«Η κοµµουνιστική δηµοκοπία, η οποία προσπαθεί ανέκαθεν να θορυβήση την κοινήν γνώµην των Αθηνών διά της εφευρέσεως ψευδών ειδήσεων περί διαπραχθεισών ωµοτήτων, έθεσε κατά τας τελευταίας ηµέρας εις κυκλοφορίαν µίαν νέαν σχετικήν ιστορίαν. Κοµµουνισταί δηµοκόποι διέδωσαν την φήµην, ότι εις το ειρηνικόν χωρίον ∆ίστοµον (µεταξύ Λεβαδείας και Αραχώβης, επαρχία Λεβαδείας) πλέον των 1.000 ανδρών, γυναικών και παιδιών (!) κατεσφάγησαν µε κτηνώδη τρόπον υπό µιας γερµανικής στρατιωτικής µονάδος. […] ∆ιά κάθε φιλοπάτριδα Ελληνα, που γνωρίζει τας µεθόδους ψεύδους της προπαγάνδας του ΕΑΜ, είνε φανερά η κοµµουνιστική προέλευσις και ο σκοπός της διαδόσεως ταύτης». Στις 9 Ιουλίου 1944 το «Ελεύθερον Βήµα» και η «Καθηµερινή» µε κατοχικά γυαλιά χαρακτήριζαν τη σφαγή του ∆ιστόµου προπαγάνδα των κοµµουνιστών. Στις 10 Ιουνίου 1944 στο µαρτυρικό χωριό µια παπαδιά δέχτηκε τρεις σφαίρες. Η τελευταία άνοιξε το κεφάλι του µωρού της που το θήλαζε, σκορπίζοντας πάνω της τα µυαλά του. Η ανείπωτη θηριωδία βαφτίστηκε fake news και το µωρό εντάχτηκε στους 250 νεκρούς συµµορίτας που ηριθµήθησαν.
Πέρασαν 79 χρόνια και η ενηµέρωση έχει εκπέσει στο επίπεδο της κατοχικής προπαγάνδας. Τα κανάλια των ολιγαρχών και τα σάιτ των «ηµετέρων» προβάλλουν ανελλιπώς συγκεκριµένη ατζέντα, συγκεκριµένες ειδήσεις. Η µεσηµεριανή ζώνη «ποικίλης ύλης» έχει αποικίσει την πρωινή, µέχρι πρότινος ενηµερωτική ζώνη. Το λούστρο και το ροζ συννεφάκι της ανεµελιάς πνίγουν την γκρίζα καθηµερινότητα. Ερωτήµατα ανακύπτουν αλλά οι απαντήσεις παρουσιάζονται σε ένα παράλληλο σύµπαν. Οποιος µετράει τα ρέστα του να βγάλει κι άλλο µήνα δεν συναντά τα δεδοµένα της Eurostat που φωνάζει ότι σχεδόν το ένα τέταρτο της κοινωνίας (26%) ήταν υπό απειλή φτώχειας το 2022.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν∆ όµως υπόσχονται ευηµερία, δουλειές, καλύτερο τρόπο ζωής. Στον καθένα αποσπασµατικά. Ωσπου ο καθένας να τρακάρει µε την πραγµατικότητα. Υπάρχει προσωπικό παράδειγµα νοσηλεύτριας που ανακάλυψε ότι το ΕΣΥ θα είναι ιδιωτικό, το µέλλον της αβέβαιο και πλέον αλλάζει ψήφο. «Τώρα το κατάλαβε;» είναι η εύλογη απορία. Ναι. Ποτέ δεν ήταν τόσο πολλές οι πηγές ενηµέρωσης και ποτέ η χειραγώγησή της δεν ήταν τόσο ασφυκτική. Ποιος διαβάζει πέρα από 200 λέξεις στο κινητό ή µια απλή ανάρτηση στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης; Γι’ αυτό όσοι ελέγχουν την ενηµέρωση πείθουν εύκολα µε συνθήµατα. Ετσι, για να αντιπαρατεθείς στο ισχύον αφήγηµα, χρειάζεται να πεις πολλά.
Τι να πρωτοπείς για τη «ροζ κουτσουλιά» του Στυλιανίδη, για τις «υποσχέσεις» της Ντόρας στη µειονότητα ή για τα δήθεν δεµένα χέρια του λιµενικού στα διεθνή ύδατα. Ποια είναι η λύση;
