Η επέκταση του φράκτη στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα, η κόντρα των (αν)αναρμόδιων υπουργών και η απουσία στρατηγικής στα εθνικά θέματα
Θύμα της ασυνεννοησίας μεταξύ των υπουργείων αλλά και προσωπικών σκοπιμοτήτων εντός της «δεξιάς πολυκατοικίας» έπεσε ο φράκτης στον Εβρο, με το Μαξίμου να επιχειρεί εκ των υστέρων να… σώσει επικοινωνιακά το θέμα στέλνοντας στην περιοχή, για ένα ακόμη τηλεοπτικό σόου, τον υπουργό ΠΡΟΠΟ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, παρακάμπτοντας φυσικά τόσο το υπουργείο Εξωτερικών και τις αρμόδιες υπηρεσίες του όσο και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας.
Το θέμα, σύμφωνα με απολύτως ασφαλείς πληροφορίες του Documento, προέκυψε όταν το ΥΠΕΘΑ στην προσπάθειά του να συνεχίσει το επικοινωνιακό αφήγημα της «ασύμμετρης απειλής» αποφάσισε να επεκτείνει τον φράκτη στον Εβρο σε συγκεκριμένα σημεία, όπως στο Πέταλο (για 16 χιλιόμετρα), στο κτήμα Τσιρόζη στις Φέρες (για 14 χιλιόμετρα) και στην περιοχή Νεραϊδότοπος (επιπλέον 2,5 χιλιόμετρα).
Για τον σκοπό αυτό έστειλε συνεργεία και άντρες του στρατού και της γεωγραφικής υπηρεσίας να προχωρήσουν σε μετρήσεις και σε αποψιλώσεις. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση των Τούρκων, οι οποίοι κατά την πάγια τακτική τους ζήτησαν διευκρινίσεις και κατόπιν ζήτησαν να σταματήσουν τα όποια έργα και να συνεδριάσουν τα τεχνικά κλιμάκια των δύο χωρών.
Συνεννόηση στο εξωτερικό, Βαβέλ στο εσωτερικό
Σε αυτό ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας δεν ήταν αντίθετος, κάτι που παραδέχτηκε άλλωστε ο ίδιος με δημόσια (αν και λανθασμένη) δήλωσή του. Αλλωστε και ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσόι μίλησε ευθέως για θέμα που είναι αντικείμενο των επιτροπών των δύο χωρών (τεχνικός συντονισμός), δείχνοντας ότι υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ. Οπως παγίως γίνεται επί δεκαετίες όταν ο ποταμός, που είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ των δύο χωρών, αλλάζει ροή με το πέρασμα των χρόνων.
Ωστόσο το θέμα σκόνταψε στο γεγονός ότι ο Ν. Δένδιας και οι προειδοποιήσεις του ΥΠΕΞ αγνοήθηκαν από τον ΥΠΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο και τον υφυπουργό του Αλκιβιάδη Στεφανή. Ο κ. Δένδιας δεν διάγει και την καλύτερη στιγμή του στο ΥΠΕΞ (έχει πολλούς και ισχυρούς μνηστήρες), παρά το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ταυτόσημες απόψεις περί των εθνικών με τον υπουργό του. Ωστόσο ούτε θέλει ούτε θέλησε να συγκρουστεί με τους σκληρούς της «δεξιάς πολυκατοικίας», ειδικά μετά το επικό άδειασμά τους όσον αφορά τη συμφωνία των Πρεσπών.
Σήμερα η ΝΔ είναι στην κυριολεξία Βαβέλ σε ό,τι αφορά τα εθνικά. Από τον «μακεδονομάχο» Σαμαρά και τον Βορίδη μέχρι τον κεντρώο Δένδια, την κουμπαριά του Καραμανλή με τον Ερντογάν και τις φιλίες της Ντόρας Μπακογιάννη και το «everything is business» των νεόκοπων φιλελεύθερων του Κυρ. Μητσοτάκη, ουδείς γνωρίζει ποιος κάνει κουμάντο και ποια πολιτική ακολουθούμε. Κατόπιν τούτων το αποτέλεσμα ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Οι προεργασίες στον Εβρο συνεχίστηκαν και οι Τούρκοι έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά. Αγνόησαν τη γραμμή των συνόρων και έστειλαν άντρες της στρατοχωροφυλακής στο σημείο των εργασιών (αφού δεν υπήρξε καμία φύλαξη μετά το πέρας του ωραρίου και την αποχώρηση των Ελλήνων).
Τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν είτε με τις διεργασίες εντός της «δεξιάς πολυκατοικίας», ενόψει και του επικείμενου ανασχηματισμού, είτε με την επικοινωνιακή προσπάθεια του Μαξίμου να διορθώσει τις πρώτες ανορθογραφίες με τη βοήθεια των φιλικών του ΜΜΕ.
Η προσπάθεια του κ. Δένδια να πείσει ότι δεν υπήρξε παραβίαση των συνόρων και ότι «καμία ξένη δύναμη δεν βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος», την ώρα που οι υπηρεσίες των οποίων προΐσταται προχώρησαν σε διάβημα διαμαρτυρίας, είναι το λιγότερο αφελής.
Δεν είχε όμως άλλη επιλογή ο Ελληνας ΥΠΕΞ. Αλλιώς θα έπρεπε να εξηγήσει γιατί για παράδειγμα η προσπάθεια να εισέλθουν σε ελληνικό έδαφος πρόσφυγες και μετανάστες βαφτίστηκε «ασύμμετρη απειλή» ενώ η κατάληψη ελληνικού εδάφους από την τουρκική στρατοχωροφυλακή είναι θέμα που θα λυθεί με διάλογο σε κατώτερο επίπεδο.
Πληθαίνουν τα λάθη και οι αστοχίες
Το θέμα στον Εβρο έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα λαθών, αστοχιών και παραλείψεων από τότε που η ΝΔ ανέβηκε στην εξουσία. Είναι χαρακτηριστικό του αλαλούμ σχετικά με τα εθνικά ότι μία θυμόμαστε τον ΟΗΕ, μία τη Χάγη, μία το ΝΑΤΟ και μία τις Βρυξέλλες, την ώρα που η Τουρκία έχει αναβαθμίσει τις προκλήσεις της σε σημείο βρασμού. Οι βόλτες στην κυπριακή ΑΟΖ, η –για πρώτη φορά εδώ και μισό αιώνα– παραβίαση του εναέριου χώρου μας στον Εβρο μετά την προσπάθεια παραβίασης των χερσαίων συνόρων μας στις Καστανιές και κυρίως το ψευτομνημόνιο με την κυβέρνηση Σάρατζ στη Λιβύη υπερβαίνουν τα εσκαμμένα.
Ειδικά το τελευταίο εξελίσσεται σε καυτή πατάτα για την ελληνική διπλωματία, η οποία παραμένει θεατής των εξελίξεων την ώρα που η Τουρκία θα παίξει εκ των πραγμάτων κομβικό ρόλο στην όποια λύση επιλεγεί για το μέλλον της Λιβύης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ νοτιοανατολικά της Κρήτης.
