Ερευνητές από το UT Southwestern Medical Center κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι νευρώνες που επηρεάζουν το μεταβολισμό είναι ενεργοί ακόμα και δύο μέρες μετά από τρέξιμο συνολικής διάρκειας 60 λεπτών.
«Δεν χρειάζεται μεγάλη διάρκεια άσκησης για να αλλάξει η δραστηριότητα αυτών των νευρώνων», δήλωσε ο Δρ. Kevin Williams, νευροεπιστήμονας στο UT Southwestern. «Βάσει των αποτελεσμάτων μας, θα μπορούσαμε να προβλέψουμε ότι το να βγούμε έξω και να ασκηθούμε μία φορά με ημι-έντονο τρόπο μπορεί να μας παρέχει οφέλη που διαρκούν για μέρες, ιδιαίτερα σε σχέση με το μεταβολισμό της γλυκόζης».
Ο ρόλος των νευρώνων
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Molecular Metabolism, μέτρησε την επίδραση της άσκησης σε δύο τύπους νευρώνων που αποτελούν το κύκλωμα μελανοκορτίνης του εγκεφάλου, το οποίο μοιράζονται τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ποντίκια. Ένας από τους τύπους νευρώνων (που ονομάζεται POMC) συνδέεται με μειωμένη όρεξη, χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης αίματος και κάψιμο περισσότερων θερμίδων, όταν ενεργοποιείται. Ο άλλος τύπος (NPY/AgRP) αυξάνει την όρεξη και μειώνει το μεταβολισμό όταν ενεργοποιείται.
Αρσενικά ποντίκια παρόμοιας ηλικίας και σωματικού βάρους χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η πρώτη ομάδα έκανε καθιστική ζωή και δεύτερη ασκούνταν σε ένα μηχανοκίνητο διάδρομο όπου αναγκάστηκε να τρέχει μέσω ενός ηλεκτρικού ερεθίσματος που παραγόταν.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι μια και μόνο περίοδος άσκησης μπορούσε να ενισχύσει τη δραστηριότητα των νευρώνων POMC και να αναστείλει τους νευρώνες NPY/AgRP έως και για δύο ημέρες.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μία προπόνηση (αποτελούμενη από τρεις περιόδους τρεξίματος των 20 λεπτών) οδήγησε σε μείωση της όρεξης, κάτι που διήρκεσε έως έξι ώρες. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να εξηγήσει γιατί πολλοί άνθρωποι δεν αισθάνονται πεινασμένοι αμέσως μετά την άσκηση, δήλωσε ο Williams. Αυτές οι αλλαγές φάνηκε να διαρκούν περισσότερο μετά από συνεχή προπόνηση.
Τα ευρήματα βελτιώνουν την επιστημονική κατανόηση του κυκλώματος μελανοκορτίνης. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι αυτό το κύκλωμα μπορεί να επηρεαστεί από τη διατροφή ή τη νηστεία αλλά αυτή είναι η πρώτη μελέτη που το συνδέει με την άσκηση.
O μεταβολισμός της γλυκόζης
Τα αποτελέσματα παρέχουν επίσης μια άλλη ευκαιρία για την έρευνα δυναμικών θεραπειών για τη βελτίωση του μεταβολισμού της γλυκόζης σε ασθενείς με παθήσεις όπως ο διαβήτης.
Πάνω από 30 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν διαβήτη, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 10% του πληθυσμού. Άλλα 84 εκατομμύρια έχουν προδιαβήτη που μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη μέσα σε πέντε χρόνια, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
«Είναι πιθανό ότι η ενεργοποίηση των νευρώνων μελανοκορτίνης να μπορεί να έχει θεραπευτικά οφέλη για τους ασθενείς, ειδικά για τους διαβητικούς που χρειάζονται βελτιωμένη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα», δήλωσε ο Williams.
Τα ευρήματα βελτιώνουν την επιστημονική κατανόηση του κυκλώματος μελανοκορτίνης. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι αυτό το κύκλωμα μπορεί να επηρεαστεί από τη διατροφή ή τη νηστεία αλλά αυτή είναι η πρώτη μελέτη που το συνδέει με την άσκηση.
Οι πιο μακροπρόθεσμες επιδράσεις της άσκησης παρατηρήθηκαν στους νευρώνες POMC, οι οποίοι βελτιώνουν το μεταβολισμό της γλυκόζης όταν ενεργοποιούνται.
Το εργαστήριο του Williams ετοιμάζει μια δεύτερη μελέτη για να καθιερώσει τους μηχανισμούς με τους οποίους η άσκηση προκαλεί αλλαγές στους νευρώνες μελανοκορτίνης. Η μελέτη θα καταγράψει περισσότερα δεδομένα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές αυτές συσχετίζονται με βιολογικές λειτουργίες όπως ο μεταβολισμός της γλυκόζης και ο ενεργειακός ισοζύγιο.
«Η έρευνα αυτή δεν είναι μόνο για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης”, δήλωσε ο Δρ Williams. “Η καλύτερη κατανόηση των νευρωνικών συνδέσεων με την άσκηση μπορεί να βοηθήσει σε ορισμένες καταστάσεις που επηρεάζονται από τη ρύθμιση της γλυκόζης».
Πηγή: Runnfun.gr
