Τον Δεκέμβριο του 2020 το «πράσινο τσουνάμι» νίκησε. Εκείνο το τσουνάμι από εκατοντάδες γυναίκες στην Αργεντινή που με τα πράσινα μαντίλια τους, σύμβολο ζωντάνιας και αλληλεγγύης, πέτυχαν έπειτα από μακροχρόνιο αγώνα την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων. Ακολούθησε το 2021 το Μεξικό και φέτος η Κολομβία. Η Λατινική Αμερική, το άλλοτε μαύρο πρόβατο, έκανε προοδευτικά βήματα την ώρα που οι κατά τα άλλα προοδευτικές χώρες της Βόρειας Αμερικής επιστρέφουν στον σκοταδισμό. Ο παγκόσμιος χάρτης των αμβλώσεων άλλαξε και το ερώτημα είναι πόσο ασφαλείς μπορούν να νιώθουν οι γυναίκες στην Ευρώπη. Οι αμβλώσεις έχουν νομιμοποιηθεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχουν όμως και εκείνες που επιμένουν σε συντηρητικούς νόμους. Η Μάλτα απαγορεύει πλήρως τις αμβλώσεις και το 2020 η Πολωνία αυστηροποίησε τη νομοθεσία της. Το πιο προβληματικό όμως είναι ότι στην περίπτωση της Πολωνίας και των ΗΠΑ οι αποφάσεις πάρθηκαν από δικαστήρια και όχι με κάποιο δημοψήφισμα. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ δείχνουν πως το 60% πιστεύει ότι η άμβλωση πρέπει να είναι νόμιμη στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι επικριτές όμως των αμβλώσεων και τα αυταρχικά καθεστώτα βρίσκουν τρόπους να περνάνε τις απόψεις τους κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Βέβαια, δεν πρέπει να προσπερνάμε τα σημαντικά βήματα που έχουν κάνει τα φεμινιστικά κινήματα από το 2012 και έπειτα. Το κίνημα #MeToo εξαπλώθηκε παγκοσμίως, δημοφιλή πρόσωπα καταδικάστηκαν και οι συζητήσεις γύρω από την ανισότητα διευρύνθηκαν. Σίγουρα η ντροπιαστική απόφαση του αμερικανικού δικαστηρίου αποδεικνύει ότι τα φεμινιστικά κινήματα έχουν χιλιόμετρα να διανύσουν, ακόμη όμως κι αν εκατομμύρια γυναίκες χάνουν το δικαίωμα στην άμβλωση, η πίστη δεν πρέπει να χαθεί και η Αργεντινή έδωσε ένα μεγάλο μάθημα επιμονής και νίκης.
Πράσινο τσουνάμι ελπίδας
