Μνημείο παραπληροφόρησης και προσπάθεια χειραγώγησης της γνώμης είναι η νέα «άποψη» του Γιάννη Πρετεντέρη στην στήλη του «Εμπιστευτικά» στα Νέα, συμφερόντων Βαγγέλη Μαρινάκη.
Και τι δεν προσπαθεί να υποσκάψει ο κονφερασιέ των μνημονίων!
Πρώτα και κύρια προσπαθεί να υποβαθμίσει ορισμένα «σημαντικά» θέματα που αφορούν τους ακροδεξιούς ή τα ανθρώπινα δικαιώματα αφού δηλώνει πως δεν ξέρει… και τα παραπέμπει στα… αρμόδια όργανα. Επίσης δεν κατάλαβε και τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τα σύνορα… Ούτε τολμάει να πει το όνομα του κόμματος μάλιστα… (Μπορεί να το θεωρεί γκρίζα διαφήμιση ενώ προτιμά την γκρίζα δυσφήμιση)
Εκεί που βγάζει το νεοφιλελεύθερο μίσος του που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον Άδωνη, τον Βορίδη ή εννοείται από τον φίλο του Βαγγέλη Βενιζέλο, είναι (εννοείται) η Αριστερά…
Κανείς δεν καίγεται για τη γνώμη της παγκοσμίως μας λέει, θεωρώντας προφανώς πιο σημαντική τη γνώμη του… για την οποία μπορεί να καίγεται και ο πλανήτης!
Είναι μάλιστα τόσο μεγάλος ο σεβασμός για τη διαφορετική άποψη που αναφέρεται χωρίς να την αναφέρει στην άποψη του Κλιντ Ίστγουντ ο οποίος φέρεται να είπα πως «οι απόψεις είναι σαν τις κ@λ@τρυπίδες. Ο καθένας έχει από μία».
Εκεί όμως που τα δίνει όλα είναι πως η Ελλάδα νίκησε, η Ευρώπη κατάλαβε, ο Ερντογάν είναι στριμωγμένος γιατί προφανώς … «κερδάμε» ως ένα βαθμό…
Το ότι η Ευρώπη πέραν των χρημάτων δεν πρόσφερε τίποτα στη χώρα μας, πως οι φιέστες δεν είναι πολιτική ούτε διπλωματία και πως τίποτα δεν λύθηκε, είναι μη άξια αναφοράς για τον εργαζόμενο στον όμιλο Μαρινάκη.
Φτάνει που βλέπει την ήττα του Ερντογάν!
Το ότι όλοι προσπαθούν να τον καλοπιάσουν και τον γλείφουν με χρήματα και όχι μόνον, δεν έχει καμία σημασία…
Το ότι η τουρκική διπλωματία είναι εδώ και αιώνες εξισορροπιστική και χειρουργική σε αντίθεση με την ελληνική, δεν έχει καμία σημασία..
Σημασία έχει πως ο Μητσοτάκης είναι ηγέτης, και οι μόνοι που δεν αναστενάζουν για τον Έβρο είναι (αν καταλάβαμε καλά) οι αριστεροί…
Με κάτι τέτοια αναρωτιόμαστε γιατί δεν πήρε και πάλι την εκπομπή «Ανατροπή»
Ίσως γιατί χαμογελά ο κόσμος όλος για την κυβερνητική ακροδεξιά…
Στήλη «Εμπιστευτικά» του Ι.Κ. Πρετεντέρη – Τα Νέα – 9/02/2020
Δικαιολογίες
Δεν ξέρω αν μερικές δεκάδες ακροδεξιοί γραφικοί ή λιγότερο γραφικοί το παίζουν εθνοφύλακες ή πατριδοφύλακες ή «Τρεις Σωματοφύλακες».
Αν παρανομούν κι αν κάνουν αλητείες, να τους μαζέψει η Αστυνομία και να τους δικάσει η Δικαιοσύνη.
Πάμε παρακάτω.
Δεν ξέρω αν η εγχώρια Αριστερά θέλει τα σύνορα ανοικτά ή κλειστά, μισάυνυκτα ή μισόκλειστα, φρουρούμενα ή αφρούρητα. Δεν ξέρω αν θέλει τους πρόσφυγες, τους μετανάστες ή και τους δύο. Γενικά δεν έχω καταλάβει τι θέλουν και τι δεν θέλουν.
Φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα καταλήξουν, αλλά ούτως ή άλλως δεν νομίζω πως ο πλανήτης καίγεται για τη γνώμη τους.
Πάμε παρακάτω.
Δεν ξέρω αν τα μέτρα προστασίας της χώρας που αποφάσισε η κυβέρνηση παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο ή το άσυλο ή τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Όποιοι πιστεύουν κάτι τέτοιο μπορούν να κάνουν μήνυση στην κυβέρνηση ( ήδη ο Δημητράς μήνυσε την Ελληνική Ακτοφυλακή), να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο ή να κρατήσουν την αναπνοή τους στο Σύνταγμα.
Δημοκρατία έχουμε. Όλοι έχουν απόψεις. Κι όλοι ξέρουμε τι έλεγε ο Κλιντ Ιστγουντ για τις απόψεις του καθενός.
Πάμε παρακάτω και πάμε στα σοβαρά.
Τα σοβαρά λέγονται Ερντογάν και Τουρκία. Ακολουθούν μια πολιτική ισχύος και επιβολής για να γίνουν οι νταβατζήδες της περιοχής.
Όλες οι ενέργειές τους, από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες έως τις γεωρτήσεις, από τη Λιβύη και το Ιλντίμπ εως τον Έβρο, εκεί αποβλέπουν.
Λυπάμαι, αλλά αυτά είναι τα σοβαρά. Τα μόνα σοβαρά.
Προς το παρόν η εισβολή αποτράπηκε. Κι ο εκβιασμός απορρίφθηκε.
Ο Έβρος άντεξε. Οι ροές έχουν σχεδόν σταματήσει, ακόμη και στα νησιά. Η Ευρώπη αντιλαμβάνεται μάλλον για πρώτη φορά τόσο καθαρά ότι εκβιάζεται κι ότι εμείς είμαστε η ασπίδα της.
Ο Ερντογάν χάνει πια σε πολλά μέτωπα και δείχνει να αναζητεί διέξοδο, ίσως με μια νέα συμφωνία –σήμερα πάει Βρυξέλλες…
Μακάρι. Κανείς μας δεν θέλει πόλεμο κι ούτε είναι εθνικό μας σπορ οι περιπολίες στον Έβρο.
Αλλά δεν είμαι βέβαιος. Ο Ερντογάν είναι πολύ στριμωγμένος για να απραδεχθεί απλώς την ήττα του. Μπλοφάρει ότι παζαρεύει; Ή ψάχνει μια ευκαιρία να σώσει τα προσχήματα;
Φαίνεται ότι ο Πούτιν του προσφέρει την ευκαιρία στη Συρία. Φαίνεται επίσης ότι αυτή είναι και η λογική της Μέρκελ στο Μεταναστευτικό.
Θα δούμε. Διότη υπάρχουν κι άλλοι που θέλουν να πιει το πικρό ποτήρι μέχρι τέλους.
Εν τω μεταξύ, όμως, στα σύνορα η Ελλάδα αναστενάζει. Όλη η Ελλάδα – Πλην Λακεδαιμονίων, φυσικά.
Που πάντα ψάχνουν δικαιολογίες να απουσιάζουν.
