Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο όφελος όταν τρέχετε μαζί με κάποιον που είναι πιο γρήγορος από εσάς: ο φυσικός ανταγωνισμός σας ενθαρρύνει να αναβαθμίσετε το ρυθμό σας και με την πάροδο του χρόνου να αυξήσετε και την ταχύτητά σας.
Τι γίνεται όμως όταν κάποιος πιο αργός φίλος σας ζητάει να τρέξετε μαζί του; Είναι πολύ λογικό να θέλετε να αποφύγετε κάτι τέτοιο αλλά τα νέα είναι καλά: μερικές φορές το να επιβραδύνεις τον ρυθμό σου μπορεί να σε κάνει να τρέχεις πιο γρήγορα σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.
Πως καθορίζεται η έννοια του αργού;
Πρόκειται για έναν σχετικό όρο. «Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη όταν προπονούμαι, γιατί νομίζω ότι δίνει στους ανθρώπους μια αρνητική χροιά και τους αποθαρρύνει», λέει η Τζέσι Ζαποτέκ, προπονήτρια στους Adidas Runners της Νέας Υόρκης.
«Για να οριοθετήσουμε το τι σημαίνει αργός, μπορούμε να πούμε το εξής: αργά τρέχεις όταν μπορείς να πραγματοποιήσεις μια συνομιλία ενώ το κάνεις», λέει. Ή αν είστε περισσότερο άνθρωπος των αριθμών «πρέπει να τρέχετε σε λιγότερο από 65% του αποθεματικού καρδιακού ρυθμού σας», λέει ο Αρμέν Γκαζαριάν, πιστοποιημένος προσωπικός εκπαιδευτής και φυσιολόγος άσκησης. Φυσικά, για να υπολογίσετε κάτι τέτοιο θα πρέπει να κάνετε διάφορα περίπλοκα μαθηματικά, οπότε καλύτερο θα ήταν να οριοθετείτε την έννοια του αργού τρεξίματος πιο εμπειρικά.
«Το πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι δρομείς είναι ότι σκέφτονται πως αν τρέχουν αργά, τότε δεν έχουν πολλά οφέλη», λέει ο προπονητής Μπράιαν Ροσέτι. Ωστόσο, καθώς το σώμα σας γίνεται πιο προσαρμοσμένο στις αερόβιες, αργές κινήσεις, διαχειρίζεται και πιο αποτελεσματικά το λίπος. Ο λόγος είναι πως η οξείδωση του λίπους απαιτεί οξυγόνο και αυτό είναι πολύ δύσκολο να εισαχθεί στον οργανισμό όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις με γρήγορο ρυθμό.
Οι αργές κινήσεις εκπαιδεύουν επίσης τη λειτουργία της καρδιάς καθώς και τα αναπνευστικά και μυϊκά συστήματα να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Οι βραδύτερες διαδρομές εκπαιδεύουν ακόμα τις αργές μυϊκές ίνες, δηλαδή αυτές που σας επιτρέπουν να διατηρείτε το ρυθμό σας σε μεγάλες αποστάσεις. H βραδύτερη λειτουργία επίσης βοηθάει τους τένοντες, τους συνδέσμους, τις αρθρώσεις και τα οστά να προσαρμοστούν στο άγχος της λειτουργίας.
Πόσο συχνά όμως πρέπει να τρέχετε πιο αργά; Μπορεί να σας προξενεί έκπληξη, αλλά οι περισσότερες από τις διαδρομές σας θα πρέπει να είναι αργές. «Για κάποιον που είναι τρέχει συστηματικά, το ιδανικό είναι μια γρήγορη διαδρομή και δύο με τρεις πιο σύντομες και πιο εύκολες διαδρομές την εβδομάδα. Οι εύκολες είναι και εκείνες που ρυθμίζουν την φυσική σας κατάσταση», λέει η Ροσέτι.
Αντίθετα, όταν τρέχετε διαρκώς σε γρήγορο τέμπο, το σώμα σας αδυνατεί να αναπτύξει μυϊκές ίνες τύπου ΙΙ, που είναι απαραίτητες για να αντέχετε σε μια μεγάλη κούρσα. Χωρίς επαρκή παροχή των εν λόγω μυϊκών ινών, δεν θα έχετε τη δύναμη να τρέχετε στο μέγιστο ρυθμό σας στο τέλος μιας διαδρομής.
Επίσης, το σώμα σας δεν ξεκουράζεται εύκολα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να αυξάνονται οι κίνδυνοι τραυματισμού.
Εν κατακλείδι, το αργό τρέξιμο φροντίζει τον οργανισμό σας και δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που χρειάζονται, ώστε τελικά να καταφέρετε να τρέξετε πιο γρήγορα.
Πηγή: Runnfun.gr
