Οι εισαγγελικές αρχές της Πολωνίας διενεργούν έρευνα για ένα θεατρικό έργο που χαρακτηρίζεται “βλάσφημο” από την Καθολική Εκκλησία και τους συντηρητικούς καθώς περιλαμβάνει μια ερωτική σκηνή με πρωταγωνιστή τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β’.
“Η έρευνα ξεκίνησε με βάση τα διαθέσιμα αποσπάσματα του θεάματος ‘Ο αφορισμός’ που παίζεται από το Σάββατο στο θέατρο Teatr Powszechny της Βαρσοβίας”, ανέφερε ο παραγωγός Λούκας Λαπτσίνσκι.
Σε μια σκηνή του έργου παρουσιάζεται μια φιγούρα ντυμένη με τα άμφια του πάπα και με μια πινακίδα με την επιγραφή “υπερασπιστής των παιδεραστών”. Μια ηθοποιός κάνει πεολειχία στον “πάπα” ο οποίος στη συνέχεια απαγχονίζεται.
Ο Κροάτης σκηνοθέτης Όλιβερ Φρίλιτς, που προκαλεί σκοπίμως με το έργο αυτό, βασίστηκε σε ένα κείμενο του Πολωνού συγγραφέα του 19ου αιώνα Στανισλάβ Βισπιάνσκι που ασχολείται με τη δύσκολη, περίπλοκη σχέση των Πολωνών με την πανίσχυρη Καθολική Εκκλησία. Ο Βισπιάνσκι γράφει για μια τραγωδία που σημειώθηκε σε ένα χωριουδάκι της Πολωνίας, όπου οι κάτοικοι ζητούν την παραδειγματική τιμωρία μιας γυναίκας, επιρρίπτοντάς της την ευθύνη για την ξηρασία που πλήττει την περιοχή, επειδή είχε ερωτικό δεσμό και απέκτησε δύο παιδιά με έναν ιερέα.
Η εισαγγελία διενεργεί ταυτόχρονα και μια δεύτερη έρευνα για “υποκίνηση στη διάπραξη εγκλήματος” σε βάρος του Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, του προέδρου του κυβερνώντος κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS). Προς το τέλος του έργου, μια ηθοποιός αναφέρεται στην πιθανότητα να γίνει έρανος μεταξύ των θεατών για να προσλάβουν έναν επαγγελματία δολοφόνο που θα αναλάμβανε να σκοτώσει τον Κατσίνσκι. Κατόπιν δηλώνει ότι ο σκηνοθέτης της έδωσε εντολή να κοπεί αυτή η σκηνή γιατί αναφέρεται σε ένα έγκλημα που τιμωρείται με φυλάκιση.
Οι εισαγγελικές αρχές υποστηρίζουν ότι πολλοί ιδιώτες εξετάζουν το ενδεχόμενο να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
Το θεατρικό έργο προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας. Ο εκπρόσωπος της συνόδου των Επισκόπων της Πολωνίας ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι “φέρει τα χαρακτηριστικά μιας βλασφημίας”.
Το θέατρο από την πλευρά του υποστηρίζει ότι το έργο παρουσιάζει “ποικίλες ιδεολογικές θέσεις και θα πρέπει να το αναλύσει κανείς σαν ενιαίο καλλιτεχνικό έργο και όχι σαν ένα σύνολο ξεχωριστών σκηνών που δεν σχετίζονται μεταξύ τους”.
