Στον σταθμό Λάρισας λειτουργούσε από το 2007 μέχρι το 2011 σύστημα τηλεδιοίκησης που έδινε τη δυνατότητα ελέγχου των αμαξοστοιχιών και στη συνέχεια για λόγους οικονομίας σταμάτησε, δήλωσε στο documentonews.gr ο Ιωάννης Κολλάτος, που ήταν σταθμάρχης από το 2007 μέχρι το 2010 οπότε συνταξιοδοτήθηκε. «Εμείς το γνωρίζαμε οτι κάποια στιγμή αυτό θα γίνει» λέει στον απόηχο της ασύλληπτης τραγωδίας στα Τέμπη.
«To 2007 ξεκίνησε το σύστημα τηλεδιοίκησης μεταξύ Δομοκού – Πλατέος. Με αυτό το σύστημα από το γραφείο της διοίκησης βλέπαμε σε πίνακα που ήταν η κάθε αμαξοστοιχία, που θα πηγαίνει κάθε αμαξοστοιχία, πού θα σταματήσει, σε ποιο σταθμό θα κάνει διασταύρωση. Υπήρχε μια κεντρική οθόνη και είχαμε και υπολογιστές μπροστά μας και κάναμε τις αλλαγές αιχμών γυρίζαμε δηλαδή τα κλειδιά που θα μπει η κάθε αμαξοστοιχία και χαράζαμε την γραμμή για να προσεγγίσει το φωτόσημο και να αναχωρήσει η αμαξοστοιχία», τονίζει.
Ο ίδιος λέει κατηγορηματικά: «Τα τρένα τα βλέπαμε. Σε κάθε σημείο που περνούσαν κοκκίνιζε το τμήμα αυτό το βλέπαμε στην οθόνη. Από το Πλατύ μέχρι τον Δομοκό το τρένο το έβλεπα. Με την επαφή που γινόταν πάνω στη γραμμή το τμήμα αυτό κοκκίνιζε».
Ο κ. Κολλάτος επισημαίνει οτι το σύστημα λειτουργούσε μέχρι τις αρχές του 2012: «Εγώ βγήκα σε σύνταξη το 2010 μέχρι τότε το σύστημα το λειτουργούσαμε κανονικά απ’ ό,τι έμαθα και μέχρι το 2011 αρχές του 2012 το σύστημα λειτουργούσε. Μετά άρχισαν να διώχνουν το προσωπικό, τους σταθμάρχες με μετατάξεις και για λόγους οικονομίας το τμήμα έκλεισε».
Στο ερώτημα αν θα είχε γίνει αυτή η τραγωδία σε περίπτωση που λειτουργούσε αυτό το σύστημα λέει «δεν θα είχε γίνει με τίποτα είμαι κάθετος. Δεν υπήρχε περίπτωση φεύγοντας το τρένο από την Λάρισα να μπει στην γραμμή καθόδου. Η τηλεδιοικηση θα το έβλεπε και θα το σταμάταγε μέσα στη Λάρισα δεν υπηρχε με τίποτα περίπτωση να συνεχίσει γιατί θα το αναλάμβανε η τηλεδιοίκηση και θα έβλεπε οτι από την απέναντι πλευρά έρχεται τρένο».
Σοβαρές ελλείψεις προσωπικού
Ο πρώην σταθμάρχης εξηγεί ότι το κέντρο της τηλεδιοίκησης λειτουργούσε με τρισίμιση βάρδιες σε 24ωρη βάση με δυο σταθμάρχες σε κάθε βάρδια ταυτόχρονα στον σταθμό της Λάρισας ήταν ένα άλλο τμήμα και εκεί λειτουργούσαν δύο σταθμάρχες σε κάθε βάρδια. Τώρα βάζουν ένα σταθμάρχη. Όπως εξηγεί η διαφορά του σταθμού της Λάρισας σε σχέση με τους άλλους είναι οτι η Λάρισα έχει μεγάλη κυκλοφορία «είναι πολλές οι γραμμές πολλές αμαξοστοιχίες μιλάμε για 60 -70 – 80 δρομολόγια καθημερινά» και ξεκαθαρίζει οτι «Υπήρχαν περιπτώσεις με το σύστημα τηw τηλεδιοίκησης που στέλναμε και εμείς τρένα ανάποδα αλλά εξασφαλίζαμε -γιατί τα βλέπαμε- οτι μέχρι τον επόμενο σταθμό η γραμμή είναι κενή.Για παράδειγμα εαν ξεκινούσε από Λάρισα και έπρεπε να πάει μέχρι την Κατερίνη και ξεκινούσε ένα τρένο από Κατερίνη στην ίδια γραμμή η τηλεδιοίκηση είχε δυνατότητα στον Σπόρο, στον Ευαγγελισμό ,το ένα τρένο να το βάλει σε μια παρακαμπτήριο να περάσει το άλλο».
