Οι πρυτάνεις –δεν θα τους χαρακτήριζε κανείς αριστερούς και «μπαχαλάκηδες»– έχουν αποφασίσει ομόφωνα στη σύνοδό τους να απορρίψουν τη λειτουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας (ΟΠΠΙ) στα ιδρύματα που διοικούν. Η κυβέρνηση όμως προφανώς γνωρίζει καλύτερα και αναπτύσσει την ΟΠΠΙ στα μουλωχτά. Τα media σαφώς και γνωρίζουν καλύτερα τα προβλήματα των πανεπιστημίων που βοούν για την υποχρηματοδότηση και στηρίζουν σθεναρά το κυβερνητικό αφήγημα ότι γίνονται καθημερινά και αδιάκοπα παρανομίες και βανδαλισμοί προβάλλοντας κι αυτοί την ΟΠΠΙ. Οι φοιτητές σημειώνουν ότι λείπουν βιβλιοθήκες, βιβλία, εργαστήρια, ζητούν προσιτή τιμή αν όχι δωρεάν φαγητό και στέγη για όσους έρχονται από άλλες πόλεις να σπουδάσουν, αλλά οι οπαδοί της νεοδημοκρατικής αντίληψης για τα πανεπιστήμια επικροτούν την παρολίγο τραγωδία στο ΑΠΘ με τη διάλυση της συναυλίας με χημικά και ΜΑΤ.
Ποιος ξέρει τι συμβαίνει στα πανεπιστήμια, αυτός που βιώνει τα μύρια προβλήματα ως φοιτητής ή το κάθε κανάλι που προβάλλει στιγμιότυπα αρχείου από μεμονωμένες στιγμές; Ξέρει ο πρύτανης ή η κυβέρνηση που με το δόγμα «προσαρμοστείτε ή πεθάνετε» τους έχει κόψει τη χρηματοδότηση και τους στέλνει να αναζητήσουν πόρους από εταιρείες –αλήθεια πόσες εταιρείες ελληνικές και μη μπορεί να χρηματοδοτήσουν ποια projects που μπορούν να εφαρμοστούν στην ελληνική παραγωγή; και θα αναζητήσουμε με το κιάλι την παραγωγή εν τέλει– νομοθετώντας και μια θέση μάνατζερ; Ποιος ξέρει καλύτερα τα πανεπιστήμια, ο ερευνητής που έχει πάρει PhD λιώνοντας στο διάβασμα και στην έρευνα και αναζητεί δουλειά στα ελληνικά ΑΕΙ ή ο κάθε φανατισμένος που ζητά εφαρμογή του νόμου της αγοράς για να βελτιωθούν δήθεν και δεν έχει πάρει χαμπάρι πόσο ψηλά έχουν αξιολογηθεί τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα χωρίς να έχουν γίνει γρανάζια αυτής της αγοράς; Ποιος ξέρει καλύτερα από όσους σπουδάζουν ή διδάσκουν στα πανεπιστήμια της Ευρώπης ότι δεν υπάρχει αστυνόμευση σε αυτά ή ο κάθε δημοσιογράφος που απαγγέλλει ή παπαγαλίζει ό,τι συμβαίνει στο Αμέρικα;
Τελικά, όταν η σύμπραξη κυβέρνησης, ΜΜΕ και κομματικής τύφλωσης χτίζει διαχρονικά ένα «ωραίο» αφήγημα είναι πολύ δύσκολο να αφήσουν την αλήθεια να τους τα καταστρέψει όλη την προσπάθεια. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο παράδειγμα.
Έχω υπάρξει ερευνητής σε 3 πανεπιστήμια και σε 2 δημόσια ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ και το μόνο που έχω να πω είναι το εξής:
Το να προσλαμβάνεις 1000 αστυνόμους αντί για 1000 ερευνητές είναι έγκλημα κατά της παιδείας. Δεν μπορώ να το εξηγήσω πιο απλά. #Πανεπιστημιακή_Αστυνομία
— Spyros Kasapis (@spyroskasapis) September 18, 2022
Το να προσλαμβάνεις 1000 αστυνόμους αντί για 1000 ερευνητές είναι έγκλημα κατά της παιδείας. Δεν μπορώ να το εξηγήσω πιο απλά.»Ακολουθεί στα σχόλια μια «επίθεση» χυδαιοτήτων και «επιχειρημάτων» από δεκάδες «γνωστικούς» που υποτίθεται έχουν περισσότερη εμπειρία επί του θέματος. Απλώς υπηρετούν (υπηρέτης, μπάτλερ) ένα κυβερνητικό, κομματικό και μιντιακό αφήγημα.
