Οι φιλοδοξίες του Ερντογάν δεν κρύβονται, μετά την επιδίωξη ηγεμονίας στην Μέση Ανατολή, στον Καύκασο και στην Ανατολική Μεσόγειο σειρά παίρνει και η Αφρική.
Η διήμερη σύνοδος Τουρκίας-Αφρικής που διεξήχθη πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη υπήρξε τόσο μια ευκαιρία για περαιτέρω σύσφιξη σχέσεων, όσο και πώλησης επιπλέον πολεμικού υλικού.
Στη σύνοδο συμμετείχαν 16 αρχηγοί κρατών, 102 υπουργοί συμπεριλαμβανομένου 26 υπουργών Εξωτερικών από 39 διαφορετικά κράτη.
Κατά τη διάρκεια της συνόδου ο Ερντογάν εκδήλωσε το στρατηγικό ενδιαφέρον της χώρας του για την Αφρική, προσφέροντας το καρότο της μεγαλύτερης εκπροσώπησης στον ΟΗΕ μέσω της ριζικής αναδιοργάνωσης του.
Το σχέδιο προωθείται από την τουρκική εξωτερική πολιτική καιρό τώρα και αποσκοπεί στην δημιουργία συμμαχιών στα πλαίσια του οργανισμούς καθώς και έξω από αυτόν.
Ταυτόχρονα, μεγάλο είναι το ενδιαφέρον της Τουρκίας και του τουρκικού κεφαλαίου για συμμετοχή σε κατασκευαστικά εγχειρήματα αλλά και στον τομέα της ασφάλειας, πουλώντας ακατάπαυστα drone, συμβούλους ασφαλείας, δηλαδή μισθοφόρους και φτιάχνοντας στρατιωτικές βάσεις, όπως στη Σομαλία.
Η τουρκική εξωτερική πολιτική χρησιμοποιεί διάφορα εργαλεία για να επιτύχει τους στόχους της, από τον ισλαμισμό, τη διπλωματία των εμβολίων έως την επιστράτευση επιχειρημάτων μιας άλλης εποχής, θυμίζοντας τους «Αδέσμευτους».
Πάντως, οι προσπάθειες της τουρκικής διπλωματίας έχουν αποδώσει απτά αποτελέσματα. Οι πρεσβείες του τουρκικού κράτους στην «μαύρη ήπειρο» από το 2012 έχουν αυξηθεί από 12 σε 43 ενώ ο όγκος του εμπορίου μεταξύ Αφρικής και Τουρκία από το 2003 έως το 2020 έχει πολλαπλασιαστεί από τα 5.4 δις δολάρια στα 25.3 δις δολάρια.
Την ίδια στιγμή η Τουρκία απέκτησε αποφασιστικό ρόλο στις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις της Λιβύης, στη Σομαλία, στη Δυτική Σαχάρα ενώ πλέον έχει πατήσει πόδι και στην Αιθιοπία πουλώντας τα περίφημα τουρκικά drone, δείχνοντας ότι καμία καλή κρίση δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη, εφαρμόζοντας με μαεστρία το δόγμα «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».