“Πόρτα” έφαγαν από το ΣτΕ οι πρώην μέτοχοί του ΟΑΣΘ ( Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης) και ο πρώην προέδρος του , που αντιδρούσαν στο νέο καθεστώς λειτουργίας του .
Ζητούσαν με προςφυγές ,που απορρίφτηκαν, να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές, αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και παράνομες τόσο οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις, όσο και ο νόμος 4482/2017 αναφορικά με «το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις αστικές συγκοινωνίες στην περιφερειακή ενότητα της Θεσσαλονίκης».
Μάλιστα στο σκεπτικό της επίμαχης απόφασης γίνεται και λόγος για φαινόμενα κακής διαχείρισης και άρνησης της διοίκησης και των μετόχων να εφαρμόσουν το κοινοτικό και εθνικό πλαίσιο προμηθειών.
Συγκεκριμένα οι 399 προσφεύγοντες, πρώην μέτοχοι του ΟΑΣΘ, μεταξύ των οποίων και ο πρώην πρόεδρος του ΟΑΣΘ, Χρήστος Στεφανίδης καθώς και ακόμα τρία άτομα του παλαιού Διοικητικού Συμβουλίου ζητούσαν να ακυρωθεί το σύνολο των αποφάσεων και διοικητικών πράξεων με τις οποίες αφαιρέθηκε το αποκλειστικό προνόμιο της εκτέλεσης του αστικού συγκοινωνιακού έργου από τον ΟΑΣΘ, διαλύθηκε και εξαγοράστηκε (κρατικοποιήθηκε), τέθηκε σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία, κ.λπ. Οι προσφεύγοντες στρεφόντουσαν κατά των υπουργείων Υποδομών, Οικονομικών και Μεταφορών.
Σύμφωνα όμως με το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας , κακώς είχε δοθεί ,καθώς ήταν έξω από το συνταγματικό πλαίσιο, στον «Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης» (ΟΑΣΘ) το αποκλειστικό προνόμιο της εκτέλεσης του αστικού συγκοινωνιακού έργου της κοινής ωφέλειας στην συμπρωτεύουσα.
Έτσι, σύμφωνα πάντα με την κρίςη του ΣτΕ, σωστά ο νομοθέτης μετέβαλε τις αντιλήψεις του «προς το καλλίτερο για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου» και ανέθεσε την εκτέλεση του συγκοινωνιακού έργου της Θεσσαλονίκης σε κρατικό Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου που είναι οι Αστικές Συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης (ΑΣΥΘ).
Το σκεπτικό της απόφασης
Στο σκεπτικό της επίμαχης απόφασης , υπογραμμίζεται σχετικά με την εκτέλεση του συγκοινωνιακού έργου κοινής ωφελείας της Θεσσαλονίκης που είχε παραχωρηθεί ως αποκλειστικό προνόμιο στον ΟΑΣΘ,ότι:
* Η ανάθεση αυτής της δραστηριότητας στον ΟΑΣΘ «δεν ήταν αποτέλεσμα της συνταγματικά κατοχυρωμένης, ως ατομικού δικαιώματος, οικονομικής ελευθερίας και ιδιωτικής οικονομικής ελευθερίας από επιχειρήσεις που μπορούσαν να ιδρυθούν ελεύθερα με οποιαδήποτε νομική μορφή προς ενάσκηση του έργου αυτού ως επιχειρηματική δραστηριότητα».
Έτσι, «ακολούθως, μεταβλήθηκαν οι αντιλήψεις του νομοθέτη ως προς το καλύτερο για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, για τον τρόπο εκτέλεσης του συγκοινωνιακού έργου στη Θεσσαλονίκη, το οποίο ήταν αντικείμενο δημόσιας υπηρεσίας».
Κατόπιν αυτού, με τις διατάξεις του νόμου 4482/2017, αφαιρέθηκε το παραχωρηθέν, δημόσιας φύσεως, προνόμιο της αποκλειστικής εκτέλεσης του έργου αυτού από τον ΟΑΣΘ και της εξαγοράς του τελευταίου από το Δημόσιο, ταυτοχρόνως δε με διατάξεις του ίδιου νόμου ανατέθηκε το συγκοινωνιακό έργο σε κρατικό ΝΠΙΔ, τον ΑΣΥΘ».
Δεν παραλείπει η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου να αναφερθεί στην εισηγητική έκθεση του νόμου 4482/2017 και στο σημείο εκείνο που αναφέρει ότι «αδυνατεί ο ΟΑΣΘ να παράσχει προσηκόντως το μεταφορικό έργο που του ανατέθηκε, λόγω φαινομένων κακής διαχείρισης και άρνησης της διοίκησης και των μετόχων να εφαρμόσουν το κοινοτικό και εθνικό πλαίσιο προμηθειών».
Τέλος, η Ολομέλεια του ΣτΕ δήλωσε αναρμοδιότητα να επιληφθεί και για το σκέλος που έχει σχέση με τη λειτουργία της επιχείρησης (ΟΑΣΘ) κατά την εκτέλεση του μεταβατικού συγκοινωνιακού έργου, που αφορά αποκλειστικά την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία του ΟΑΣΘ και αρμόδια είναι τα πολιτικά δικαστήρια.
