Δικαστική επιβράβευση των ψευδών βεβαιώσεων με διάτρητο σκεπτικό για δύο κατηγορούμενες στην υπόθεση με τις 74 παράνομες προσλήψεις που ζημίωσε το δημόσιο
Ελευθέρας και με τη βούλα της Δικαιοσύνης έχουν οι υπάλληλοι υπηρεσιών, όπως του ΚΕΕΛΠΝΟ, να βεβαιώνουν εν γνώσει τους ψευδή γεγονότα!
Ακόμη κι αν το ψέμα αφορά παράνομες προσλήψεις που επέφεραν μεγάλη οικονομική ζημιά στο δημόσιο, ακόμη κι αν αυτές οι βεβαιώσεις συντάσσονται και παραδίδονται σε μεικτά κλιμάκια ελέγχου προκειμένου να καταστούν αποδεικτικά έγγραφα ποινικής δικογραφίας, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας οι υπάλληλοι που εν γνώσει τους βεβαιώνουν το εξόφθαλμο ψεύδος, και οι οποίοι ήδη κατηγορούνται για κακουργηματική απιστία, δεν θα υποστούν καμία συνέπεια του σχετικού νόμου.
Δεν θα χρειαστεί καν να περάσουν τη βάσανο του ακροατηρίου. Κι αν –στη χειρότερη των περιπτώσεων– βρεθεί κάποιος εισαγγελέας να τους ασκήσει ποινική δίωξη, η… ταλαιπωρία τους θα είναι προσωρινή. Θα απαλλαγούν με… δόξα και τιμή και με συνοπτικές διαδικασίες με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου, το οποίο θα χαρακτηρίζει την ψευδή βεβαίωση… υπηρεσιακό έγγραφο εσωτερικής κατανάλωσης που δεν συνδεόταν με έννομα συμφέροντα τρίτων, ούτε καν της εισαγγελίας ή του ελληνικού δημοσίου.
Δεν γίνονται, θα πείτε, αυτά τα πράγματα. Γίνονται και παραγίνονται, είναι η απάντηση, όταν πρόκειται για τη γνωστή «παρέα του ΚΕΕΛΠΝΟ» που έχει στην πλάτη της σειρά δικογραφιών για κακουργήματα και πλημμελήματα και συνιστούν «νομολογίες ακαταδίωκτου». Γιατί εφόσον η Δικαιοσύνη δεν γίνεται να έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά, το σκεπτικό του επίμαχου βουλεύματος, με το οποίο απαλλάχθηκαν οι κυρίες του ΚΕΕΛΠΝΟ Ανδρονίκη Θεοφιλάτου και Αικατερίνη Πολύζου από το αδίκημα της ψευδούς βεβαιώσεως, που αφορούσε 74 παράνομες προσλήψεις, δεν μπορεί παρά να ισχύσει και για κάθε άλλη παρόμοια περίπτωση… οποιουδήποτε πληβείου πολίτη.
Πρόσβαση στο βούλευμα
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να φτάσουμε στο τέλος που είναι αυτό το πρόσφατο απαλλακτικό βούλευμα (υπ’ αρ. 3515/2019) του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το σκεπτικό του οποίου γεννά μια σειρά από εύλογα ερωτήματα. Και το οποίο βούλευμα για να το πάρουμε επισήμως στα χεράκια μας έπρεπε να ξεπεράσουμε διάφορα… προσκόμματα που μπήκαν στον δρόμο μας, καθώς, παρά τη σχετική έγκριση που είχε από πρόεδρο Πρωτοδικών λόγω έννομου συμφέροντος ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Documento Γιάννης Απατσίδης, κάποιοι στην εισαγγελία δεν ήταν και τόσο πρόθυμοι να πράξουν τα του νόμου ευνόητα και προβλεπόμενα και επιχείρησαν, εις μάτην, να μην εκτελέσουν την εντολή της προέδρου.
Οι δύο κυρίες του ΚΕΕΛΠΝΟ είχαν διωχθεί και παραπεμφθεί σε δίκη έπειτα από διαχωρισμό των πλημμελημάτων, λόγω κινδύνου παραγραφής, από εκκρεμείς κακουργηματικές κατηγορίες, μαζί με τους Σταμάτη Πουλή (πολιτευτή της ΝΔ), Τζένη Κουρέα-Κρεμαστινού και τον πάλαι ποτέ «ισόβιο πρόεδρο» του ΚΕΕΛΠΝΟ Θεόδωρο Παπαδημητρίου για το αδίκημα της συμμορίας. Οι ίδιες κατηγορούνταν επιπλέον και για ψευδή βεβαίωση.
