O δεύτερος πολυαναμενόμενος κύκλος της σειράς «House of the Dragon» έχει ήδη καθηλώσει τους θεατές. Αν και δεν μπορεί να συγκριθεί με το τηλεοπτικό έπος «Game of Thrones», θα μπορούσε να προσφέρει μερικές μικρές στιγμές συγκίνησης και νοσταλγίας για τους φαν των «θρόνων» και των «δράκων», ταξιδεύοντάς τους στον πολυτάραχο κόσμο του Γουέστερος.
Τόσο στο Game of Thrones όσο και στο House of the Dragon, το θέαμα των δράκων που αναπνέουν φωτιά αιχμαλωτίζει το κοινό μέσα από το «πάντρεμα» μύθου και φαντασίας. Για τον Μαρκ Λορκ, όμως, καθηγητή Επιστήμης και Χημείας στο πανεπιστήμιο Χαλ της Αγγλίας, υπάρχει και η… επιστημονική περιέργεια.
Ο ίδιος, με κείμενό του στον ιστότοπο The Conversation, επιχειρεί να δώσει επιστημονικές εξηγήσεις σχετικά με το αν υπήρχαν δράκοι, ποιους βιολογικούς μηχανισμούς και χημικές αντιδράσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν, ώστε να παράξουν φωτιά.
Ανατρέχοντας στη χημεία, αρχικά αναφέρει ότι για να ανάψει και να διατηρηθεί μια φλόγα, χρειάζονται τρία συστατικά: ένα καύσιμο, ένας οξειδωτικός παράγοντας – παραδοσιακά το οξυγόνο στον αέρα – και μια πηγή θερμότητας για την έναρξη και τη διατήρηση της καύσης.
Το καύσιμο
Ξεκινώντας με τα καύσιμα, το μεθάνιο θα μπορούσε να είναι μια πιθανή λύση. Τα ζώα το παράγουν μεθάνιο κατά την πέψη και, παρότι στη σειρά οι δράκοι παρουσιάζονται να τρώνε κυρίως πρόβατα, για να διαθέσουν επαρκή ποσότητα μεθανίου, θα πρέπει να ακολουθήσουν μια δίαιτα και να διαθέσουν ένα πεπτικό σύστημα περισσότερο σαν αυτό της αγελάδας, ώστε να παράξουν αρκετό αέριο για να είναι σε θέση να… κάψουν μια πόλη.
Υπάρχει επίσης πρόβλημα με την αποθήκευση επαρκών ποσοτήτων αερίου μεθανίου και δεν υπάρχει βιολογική βάση για τα μη θαλάσσια ζώα να αποθηκεύουν αέρια υπό υψηλή πίεση.
Μια καλύτερη επιλογή θα ήταν ένα υγρό. Η αιθανόλη θα μπορούσε να είναι μια επιλογή. Ωστόσο, το ζήτημα της αποθήκευσης δυσκολεύει κι εδώ την κατάσταση. Η αιθανόλη περνά γρήγορα μέσα από βιολογικές μεμβράνες, επομένως για να διατηρηθεί σε υψηλές συγκεντρώσεις και να είναι έτοιμη να αναπτυχθεί στο σύνθημα «dracarys» (που μεταφράζεται ως «dragonfire» στη φανταστική κατασκευασμένη γλώσσα Valyrian) θα απαιτούσε κάποιες άλλες βιολογικές συνθήκες.
«Αν θέλουμε να παραμείνουμε πιο κοντά σε εξηγήσεις της βιολογίας, τότε η επιλογή που θα πρότεινα θα ήταν κάτι με βάση το λάδι», σημείωσε ο Λορκ.
Ο οξειδωτικός παράγοντας
«Τώρα που διαθέτουμε μια πηγή καυσίμου, ας στρέψουμε την προσοχή μας στον οξειδωτικό παράγοντα», πρόσθεσε και εξήγησε ότι όπως συμβαίνει με τις περισσότερες πυρκαγιές, αυτό πιθανότατα θα είναι οξυγόνο.
