Ο Ι.Σ.Καριώτης γράφει για τον μαινόμενο κατά πάντων Αδωνη και τη θρασυδειλία του.
Αδωνης μαινόμενος κατά των εσωτερικών εχθρών. Αδωνης ολοφυρόμενος για τη δύστηνο μοίρα του μακεδονικού χαλβά. Αδωνης εμπορευόμενος τους φούρνους του Ολοκαυτώματος. Αδωνης δοξαζόμενος στη μάχη κατά των μελαψών. Αδωνης διακρινόμενος στους εμπρηστικούς χαρακτηρισμούς κατά των συριζαίων. Αδωνης υποσχόμενος ότι θα γδάρει όλους όσοι τον κατηγορούν για τη Νovartis. Αδωνης μηνύων με μήνιν όποιον εισαγγελέα, μάρτυρα, περαστικό προφέρει το όνομά του στις ιστορίες του ΚΕΕΛΠΝΟ μετά του ωφελίμου. Αδωνης μετοικών χωρίς καμιά τύψη από το τρολάρισμα του Σαμαρά στο λιβάνισμα του Σαμαρά κι από την ειρωνεία εις βάρος του Μητσοτάκη στη βασκανία υπέρ του Μητσοτάκη. Αδωνης εν γένει πρωταγωνιστών σε σκηνές απείρου ασχήμιας και σε εκρήξεις απείρου αθλιότητας.
Από τη θεωρία της σκευωρίας στη συχνουρία της συκοφαντίας, ένας Αδωνης δρόμος. Και αυτό που μένει είναι απλό και σαφές:
Γιατί τον κράτησε αυτό τον ολέθριο στον ακροδεξιό φανατισμό του αντιπρόεδρο της ΝΔ ο Μητσοτάκης; Γιατί τον κρατάει στο πιο κρίσιμο για την εποχή υπουργείο; Μήπως κρατάει ο Αδωνης τον Μητσοτάκη και όχι το αντίθετο;
Τον βλέπουμε, τον ακούμε, τον μάθαμε και τον χορτάσαμε μέχρι στομαχικής διαταραχής. Εγκατεστημένος στον Σκάι, εκλεκτός προσκεκλημένος μέρα παρά μέρα στα κατά Πολάκη «βοθροκάναλα», μας έχει φλομώσει με τα προϊόντα της σκέψης του, που έχουν τρυπώσει σε κάθε σπίτι και σε κάθε καφενείο. Κι εκεί που λέγαμε ότι τα είδαμε όλα, να και πάλι που μείναμε εμβρόντητοι όχι από το θράσος του πολιτικού ανδρός –αυτό το ξέραμε– αλλά από τη θρασυδειλία του. Διότι ξεφουρνίζει πρώτα στους Ελβετούς μια ξεγυρισμένη ομολογία ότι κάποιοι πολιτικοί τα έπαιρναν από τη Novartis. Τα μαζεύει ύστερα, ότι έτσι το είπε, χωρίς στοιχεία, για να καταλάβουν όλοι το δράμα του που μπλέκεται το όνομά του στο σκάνδαλο. Και αντεπιτίθεται τελικά, ότι και βέβαια κάποιοι τα πήραν από την αμαρτωλή πολυεθνική: o Τσίπρας και ο Πολάκης! Τι έχουμε εδώ; Τον Aδωνη φοβισμένο και άρα πιο ανεξέλεγκτο από ποτέ, αυτό έχουμε. Βρε μπας και η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη αποδειχτεί αρκετά ανεξάρτητη και τον καθίσει στο σκαμνί; Βρε μπας και η σκιά της γίδας στην πλάτη του αποκτήσει σάρκα και οστά; Βρε μπας και οι μάρτυρες που θα γδάρει και οι εισαγγελείς που θα τσακίσει του την κάνουν τη ζημιά; Βρε μπας και γενικώς; Και με το μπας και αυτό που τον τρώει ξεπερνάει τον πιο θρασύ και δειλό εαυτό του. Από τη θεωρία της σκευωρίας στη συχνουρία της συκοφαντίας, ένας Αδωνης δρόμος. Και αυτό που μένει και απασχολεί κάθε εχέφρονα πολίτη είναι απλό και σαφές: Γιατί τον κράτησε αυτό τον ολέθριο στον ακροδεξιό φανατισμό του αντιπρόεδρο της ΝΔ ο Μητσοτάκης; Γιατί τον κρατάει στο πιο κρίσιμο για την εποχή υπουργείο; Μήπως κρατάει ο Αδωνης τον Μητσοτάκη και όχι το αντίθετο;
Τρέχα γύρευε με τα συμμορίτικα. Ο άνθρωπος πιστώνεται εξάλλου ότι κατάφερε να μετατρέψει ένα νομοσχέδιο 85 άρθρων σε πλυντήριο 234 άρθρων. Λογική απορία: Μήπως τον έχουν για τη βρόμικη δουλειά; Και ύστερα, όταν αυτή τελειώσει και τους είναι άχρηστος… ποιος θα τραβήξει το καζανάκι;
