Δεν ζητά κάθε μέρα ο πρόεδρος τη Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εκλογές. Για την ακρίβεια ήταν η πρώτη φορά που το έπραξε 2,5 χρόνια μετά τις εκλογές το καλοκαίρι του 2019. Γιατί όμως τώρα και κυρίως πως φτάσανε στον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτήν την απόφαση.
Η διαπίστωση ότι «ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι» με την κυβερνητική ανικανότητα στη διαχείριση της πανδημίας ήταν κοινός τόπος στη συνεδρίαση του λεγόμενου «πρωινού καφέ» χθες το πρωί (Παρασκευή) στην Κουμουνδούρου.
Και η αλήθεια είναι ότι στο τραπέζι «έπεσε» και συζητήθηκε εκτενώς η δυνατότητα που προσφέρει το Σύνταγμα για πρόταση μομφής ή πρόταση δυσπιστίας στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος του κόμματος δεν άνοιξε τα χαρτιά του έδειξε όμως ότι θα «κουβαλήσει» το θέμα σπίτι του και θα αποφασίσει.
Ακόμη κι ο κ. Βαρουφάκης νωρίτερα στη Βουλή έδειξε να θέλει να αναλάβει την πρωτοβουλία από τα χέρια του κ. Τσίπρα καλώντας τον να καταθέσει πρόταση μομφής.
Όμως είναι προφανές ότι πρόταση μομφής δύσκολα καταθέτεις όταν η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή δεν αμφισβητείται εκ των έσω. Δεν εκχωρείς το χαρτί που σου προσφέρει το Σύνταγμα ενάμιση χρόνο πριν τις εκλογές με προδιαγεγραμμένο μάλιστα αποτέλεσμα. Άλλωστε πρέπει να περάσουν έξι μήνες για να σου ξαναδοθεί αυτή η δυνατότητα. Ούτε δε μια τόσο δύσκολη για την κυβέρνηση συγκυρία της προσφέρεις τη δυνατότητα να διαφύγει διά της ανανέωσης της εμπιστοσύνης της στη Βουλή έστω με τις ψήφους των κυβερνητικών βουλευτών. Και δεν το πράττεις εν μέσω της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του νέου έτους η οποία παραδοσιακά ενέχει θέση ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση δίνοντας στον αντίπαλό σου δύο φορές μέσα σε μία εβδομάδα να ανανεώσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Αλλά η διαχείριση της πανδημίας από την Κυβέρνηση είναι τραγική και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη αφού χάνονται ανθρώπινες ζωές.
Αυτό που μένει είναι να ζητήσεις παραίτηση του πρωθυπουργού και εκλογές. Και αυτό επέλεξε να πράξει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Η κίνηση φαίνεται, με μια πρώτη εκτίμηση, να του βγαίνει. Αφενός γιατί δεν πέρασε ούτε ένας μήνας (μετά το διάγγελμα Τσίπρα) που τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ρωτούσαν «γιατί ο Αλέξης Τσίπρα δεν ζητά εκλογές, τι φοβάται…».
Αφετέρου διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν σήκωσε το γάντι που του πέταξε ο πολιτικός του αντίπαλος. Το γιατί το γνωρίζει ο ίδιος. Σε ένα περιβάλλον όπου οι δημοσκοπήσεις τον θέλουν να προηγείται περί τις 10 μονάδες και τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται πολύ κάτω του εκλογικού ποσοστού του στις τελευταίες εκλογές η λογική λέει ότι θα έπρεπε όχι μόνο να μπει στον πειρασμό όπως είπε αλλά να δεχθεί το αίτημα του Αλέξη Τσίπρα.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε πολλές βαθμίδες την κριτική έναντι του πολιτικού του αντιπάλου. Από το «αν ο Μητσοτάκης δεν μπορεί, ή αν δεν θέλει, τότε ας αφήσει τη χώρα σε μας που θέλουμε και μπορούμε» στο διάγγελμα του Νοεμβρίου πήγε στο «παραιτηθείτε κ. Μητσοτάκη και προκηρύξτε εκλογές».
Επιπροσθέτως, με την κίνησή του αυτή προσέθεσε επιπλέον (πολιτικό) βάρος στην τραγική διαχείριση της πανδημίας από τον κ. Μητσοτάκη και στην πολιτική-ιδεολογική επιλογή της μη ενίσχυσης του ΕΣΥ, παρά τις περί του αντιθέτου γνωμοδοτήσεις των επιστημόνων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο κ. Μητσοτάκης στη σημερινή του ομιλία έδειξε να κρατά αποστάσεις ακόμη και από την περίφημη δήλωσή του για τις νοσηλείες εκτός ΜΕΘ κάνοντας λόγο για λανθασμένη διατύπωση. Το τραγικό είναι ότι πίσω από τη διατύπωση βρίσκονται χιλιάδες άδικα χαμένες ζωές. Και ακόμη πιο τραγικό για τον κ. Μητσοτάκη είναι η προσπάθεια να βρεθεί ένα εξιλαστήριο θύμα για τη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα. Προσπάθεια που πέφτει στο κενό αφού ουδείς είναι διατεθειμένος να παίξει τον ρόλο του μουτζούρη.