Επειτα από προσφυγές τριών εκ των εμπλεκομένων κατά του κλητήριου θεσπίσματος, που έγιναν δεκτές με προκλητικό σκεπτικό του αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών Ιωάννη Κελάμη παρόμοιο του βουλεύματος, έπαυσε τελικά, σε βάρος όλων, η ποινική δίωξη για τη «συμμορία με σκοπό τη διάπραξη κακουργημάτων και πλημμελημάτων» λόγω παραγραφής!
Και πάμε τώρα στην ψευδή βεβαίωση για την οποία είχαν παραπεμφθεί οι κ. Θεοφιλάτου και Πολύζου.
Σύμφωνα με το κλητήριο θέσπισμα, «στις 25/9/2017 ενεργώντας από κοινού ως υπάλληλοι με πρόθεση βεβαίωσαν ψευδώς σε έγγραφο προσιτό λόγω της υπηρεσίας τους περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες. Συγκεκριμένα, ως προϊσταμένη του Τμήματος Διοικητικού Συντονισμού του ΚΕΕΛΠΝΟ και ως προϊσταμένη του Τμήματος Οικονομικής Διαχείρισης του ΚΕΕΛΠΝΟ, αντίστοιχα, απέστειλαν στο Μεικτό Κλιμάκιο Ελέγχου πρωτοκολλημένο έγγραφο στο οποίο βεβαίωναν ψευδώς ότι το σύνολο των προσλήψεων για τις οποίες μεταξύ άλλων γινόταν η έρευνα αφορούσε αποκλειστικά ιατρονοσηλευτικό προσωπικό για την κάλυψη αναγκών των Νοσοκομείων και πρωτίστως των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας της Επικρατείας, ενώ το αληθές ήταν ότι οι αναφερόμενες προσλήψεις ήταν παράνομες και αφορούσαν διοικητικούς υπαλλήλους».
Στόχος η εξαπάτηση
Οπως λοιπόν είναι βεβαιωμένο ακόμη και στο βούλευμα, το εν λόγω έγγραφο δεν ήταν παραχωμένο σε κάποια κρύπτη της υπηρεσίας από την οποία και… το ξετρύπωσε κάποιος δαιμόνιος ελεγκτής στο πλαίσιο του ελέγχου που είχε διατάξει η Εισαγγελία Διαφθοράς. Αντιθέτως, συντάχθηκε από τις κ. Θεοφιλάτου και Πολύζου επ’ αφορμής του ελέγχου και στάλθηκε στο μεικτό κλιμάκιο ελέγχου στο πλαίσιο του οικονομικού – διαχειριστικού ελέγχου για τα έτη 2009-15 που είχε παραγγείλει ο εισαγγελέας και συνεπώς είναι πρόδηλο ότι μπορούσε να έχει έννομες συνέπειες, δηλαδή την εξαπάτηση των ελεγκτών και κυρίως της εισαγγελίας.
Κατά την κρίση, όμως, του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών (πρόεδρος Δημήτριος Τριανταφύλλου) που τις απάλλαξε, κατόπιν σχετικής εισήγησης και της εισαγγελέα Αικατερίνης Κοπελάκη, η οποία προφανώς «αιφνιδίως» άλλαξε άποψη, το ψευδές γεγονός που βεβαιωνόταν εν γνώσει των συντακτριών του «αφορούσε αποκλειστικά την εσωτερική, χρηστή, σύννομη ή μη, λειτουργία του ΚΕΕΛΠΝΟ και δεν συνδεόταν με έννομα συμφέροντα τρίτων προσώπων… και ως έγγραφο δεν προοριζόταν για εξωτερική κυκλοφορία για να προκύπτει συνακόλουθα θέμα εγγυητικής και αποδεικτικής λειτουργίας του έναντι πάντων»!
Μάλιστα στο βούλευμα που εντέλει απάλλαξε και δεν παρέπεμψε στο ακροατήριο τις δύο κατηγορούμενες για πληρέστερη διερεύνηση του θέματος, όπως είχε γίνει αρχικά, γίνεται και αναφορά στην ποινική δίωξη που αντιμετώπιζαν, για να υποστηριχθεί, ίσως από λάθος «του δαίμονα της εισαγγελίας», ότι… δεν έπρεπε αυτή να είχε καν ασκηθεί!
Παρ’ όλα αυτά, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών δεν ζήτησε από τον εισαγγελέα Εφετών Αθηνών την άσκηση έφεσης κατά του βουλεύματος. Πλέον τον λόγο έχει αυτεπαγγέλτως η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και η Εισαγγελία Εφετών.