Ωστόσο, θα χρειαστεί περισσότερο από το οξυγόνο που βρίσκεται στο περιβάλλον για να δημιουργηθεί ένας πίδακας πεπιεσμένου φλεγόμενου λαδιού, αρκετά ζεστός για να λιώσει έναν σιδερένιο θρόνο, υποστήριξε ο Λορκ.
Θα έπρεπε να αναμιχθεί καλά με το καύσιμο. Όσο καλύτερη είναι η παροχή οξυγόνου, τόσο πιο ζεστή είναι η φλόγα. Ένας δράκος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για παράδειγμα τη χημεία που συναντάται στους μηχανισμούς που διαθέτει το σκαθάρι bombardier.
Το έντομο αυτό έχει αναπτύξει δεξαμενές προσαρμοσμένες για να αποθηκεύει υπεροξείδιο του υδρογόνου. Όταν νιώσει ότι απειλείται, το σκαθάρι σπρώχνει το υπεροξείδιο του υδρογόνου σε έναν προθάλαμο που περιέχει ένζυμα που αποσυνθέτουν γρήγορα το υπεροξείδιο του υδρογόνου σε νερό και οξυγόνο.
Αυτή είναι μια εξώθερμη αντίδραση, η οποία μεταφέρει ενέργεια στο περιβάλλον, και σε αυτή την περίπτωση ανεβάζει τη θερμοκρασία του μείγματος σχεδόν σε σημείο βρασμού. Η αύξηση της πίεσης που προκαλείται από την ταχεία παραγωγή οξυγόνου και το βραστό νερό αναγκάζει το επιβλαβές μείγμα να βγει από μια οπή στην κοιλιά του σκαθαριού.
Εάν λοιπόν ο μηχανισμός αυτός χρησιμοποιούνταν από έναν δράκο, θα δημιουργούσε την υψηλή πίεση που απαιτείται για να κινηθεί ο πίδακας του ελαιώδους καυσίμου, η εξώθερμη αντίδραση θα ζέστανε το λάδι καθιστώντας το πιο έτοιμο για καύση και το πιο σημαντικό, θα παρήγαγε οξυγόνο που θα οδηγούσε στην αντίδραση της καύσης.
Το μόνο που θα χρειαζόταν ωστόσο ο δράκος, θα ήταν κάποιου είδους βιολογικού στοιχείου, ισοδύναμου ενός καρμπυρατέρ βενζινοκινητήρα για να αναμίξει το λάδι με το οξυγόνο και να δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα, σύμφωνα με τον καθηγητή.
Η σπίθα
«Τέλος, χρειαζόμαστε μια σπίθα για να ανάψει το μείγμα. Για αυτό, θα πρότεινα οι δράκοι να είχαν εξελίξει ένα όργανο παρόμοιο με αυτό που υπάρχει στα ηλεκτροφόρα χέλια.
Αυτά θα μπορούσαν να παράγουν βραχείς παλμούς έως και 600 βολτ, αρκετά εύκολα για να δημιουργήσουν μια σπίθα. Εάν αυτοί οι σπινθήρες εκτονωθούν στους αγωγούς στο πίσω μέρος του στόματος ενός δράκου, θα μπορούσαν να αναφλέξουν τον πίδακα υψηλής πίεσης λαδιού και οξυγόνου», εξήγησε ο Λορκ.
Καταλήγοντας, επεσήμανε πως «αν και δεν θα δούμε ποτέ έναν δράκο να εξαπολύει χείμαρρους από φλόγες έξω από τη σφαίρα της φαντασίας, είναι ενδιαφέρον να αναλογιστούμε την επιστήμη πίσω από τη φαντασία αυτή.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα παρακολουθήσετε την εντολή «dracarys» δια στόματος ενός Ταργκάρυεν, σκεφτείτε τη βιολογία πίσω από αυτή τη μαγική κόλαση φωτιάς».
Διαβάστε επίσης:
Έρχεται κι άλλο prequel του Game of Thrones;
Βραβεία «Έμμυ»: Σάρωσαν Chernobyl και Game of Thrones (Video)