Το προφίλ του 62χρονου υποστράτηγου του Ιράν και επικεφαλής της επίλεκτης «Δύναμης Κουντς», ο οποίος ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στη χώρα του, αλλά αποτελούσε ανέκαθεν «κόκκινο πανί» για τις ΗΠΑ, που τον θεωρούσαν ως ένα επικίνδυνο «χαρτί» των Ιρανών.
Ο 62χρονος στρατιωτικός έχασε τη ζωή του την Παρασκευή λόγω βομβαρδισμού σε αεροδρόμιο της Βαγδάτης. Ενέργεια η οποία καθοδηγήθηκε από τις ΗΠΑ και χαρακτηρίστηκε μάλιστα ως «αμυντική». Για τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Σουλεϊμανί έπρεπε να είχε «φύγει νωρίτερα από τη μέση», όπως ανέφερε στο Twitter, ενώ ο Μάικ Πομπέο, σε απάντησή του προς τη Γαλλία, τόνισε ότι ο κόσμος θα είναι πιο ασφαλής πλέον…
Ο Σουλεϊμανί αποτέλεσε έναν υπολογίσιμο και συνάμα επίφοβο αντίπαλο για τις ΗΠΑ. Αντίθετα, στο Ιράν κατάφερε να «χτίσει» μεγάλη δημοφιλία, τόσο ανάμεσα στην στρατιωτική ελίτ της χώρας, όσο και στους πολίτες, με τους οποίους διατηρούσε έμμεσα επαφή, διατηρώντας λογαριασμό στο Instagram και συμμετέχοντας σε βίντεο κλιπ.
Η δημοφιλία του φάνηκε και στα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος του IranPoll για το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ (2018), εκεί όπου το 83% των Ιρανών που ερωτήθηκαν είχε θετική γνώμη για τον Σουλεϊμανί, ξεπερνώντας σε ποσοστό τον πρόεδρο Χασάν Ροχανί και τον επικεφαλής της ιρανικής διπλωματίας Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ.
Διαβάστε επίσης: Βίντεο – ντοκουμέντο από τη στιγμή που ο πύραυλος ανατινάζει το όχημα του Σουλεϊμανί
Ο πρώην αναλυτής της CIA, Κένεθ Πόλακ, είχε κληθεί να σκιαγραφήσει το προφίλ του Κασέμ Σουλεϊμανί, τοποθετώντας τον υποστράτηγο ανάμεσα στις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως, για λογαριασμό του περιοδικού Time. Μάλιστα, τον είχε σημειώσει ως «υβρίδιο του Τζέιμς Μποντ, του Έρβιν Ρόμελ και της Λέιντι Γκαγκα…».
Ο βετεράνος του πολέμου μεταξύ του Ιράν και του Ιρακ (1980-1988) κλήθηκε αρκετές φορές στο παρελθόν να χαράξει τη στρατιωτική πολιτική της χώρας, αντιμετωπίζοντας μια σειρά από ζητήματα όπως το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν και την προέλαση των Τζιχαντιστών.
Διαβάστε επίσης: Ανησυχία Πούτιν και Μακρόν για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή μετά τη δολοφονία με εντολή Τραμπ
«Οι Ιρανοί συνομιλητές μου ήταν πολύ σαφείς: μολονότι ενημέρωναν τον υπουργό Εξωτερικών, στο τέλος τις αποφάσεις τις έπαιρνε ο στρατηγός Σουλεϊμανί», δήλωνε το 2013 στο BBC ο Ράιαν Κρόκερ, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.
Παρά την τεράστια επιρροή που είχε στην στρατιωτική και πολιτική ζωή του Ιράν, έχοντας παράλληλα την εποπτεία της «Δύναμης Κουντς», ο Σουλεϊμανί σπανίως… ύψωνε τη φωνή του στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις που είχε με αρχηγούς κρατών, στρατηγούς αλλά και διπλωμάτες.
«Καθόταν πάντα στην άλλη άκρη μόνος του, πολύ ήσυχα. Δεν μίλαγε, δεν έκανε σχόλια, μόνο άκουγε», είχε πει στο New Yorker Αμερικανός αξιωματούχος.
Η Τεχεράνη ζητά εκδίκηση
Οι αντιδράσεις που προέρχονται από την Τεχεράνη μιλούν για εκδίκηση «τη σωστή στιγμή και στο σωστό μέρος», όπως τόνισε στην τοποθέτησή του το Ανώτατο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας του Ιράν, για να τον θάνατο του Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος διοικούσε την επίλεκτη «Δύναμη Κουντς».
Πρόκειται για μία δύναμη κρούσης αποτελούμενη από 5.000 άνδρες, σύμφωνα με το BBC, η οποία πραγματοποιεί μυστικές επιχειρήσεις εκτός του Ιράν, για λογαριασμό των Φρουρών της Επανάστασης. Η Δύναμη Κουντς έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών, με τις ΗΠΑ θεωρούν ότι ο ρόλος της είναι διευρυμένος, αναφέροντας ότι η εν λόγω δύναμη εμπλέκεται στην χρηματοδότηση, την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό οργανώσεων όπως η Χεζμπολά.
Η στρατιωτική δύναμη του Ιράν
Οι αντιδράσεις για τον θάνατο του Σουλεϊμανί οδηγούν τη Δύση σε κατάσταση συναγερμού, διότι έχει ήδη γνωστοποιηθεί από τους Ιρανούς η πρόθεση για αντίποινα. Βάσει αυτού, το BBC προέβη σε ανάλυση σχετικά με την στρατιωτική δύναμη του Ιράν, αναφέροντας ότι υπάρχουν 523.000 ετοιμοπόλεμοι άνδρες στη χώρα, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών.
Στον παραπάνω αριθμό συμπεριλαμβάνονται οι 350.000 άνδρες του τακτικού στρατού, οι άνω των 150.000 στρατιώτες των Φρουρών της Επαναστάσης, οι 20.000 άνδρες που αποτελούν το προσωπικό του ναυτικού.
Παράλληλα, το BBC σημειώνει ότι τα οικονομικά προβλήματα αλλά και η επιβολή εμπάργκο έχουν μειώσει κατά πολύ την εισαγωγή οπλισμού στη χώρα, η οποία είναι μικρή συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της περιοχής. Οι περισσότερες εισαγωγές τέτοιου τύπου προέρχονται από τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα.