Μία από τις βασικές αιτίες της σημαντικής μετακίνησης ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ στις πρόσφατες ευρωεκλογές σε σχέση με το 2015 (από 11% έως 19% του 35%, δηλαδή 4 ως 7 ποσοστιαίες μονάδες του εκλογικού σώματος) ήταν όχι μόνον η υπερφορολόγηση αλλά και η κακή μεταχείριση των μικρομεσαίων επαγγελματιών και επιχειρήσεων από τις φορολογικές αρχές.
Για το 1,2 εκατ. λογαριασμούς που βρίσκονται σε καθεστώς κατάσχεσης από την ΑΑΔΕ γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο. Και σε παλιότερα –και ποτέ κατόπιν εορτής– γράψαμε για την τοκογλυφική επιβάρυνση του 15% τον μήνα (180% τον χρόνο!) για την καθυστέρηση καταβολής –έστω και κατά μία μέρα– ρυθμισμένων δόσεων. Οπως επίσης για το άχθος της προκαταβολής 100% όχι μόνο επί του φόρου εισοδήματος αλλά και επί των διάφορων εισφορών αλληλεγγύης κ.ά. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ τα γνώριζαν καλά… Μάλλον όμως φρόντισαν να μη φτάσουν ποτέ στα αυτιά του πρωθυπουργού ή να φτάσουν «αδυνατισμένα». Το κόστος όμως είναι πολύ ακριβό. Μαζική μετακίνηση ψήφων από την Αριστερά στη Δεξιά! Βεβαίως η ψήφος του 2015 προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ιδεολογική. Ψήφος ταξικού συμφέροντος ήταν. Πολλοί είχαν την προσδοκία της διαγραφής των χρεών τους. Ή κάποιων πολύ σημαντικών ελαφρύνσεων. Διαψεύστηκαν. Αντιθέτως, επιβαρύνθηκαν. Εστω και κατά 17% έναντι 83% της περιόδου ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Περίμεναν ελάφρυνση. Σε λίγες ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας θα παρουσιάσει νέο πρόγραμμα για την ελάφρυνση των μικρομεσαίων. Από μείωση της προκαταβολής από το 100% στο 50% και την αναδιαμόρφωση επί τα βελτίω των αφορολόγητων και πιθανώς των συντελεστών. Οψόμεθα…
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
