Θα φύγουν , δεν θα φύγουν;
Περισσότερο έμοιαζε με «ριάλιτι σόου» που καθημερινά ασχολούνται τα πρωινάδικα στην TV και γίνονται προβλέψεις ποιος θα αποχωρήσει από κάποιο «παιχνίδι»!! Τελικά κατάφεραν να «συντηρήσουν» ένα νοσηρό κλίμα σε βάρος του κόμματος που τους ανέδειξε σε ύπατα κυβερνητικά αξιώματα και όχι μόνο. Να επαναλάβουμε το απόφθεγμα: «ουδείς αχαριστότερος του ευεργηθέντος»!!
Αν με την ίδια μεθοδικότητα, την ίδια επιμονή και ένταση ασχολούνταν από το 2019 για την επανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τότε η πορεία θα ήταν τελείως διαφορετική και δεν θα έρχονταν αυτά τα καταστροφικά αποτελέσματα. Η κοινωνία έβλεπε την υπονομευτική ταχτική ορισμένων στελεχών, ακόμη και το «μαχαίρι που κρατούσαν» για να χτυπήσουν πισώπλατα τον Τσίπρα!! Αποτέλεσμα αυτών ήταν τα μέλη να προτιμήσουν στις εσωκομματικές εκλογές έναν άγνωστο που έδινε κάποια ελπίδα, παρά τους γνωστούς που δεν θα είχαν καμιά ελπίδα.
Και μετά την αποτυχία τους να κερδίσουν το κόμμα άρχισε η εφαρμογή της θεωρίας της «σταγόνας». Σιγά-σιγά και μεθοδικά άρχισαν το ξήλωμα «της κάλτσας». Σ’ αυτό είχαν και την αμέριστη συμπαράσταση των συστημικών Μ.Μ.Ε που στα πρόσωπά τους βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον Τσίπρα. Και μετά ήρθαν τα «βαφτίσια»: και το όνομα αυτής «Νέα Αριστερά». Χωρίς να γίνω κακεντρεχής θα επαναλάβω την ρήση του Τζιμάκου: αριστερά όπως μπαίνουμε ή όπως βγαίνουμε!!
Προαποφασισμένα ήταν όλα, απλώς περίμεναν το κατάλληλο timing: πόσο περισσότερο θα αποδομούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Είναι πρώτη φορά που γίνεται διάσπαση στην αριστερά χωρίς να υπάρχουν ιδεολογικοί , πολιτικοί λόγοι. Όσο και αν προσπάθησαν να επενδύσουν σε τέτοιους, έπεσαν στο κενό αφού η όλη πραχτική τους , η συμπεριφορά τους από την αρχή αποκάλυπτε τις προθέσεις τους. Και αυτό δεν προέκυψε ξαφνικά.
Από το 2015 δημιουργούνταν ένα ρεύμα αμφισβήτησης προς την ταχτική της ηγεσίας , όμως από την μια η κυβερνησιμότητα και από την άλλη η προσωπικότητα του Τσίπρα την κρατούσαν σε λανθάνουσα κατάσταση, που δύσκολα μπορούσε να εκδηλωθεί ανοιχτά, και έτσι κυοφορούνταν στα «υπόγεια». Την «αριστερή τους συνείδηση» την είχαν σε χειμέρια νάρκη αφού η «ζεστασιά» της καρέκλας δεν τους επέτρεπε να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους. Ιησουίτικη ταχτική : βάφτιζαν το κρέας ψάρι!
Από την μια ο αναγκαστικός συμβιβασμός και η υλοποίηση του 3ου μνημονίου και από την άλλη η επίκληση πρώτη φορά αριστερά. Αριστερά δεν είναι μόνο να κρατάς την κοινωνία όρθια από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Είναι να διευρύνεις την επιρροή της στην κοινωνία , να την γειώνεις σ’ αυτήν , και απ’ αυτή θα αντλείς στήριγμα για κάθε βήμα που θα κάνεις σε μια προοδευτική κατεύθυνση .Αν εξαιρέσουμε την παλλαϊκή συμμετοχή και στήριξη του λαού στο δημοψήφισμα του Ιούλη του 2015, παρά τον βομβαρδισμό πιέσεων και εκβιασμών που δεχόταν, υπήρξε κάποια άλλη κινητοποίηση στα επόμενα 4 χρόνια διακυβέρνησης;
Πού ήταν το κόμμα όλο αυτό το διάστημα; Και ψάξτε να βρείτε ποιοι ήταν γραμματείς. Δεν είναι πρόκληση-στα όρια της θρασύτητας – να σου κουνάει το χέρι ο Σκουρλέτης που επί γραμματείας του και όντας κυβέρνηση υπήρξε πλήρης αποτυχία στις εκλογές των ΟΤΑ το 2019 και παντελής απουσία από τους μαζικούς φορείς; Δεν θα επαναλάβω την προκλητική συμπεριφορά άλλων στελεχών που τώρα σηκώνουν τα λάβαρα της αριστεράς, η οποία ήταν τελείως αντίθετη με τις αξίες και το ήθος της αριστεράς.
