Η αναζωπύρωση της έχθρας που χαρακτηρίζει το «αιώνιο» δίπολο ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό έδωσε την εκκίνηση για την ετήσια… κούρσα των εξοπλισμών. Φαίνεται, μάλιστα, ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι πιο καυτό από τα προηγούμενα στο μετεγγραφικό παζάρι.
Οι «κόκκινοι» έμειναν δίχως τίτλο για δεύτερη σερί χρονιά και το πήραν προσωπικά, ενώ οι «πράσινοι» έχουν απώτερο στόχο την επιστροφή στην ευρωπαϊκή κορυφή, σε συνδυασμό με την …πολυπόθητη ρελάνς ενάντια στον Τζόρντι Μπερτομέου.
Μπορεί να μην μετουσίωσαν σε πράξη την απειλή για αποχώρηση από την Euroleague (αφού το κόστος θα ήταν υπέρογκο, σε πολλαπλά επίπεδα), αλλά στο μπάσκετ η εκδίκηση τρώγεται κρύα. Όπως η σαμπάνια που κυλάει μέσα από τα τρόπαια…
Ο Ολυμπιακός έκανε την πιο ηχηρή κίνηση των πρώτων εβδομάδων του καλοκαιριού, με τη στρατολόγηση του Ντέιβιντ Μπλατ αντί του ευδοκίμως τερματίσαντα τη θητεία του στον «κόκκινο» πάγκο, Γιάννη Σφαιρόπουλου.
Ο Αμερικανοϊσραηλινός έχει στο βιογραφικό του ευρωπαϊκούς τίτλους τόσο με σύλλογο (Μακάμπι 2014) όσο και με Εθνική ομάδα (Ρωσία 2007), ενώ επί 1,5 χρόνο υπήρξε αφεντικό του ΛεΜπρόν Τζέιμς στους Κλίβελαντ Καβαλίερς.
Οι Αγγελόπουλοι ανανέωσαν τα συμβόλαια των Σπανούλη-Παπανικολάου, αλλά η αποχώρηση του Ιωάννη Παπαπέτρου για τον άσπονδο αντίπαλο έγινε μύγα στη σούπα τους.
Ο πολυτάλαντος αλλά κάπως ξεχασμένος Αλέξανδρος Βεζένκοφ κατέφτασε από τη Βαρκελώνη για να καλύψει την τρύπα που δημιουργήθηκε στον ελληνικό πυρήνα της ομάδας, αλλά ίσως αργήσει να φτάσει στο επίπεδο του προκατόχου του.
Πάντως, το μεγάλο στοίχημα για τον Μπλατ είναι η επιδρομή στην αμερικανική αγορά, από την οποία το πρώτο λάφυρο ήταν ο γκαρντ Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος, από την Παρτίζαν.
Η μετριότητα των Ρόμπερτς, Τόμπσον, ΜακΛέιν, Μπράουν άφησε γυμνό τον Ολυμπιακό στην τελική ευθεία της περυσινής περιόδου, οπότε τα φετινά πονταρίσματα θεωρούνται εφαλτήρια επιστροφής στην εγχώρια και διεθνή κορυφογραμμή.
Ο Μπλατ υπόσχεται ποιοτικό και θεαματικό μπάσκετ, αλλά θα πρέπει πρώτα να βρει τα κατάλληλα εργαλεία.
Ο Παναθηναϊκός ανέβασε στο πάνω ράφι της επικοινωνιακής πολιτικής του το ριφιφί Παπαπέτρου, για προφανείς λόγους.
Το «πράσινο» οικογενειακό περιβάλλον του 24χρονου μπασκετμπολίστα (του οποίου ο πατέρας αγωνιζόταν επί χρόνια στον Παναθηναϊκό) φαίνεται ότι έπαιξε ρόλο στην ευόδωση του εγχειρήματος.
Η ανανέωση του συμβολαίου του ελεύθερου Νικ Καλάθη υπήρξε, δικαίως, θέμα απόλυτης προτεραιότητας για τη διοίκηση Γιαννακόπουλου. Ο Νίκος Παππάς εμφανίστηκε αρχικά δύστροπος, αλλά γρήγορα ανέκρουσε την πρύμνη.
Στην ενισχυμένη ελληνική «καρδιά» της ομάδας ενδέχεται να προστεθεί (ξανά) ο Γιώργος Παπαγιάννης, εάν αποδειχθεί αδύνατη η παραμονή του στο Πόρτλαντ.
Οι πρώτες κινήσεις της ομάδας στο εξωχώριο παζάρι ξάφνιασαν, αφού δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης σε δύο παίκτες που έχουν πατήσει τα 35.
Ο Στεφάν Λάσμε επιστρέφει σε γνώριμα λημέρια, ενώ ο άλλοτε αρχισκόρερ της Εuroleague Kιθ Λάνγκφορντ θα παίξει για πρώτη φορά σε ελληνικό σύλλογο. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη δρόμος, αφού το τριπλό «αντίο» των πολύτιμων Τζέιμς, Σίνγκλετον, Ρίβερς άφησε πίσω ευμεγέθη κενά.
Η παρουσία του Τσάβι Πασκουάλ αποτελεί εγγύηση σταθερότητας, μετά από μία τετραετία παλινωδιών και πειραμάτων στο πόστο του προπονητή.
Ο Καταλανός δεν κατόρθωσε να διακόψει το σερί των (έξι πλέον) ευρωπαϊκών αποτυχιών, αλλά κερδίζει τους εγχώριους τίτλους και μαζί την απόλυτη εμπιστοσύνη του παρορμητικού Γιαννακόπουλου.
Το γαλόνι που έραψε στη στολή του ο Πασκουάλ το 2010, με τη Μπαρτσελόνα, υπενθυμίζει ότι δεν είναι κανένας πρωτάρης στα εσχάτως δύσβατα κατατόπια της Ευρώπης.
Φέτος μάλιστα δεν θα είναι πια μοναδικός εισαγόμενος προπονητής στην ελληνική Α1, αφού, εκτός του Μπλατ, άνοιγμα πραγματοποίησε και η φιλόδοξη ΑΕΚ, στο πρόσωπο του εξαιρετικού Ιταλού Λούκα Μπάνκι.
Οι καλοί Έλληνες τεχνικοί εργάζονται στο εξωτερικό (Ιτούδης, Μπαρτζώκας, Κατσικάρης, Ζούρος κ.α.) ή καθόλου (Σφαιρόπουλος, Γιαννάκης), αλλά η χώρα μας συγκεντρώνει αίφνης τρία από τα κορυφαία ονόματα της ευρωπαϊκής προπονητικής.