Η Μέλπω Λεκατσά, φοιτήτρια Φαρμακευτικής το 1973, ήταν μεταξύ αυτών που έστησαν στον χώρο της κατάληψης το πρόχειρο φαρμακείο του Πολυτεχνείου που περιέθαλπταν τους τραυματισμένους φοιτητές, μαθητές και πολίτες. Μετά την καταστολή της εξέγερσης, συνελήφθη και βασανίστηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Δείτε επίσης: Πολυτεχνείο: «Αγώνας χαραγμένος στου λαού τη μνήμη» – 50 χρόνια από την ιστορική εξέγερση (Photos)
Η ίδια μίλησε στο Open, για τους βασανιστές της που συνάντησε τυχαία μετά από πολλά χρόνια.
Τον πρώτο, που ήταν εκ των ταγματαρχών που έδιναν τις εντολές για τα βασανιστήρια, τον είδε τυχαία στη λαϊκή αγορά της Νέας Ιωνίας. «Ήταν με τη σύζυγό του και της κουβαλούσε τα ψώνια, κάνοντας τον καλό χριστιανό και τον καλό οικογενειάρχη», είπε και αποκάλυψε πως ήταν ο άνθρωπος που στο κελί των βασανιστηρίων την αποκαλούσε ως «πόρνη».
Τον δεύτερο, που ήταν δεσμοφύλακας και εκτελούσε τα βασανιστήρια, τον συνάντησε τυχαία όταν μπήκε στο φαρμακείο της ένα βράδυ που διανυκτέρευε για να πάρει αντιβίωση. «Τον είδα μετά από δέκα χρόνια στο φαρμακείο. Είχα διανυκτέρευση και μου ζήτησε αντιβιοτικό, μάλλον, για το παιδί του. Μου είπε ότι δουλεύει στον ΟΤΕ σε κάποιο νησί του Αιγαίου και είναι πολύ καλός οικογενειάρχης και άνθρωπος», περιγράφει η Μέλπω Λεκατσά και συνεχίζει: «Τι μου τα λες αυτά; Θα σε εξυπηρετήσω γιατί είμαι εν υπηρεσία για τη δημόσια υγεία. Πάρ’ το και εξαφανίσου». «Δεν ήθελε να μου ζητήσει συγγνώμη, αλλά να μου πει πόσο καλός άνθρωπος έγινε», είπε η κ. Λεκατσά.
Είναι ειδικής «κατασκευής» τα άτομα που διαλέγανε για να γίνουν βασανιστές τόνισε η Μέλπω Λεκατσά και σημείωσε: «Δεν συγχωρώ τους βασανιστές μου. Το ξύλο να το συγχωρέσω. Δεν συγχωρώ όταν έχουν πεθάνει 48 φοιτητές στο Πολυτεχνείο. Δεν μπορώ να συγχωρέσω. Πιστεύω στη δικαιοσύνη της ζωής».