Με βάση αυτό ένας συνάδελφός του επισημαίνει ορθότατα την κατάσταση στον χώρο του δημοσίου διαλόγου και στα πανεπιστήμια μέσω του Twitter με ψυχραιμία, εμπειρία και γνώση, καθώς η εξωστρέφεια των πανεπσιτημιακών και των νέων τούς επιτρέπει να έχουν παραστάσεις και να ανταλλάσσουν εμπειρίες από πολλά μέρη του πλανήτη:
Ένας άνθρωπος που προφανώς έχει μια γνώση για παν/μια του εξωτερικού κάνει αυτό το τουι. Το άρταρα γτ έχοντας επιστρέψει από ένα παν/μιο του εξωτερικού εκείνες τις μέρες, συμφώνησα με το πνεύμα του τουιτ. Μου είχαν κάνει εντύπωση κάποια πράγματα που είδα και έψαξα μπάτζετς. https://t.co/4pmJZujX8I
— Elias Economou (@EliasEcon) September 20, 2022
«Ένας άνθρωπος που προφανώς έχει μια γνώση για πανεπιστήμια του εξωτερικού κάνει αυτό το τουί. Το άρταρα γιατί έχοντας επιστρέψει από ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού εκείνες τις μέρες, συμφώνησα με το πνεύμα του τουίτ. Μου είχαν κάνει εντύπωση κάποια πράγματα που είδα και έψαξα μπάτζετς.
Τεράστιος προϋπολογισμός για συντήρηση και επέκταση υποδομών κ.λπ. Το τουίτ λοιπόν μου φάνηκε αυτονόητο. Ποιο πανεπιστήμιο οπουδήποτε ξοδεύει για αστυνόμευση (και όχι φύλαξη όπως κουτοπόνηρα λέγεται) σχεδόν όσα για ερευνητές; Κανένα!
Το τι άκουσε ο @spyroskasapis (δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο) δεν περιγράφεται! Από το τελευταίο ελεεινό τρολ μέχρι τον εγκυρότερο προπαγανδιστή (συνήθως αυτοαποκαλούνται αναλυτές), του την έπεσαν όλοι. Ανεξαρτήτου προελεύσεως όμως, η στρατηγική τους είναι ίδια!
1. Ξεκινάμε με μια καταφανώς ψευδή “διαπίστωση” ότι τα Ελληνικά ΑΕΙ είναι “μπουρδέλα” όπου καθημερινά χτίζονται πρυτάνεις, καταστρέφεται εξοπλισμός, απειλούνται φοιτητές, διακινούνται ναρκωτικά. Αυτό τώρα το ψεύδος αποτελεί τη βάση για τη συζήτηση.
2. Αν τύχει κανείς πανεπιστημιακός του εξωτερικού που υποστηρίζει την ύπαρξη αστυνόμευσης (επαναλαμβάνω όχι φύλαξης) στα ΑΕΙ, τότε λένε “να ο καταξιωμένος του εξωτερικού” που τα λέει. Τώρα που ήταν αντίθετη η άποψη το ποίημα άλλαξε “δεν έχεις ιδέα από τα ΑΕΙ στην Ελλάδα”.
3. Να ρίξουμε λεφτά για να τα σπάνε οι αναρχοάπλυτοι; Λες και όταν πριν δεκαετίες δεν τα έσπαγαν, (επί Χούντας ας πούμε που υπήρχε τάξις και ηθική π.χ…) τα Ελληνικά ΑΕΙ είχαν ποτέ σοβαρό μπάτζετ!
Η αλήθεια είναι διαφορετική.
1. Τα Ελληνικά ΑΕΙ τα έχουν πάει απρόσμενα καλά στις εξωτερικές αξιολογήσεις, που να μην ξεχνάμε, στήθηκαν με τους όρους της φιλελεύθερης αγοράς και των επιταγών της ΕΕ.
2. Παράγουν έρευνα η οποία έχει παγκόσμια απήχηση. Με πενιχρά μέσα, με ερευνητές και Καθηγητές με μισθούς πείνας, με μεταπτυχιακούς απλήρωτους να δουλεύουν για να σπουδάζουν αυτό που αγαπούν.
3. Οι απόφοιτοι των Ελληνικών ΑΕΙ διαπρέπουν στον παγκόσμιο ακαδημαϊκό χάρτη. Ναι, φεύγουν γιατί δεν βλέπουν προοπτική στη χώρα τους, αλλά οι βάσεις που πήραν από τα πανεπιστήμιά τους είναι αυτές που τους εγγυώνται μια άριστη πορεία εφόσον βρεθούν σε ευνοϊκότερες συνθήκες.
4. Η συντριπτική πλειοψηφία του ακαδημαϊκού κόσμου διαφωνεί με τις πολιτικές της Κυβέρνησης και ιδίως με την #ΟΠΠΙ. Συλλογικά όργανα, φοιτητικές παρατάξεις, διοικητικοί, Πρυτανείες κ.λπ., έχουν όλοι προειδοποιήσει για τη λαίλαπα που έρχεται με ευθύνη της κυβέρνησης.
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει πληγεί σοβαρά τις τελευταίες δεκαετίες. Εκείνοι που το υπηρετούν έχουν κουραστεί να προσπαθούν να το κρατήσουν όρθιο. Αλλά με όση δύναμη τους μένει θα αντιπαλεύουν τη συστηματική προσπάθεια κατάλυσής του. Και δεν θα κάτσουν ήσυχα στη γωνίτσα τους…»
