν οικόπεδό σας στο οποίο εισέβαλε κάποιος άλλος. Η προσέγγιση που κάνετε στα πολιτικά πράγματα δεν έχει καμιά πολιτική διορατικότητα και μεγαλοψυχία. Είναι στενά προσωπική. Υπαγορεύεται από προσωπικά χαρακτηριστικά και ελαττώματα, αλλά κυρίως από την προσωπική σας ανάγκη να αποδώσετε τίτλο και εξουσία στον εαυτό σας. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει το άγχος της επιβεβαίωσής σας. Με ενδιαφέρει όμως ότι χαμηλώνετε κάθε μέρα τον πήχη στην πολιτική. Οτι εγκαινιάζετε μέσα στο κοινοβούλιο μεθόδους που δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατία. Οτι στηρίζετε το κόμμα της ελληνικής Δεξιάς στα φαντάσματα που άφησε ο Εμφύλιος και τα ζόμπι που αποτελούν μέσα σας την πολιτική σας ανάγνωση.
Αυτός είναι ο λόγος που το Documento δεν σας αρέσει. Με την ευκαιρία να σας πω και από εδώ ότι δεν αγοραζόμαστε. Ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ. Πείτε στους χρηματοδότες σας ότι εμείς δεν χρειαζόμαστε χρηματοδότες. Εχουμε τον κόσμο και μας φτάνει. Βλέπετε δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, θέλουμε απλώς να υπάρχουμε και να δημοσιογραφούμε με τον τρόπο που εμείς επιλέγουμε, κάνοντας ανθρώπους όπως εσείς να ανησυχούν. Δεν έχουμε δάνεια , δεν είμαστε «Κήρυκες Χανίων» και Δανείων όπως εσείς, δεν φεσώσαμε το ελληνικό δημόσιο με θαλασσοδάνεια ούτε είμαστε τζαμπατζήδες. Μέχρι τώρα καλά τα πάμε. Για εσάς ανησυχώ.
Με την ευκαιρία, να σας θυμίσω και μια φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη την οποία είπε δημόσια. Αμφιβάλλω αν την ξέρετε, μια που τότε που την είπε ήσαστε ένα πριγκιπόπουλο της πολιτικής κληρονομικότητας που περίμενε τον χρόνο να το αποκαταστήσει. Είχε πει λοιπόν: «Ο Κώστας Βαξεβάνης είναι ένας δημοσιογράφος της αλήθειας. Είναι ο μόνος που είχε το θάρρος και τη δύναμη να αποκαλύψει ότι η ιστορία που με εμφάνιζε ως συνεργάτη των Γερμανών ήταν ένα σχέδιο της Στάζι. Του είμαι υποχρεωμένος». Είχα πει τότε στον πατέρα σας, κύριε Μητσοτάκη, ότι δεν μου έχει καμία υποχρέωση επειδή αν κατά την έρευνά μου είχα βρει το αντίθετο, θα έγραφα το αντίθετο. Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεστε τη διαφορά σας από τον πατέρα σας. Και φυσικά από εμένα.
