Η αναθεώρηση του Συντάγματος η οποία ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται πλέον στην τελική της ευθεία.
Τα πολιτικά κόμματα για ακόμα μια φορά δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στις προς αναθεώρηση διατάξεις. Μόνο στο θέμα της ψήφου των αποδήμων κατάφεραν μετά από τις υποχωρήσεις του κυβερνώντος κόμματος να βρουν κοινό πεδίο.
Στο θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας η κυβέρνηση εμμένει στην άποψη ότι μετά τις τέσσερις ψηφοφορίες οι οποίες θα απαιτούν 200, 200, 180 και 151 ψήφους και αν αυτές αποβούν άκαρπες η εκλογή να γίνεται με σχετική πλειοψηφία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκφράσει δημόσια την αρνητική του στάση στη λύση αυτή, αντιπροτείνοντας την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας από το λαό.
Η επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, που έχει πολλές πιθανότητες να περάσει καθώς χρειάζεται μόνο 151 ψήφους, δημιουργεί πολλά θέματα δημοκρατίας.
Και αυτό γιατί κάνει το εσωκομματικό πρόβλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, εθνικό.
Με την επιλογή του αυτή στέλνει πολλαπλά μηνύματα. Εντός του κόμματος σε Σαμαρά και Καραμανλή ότι δεν έχει ανάγκη τις ψήφους αυτών και των φίλους τους. Μπορεί να βγάλει Πρόεδρο με τη βοήθεια άλλων δυνάμεων.
Στην Αντιπολίτευση ότι έχει τους βουλευτές να εκλέξει τον Πρόεδρο της επιλογής του.
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως δεν αφήνει σε καμία περίπτωση περιθώρια για εκλογή ενός αποδεκτού από όσον το δυνατόν ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις, Προέδρου.
Η σκληρή Δεξιά που ελέγχει τον πρωθυπουργό και τη Νέα Δημοκρατία δεν θέλει να αφήσει τίποτα στην τύχη ως προς την άλωση όλων των μηχανισμών του Κράτους. Αποδυναμώνοντας λοιπόν όλους τους θεσμούς μπορεί να κυριαρχεί με νομοθετήματα από τη Βουλή καθώς μπορεί να ψηφίσει τα πάντα.
Από τη στιγμή που η αντιπολίτευση συναίνεσε στην αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου από τις βουλευτικές εκλογές, ο δρόμος δεν είχε επιστροφή.
Η Δεξιά δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν όλοι οι φόβοι της δημοκρατικής παράταξης. Τώρα το μόνο που απομένει πλέον είναι για ακόμα μια φορά το «μη χείρον βέλτιστον»
Έτσι όμως δεν πάει μπροστά η Δημοκρατία.
Αντιθέτως…
documentonews.gr