Ακούγεται κατά κόρον ότι επί Θάτσερ εξαλείφθηκε, διά της πυγμής, η οπαδική βία στην Αγγλία. Ως ειδική επί του θέματος, λέω ότι αυτό που όντως πέτυχαν οι Άγγλοι μετά την τραγωδία του Χέυζελ το 1985 ήταν να πουλήσουν διεθνώς ως επιτυχία ένα ουσιωδώς αποτυχημένο μοντέλο διαχείρισης της οπαδικής βίας.
1. Κατά τον αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (1985-1990) συντελέστηκε σε μεγάλο βαθμό ο εκσυγχρονισμός των αγγλικών γηπέδων, είτε με ανακαινίσεις είτε με την κατασκευή νέων κτιριακών εγκαταστάσεων. Για να αποσβεστεί το κόστος και να υπάρξει γρήγορα κέρδος, οι τιμές των εισιτηρίων διαρκείας εκτοξεύτηκαν στα ύψη.
2. Δεδομένου ότι το κοινό των αγγλικών γηπέδων, και κατ’ επέκταση οι βίαιοι οπαδοί, ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία εργατικής καταγωγής, τα οικονομικά απρόσιτα εισιτήρια διαρκείας τους απέκλεισαν de facto από τα γήπεδα Α΄ Εθνικής. Η μεταβολή της κοινωνικής σύνθεσης του κοινού, σε συνδυασμό με πολλά μέτρα ασφαλείας, επέφερε όντως την επιζητούμενη τάξη σε αυτά τα γήπεδα.
3. Οι αποκλεισμένοι οπαδοί άρχισαν όμως να παρακολουθούν ποδοσφαιρικούς αγώνες πηγαίνοντας πλέον σε οικονομικά προσιτά γήπεδα. Παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση περιστατικών οπαδικής βίας στις κατώτερες κατηγορίες. Τα περιστατικά αυτά περνούν απαρατήρητα καθώς καταγράφονται μόνο από τοπικά ΜΜΕ, αρχικά για να μη διακυβευθεί η προσδοκώμενη άρση του αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και, αργότερα, για να μην αμφισβητηθεί η επιτυχής διαχείριση του ζητήματος.
4. Οι αποκλεισμένοι οπαδοί άρχισαν επίσης να παρακολουθούν αγώνες σε παμπ. Παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση περιστατικών οπαδικής βίας σε παμπ. Τα περιστατικά αυτά περνούν απαρατήρητα καθώς καταγράφονται στις στατιστικές της αστυνομίας ως «συγκρούσεις μεταξύ μεθυσμένων σε παμπ», εδραιώνοντας την πεποίθηση ότι το πρόβλημα έχει εξαλειφθεί.
5. Η διαιώνιση του προβλήματος καθίσταται ορατή μόνο όταν διεξάγονται αγώνες στο εξωτερικό, αλλά η ευθύνη για τυχόν επεισόδια όπου εμπλέκονται Άγγλοι οπαδοί βαραίνει κυρίως τις αστυνομικές δυνάμεις της χώρας όπου διεξάγεται ο εκάστοτε αγώνας.
Η τραγωδία του Χέυζελ ώθησε το Βέλγιο να διαχειριστεί την οπαδική βία με διαμετρικά αντίθετο τρόπο. Εφαρμόστηκε μια μακρόπνοη προληπτική πολιτική, που ενέπλεκε κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους κ.ά, με σκοπό την αναχαίτιση της διάδοσης του φαινομένου στις επόμενες γενιές. Σε βάθος 20ετίας, η βελγική οπαδική βία μειώθηκε κατακόρυφα. Όταν αυτό κατέστη σαφές, οι κατευθυντήριες γραμμές αυτής της πολιτικής υιοθετήθηκαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Το πρόβλημα είναι ότι πολιτικές που αποφέρουν καρπούς σε βάθος 20ετίας είναι πολιτικά απρόσφορες καθώς δεν προσκομίζουν άμεσα πολιτικά οφέλη, εκλογικά εξαργυρώσιμα, στην κυβέρνηση που θα τις υιοθετήσει. Παραμένουν λοιπόν στο συρτάρι, ως ένα εν δυνάμει που αναμένει να υλοποιηθεί, ενόσω προωθείται συστηματικά η «επιτυχής εξάλειψη της οπαδικής βίας» επί Θάτσερ.