Και ερχόμαστε στο σήμερα, στα κείμενα των αποχωρήσεων. Δείχνουν ότι βγαίνουν από την ίδια κόπια πανελλαδικά. Είναι άξιο προσοχής ότι πολλά στελέχη υπογράφουν σε 3 και 4 κείμενα ανάλογα από το όργανο που αποχωρούν.
Είναι φανερό ότι υπήρχε μία μεθοδευμένη και οργανωμένη πανελλαδικά ταχτική: πώς και πότε θα εκδηλωθεί η αποχώρηση των μελών και στελεχών. Κοινό σημείο αναφοράς όλων είναι η περίοδος 2019-2023. Τώρα αναφέρουν ότι η μετάλλαξη ξεκίνησε από τότε. Γιατί δεν αντιδρούσαν τότε; Ήταν το 32% που τους συγκρατούσε και η προσμονή κυβερνητικής επανάκαμψης, που πολλοί πάλι θα επανέρχονταν σε κυβερνητικούς θώκους ή άλλους οργανισμούς. Και όταν ήρθε η κατάρρευση του Ιούνη και έβαλε ταφόπλακα στην επαναφορά, τότε βγάλαν τις «χατζάρες». Ο καιροσκοπισμός και ωφελιμισμός τους φάνηκε και στην άρνηση τους να παραδώσουν τις έδρες που ανήκουν στο κόμμα αν και είχαν συνυπογράψει την ανάλογη εγκύκλιο. Τέτοια αριστερά να την χαίρεστε!!!
Για τις παραπάνω εκτιμήσεις μου αναφέρθηκα αρκετά στο παρελθόν με παρεμβάσεις μου, όμως αφορμή της επανάληψης είναι η το κείμενο της αποχώρησης ορισμένων μελών του νομού μας.
Ζούμε σε μια μικρή κοινωνία και γνωριζόμαστε αρκετά μεταξύ μας, είναι γνωστή η πορεία του καθένα, και έχει σημασία ότι αυτό που συμβαίνει στην μικρή μας κοινωνία είναι σμίκρυνση της ευρύτερης .Προφανώς δεν αναφέρομαι για τα απλά μέλη που υπογράφουν παρά σε 2-3 στελέχη που πρωτοστάτησαν, και έπαιζαν πρωταρχικό ρόλο στη λειτουργία της οργάνωσης. Να ξεκινήσω από τον προηγούμενο συντονιστή που το θράσος του έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Είναι δυνατόν να επικαλείσαι μετάλλαξη ,απαξίωση οργάνων κλπ όταν εσύ το πρώτο βιολί της οργάνωσης απουσίαζες από όλη την προεκλογική περίοδο του Μάη και Ιούνη και έρχεσαι σήμερα να εκφράζεις αντιρρήσεις, προβληματισμούς, να ζητάς εξηγήσεις: Από ποιους;;;
Ήσουν επικεφαλής μιας οργάνωσης που απουσιάζει από όλους τους μαζικούς φορείς, και η λειτουργία της ήταν προβληματική. Και σήμερα πετροβολάς ποιον; Πού ήσουν όλο το διάστημα 2019 – 2023; Το θάρρος, η υπευθυνότητα, το ήθος, είναι τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον αριστερό και φοβάμαι αυτά δεν τα διαθέτεις.
Άλλα στελέχη, είχαν και αυτά σε χειμέρια νάρκη την αριστερή τους συνείδηση, την περίοδο 2015-2019 , μην τυχόν και τους σταθεί εμπόδιο στο να προΐστανται σε οργανισμούς, όταν εκείνη την περίοδο μόνο αριστερή πολιτική δεν εφαρμόζονταν, παρά ο αναγκαίος συμβιβασμός του 3ου μνημόνιου. Απορίας άξιο γιατί όλες αυτές οι διαφωνίες διατυπώνονται τώρα , και όχι την περίοδο 2019-2023! Γιατί δεν εξέφραζαν τις αντιρρήσεις τους τότε για την διεύρυνση ; Ή είχαν το «όπλο παρά πόδας» και ανέμεναν την κυβερνητική επαναφορά; Ποια η παρέμβαση τους για την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος στο νομό μας, που το κόμμα απουσίαζε παντελώς, κύρια στο αγροτικό αφού η περιοχή μας είναι κατ’ εξοχή αγροτική;
Η κοινωνία στενάζει από την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης και άμεσα πρέπει να ανασυνταχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ , να μπει μπροστά, να βρει τις λύσεις για ένα προοδευτικό μέλλον. Το συνέδριο περιμένουμε να γίνει το εφαλτήριο για την νέα πορεία. Συλλογικά να επεξεργαστεί το νέο πρόγραμμα, να εκλεγούν τα νέα όργανα που θα το προωθήσουν στην κοινωνία. Φτάνει η εσωστρέφεια. Το «βέλος» στην κοινωνία.
O Γιώργος Κακαφίκας είναι μέλος της Ο.Μ Βέροιας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