Πολύχρωμες πλερέζες

Η δολοφονία του 29χρονου Μιχάλη Κατσουρή τα μεσάνυχτα της Δευτέρας στη Νέα Φιλαδέλφεια από πολυεθνική δράκα χουλιγκάνων που η σύνθεσή της περιλάμβανε και πολλούς Ελληνες βύθισε την αθλητική κοινωνία σε πένθος. Μετά τη βόρεια Ελλάδα, που ανέμισε τις σημαίες μεσίστιες πριν από ενάμιση χρόνο για τον φόνο του Αλκη Καμπανού, ήρθε η σειρά του νότου να φορέσει πλερέζες. Και τι πλερέζες ε; Πολύχρωμες. Τρεις μέρες μετά την τραγωδία οι φανατικοί οπαδοί του Ολυμπιακού σήκωσαν στο γήπεδο Καραϊσκάκη το γνωστό πανό που τιμά τη μνήμη ενός νονού της νύχτας καταδικασμένου για ανθρωποκτονία. Λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, στο κέντρο της Αθήνας, δεκάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού λέρωσαν τα social media με πανηγυρισμούς για τον θάνατο του Κατσουρή αλλά και με ομολογίες συνενοχής στο μακελειό. Στη Νέα Φιλαδέλφεια ακούστηκαν οργισμένα καλέσματα για εκδίκηση, ενώ σέρνονται φήμες ότι υπήρξε ραντεβού θανάτου με τους Κροάτες. Στα στέκια των οπαδών έγιναν «πεσίματα», ενώ τρία άτομα δοκίμασαν να μπουν στο γήπεδο της Λεωφόρου με μαχαίρια και φωτοβολίδες. Ο βορράς απέχει από τις εχθροπραξίες, αλλά ουδείς μπορεί και ουδείς δικαιούται να ξεχάσει τις μαζικές εκδηλώσεις συμπαράστασης προς τους δολοφόνους του Αλκη στα δικαστήρια και στην Τούμπα. Τι σόι πένθος είναι αυτό μωρέ; Σαράντα χρόνια μετά τον πρώτο νεκρό βρισκόμαστε ακόμη στο σημείο μηδέν και ίσως ακόμη πιο πίσω, αφού τα ποδοσφαιρικά γήπεδα έχουν αλωθεί σε μεγάλο βαθμό από χρυσαυγίτες, παραβατικούς και μαφιόζους, υπό την ευλογία των αφεντικών των ΠΑΕ αλλά και της πολιτείας, που προσφέρει στον λαουτζίκο σανό και όπιο. Σαρξ εκ σαρκός, θα πείτε. Αγγίζει το όριο της αφέλειας να απαιτεί κανείς ρήξεις και κάθαρση από προεδράρες που μπήκαν στο ποδόσφαιρο ακριβώς για να αποκτήσουν ορκισμένο στρατό.