Στην πλειονότητά τους οι δηλώσεις των επώνυμων πολιτικών για τον θάνατο Σημίτη ήταν εγκωμιαστικές. Ακόμα και του Αλέξη Τσίπρα, που δήλωσε: «Αφησε ισχυρό αποτύπωμα στη σύγχρονη πολιτική ιστορία. Δικαιούται σεβασμού ως πολιτικός αντίπαλος, αλλά και την αναγνώριση ότι ως ηγέτης έλαβε κρίσιμες αποφάσεις που καθόρισαν την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας». Και εγώ θυμήθηκα τον Κώστα Καραμανλή λίγες μέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας το 2004, διαδεχόμενος στην πρωθυπουργική θέση τον μακαρίτη, όταν διέρρευσε η οργισμένη φράση του από γεύμα στου Μπαϊρακτάρη ότι: «Δεν μπορούν πέντε-έξι νταβατζήδες να κάνουν κουμάντο στον τόπο»!
Αυτοί οι πέντε-έξι (και όχι μόνο) έκαναν κουμάντο στα οκτώ χρόνια εξουσίας του Σημίτη. Αυτοί καθόρισαν ποια ολυμπιακά έργα θα γίνουν και κυρίως πόσο θα κοστίσουν, αδιαφορώντας όλοι μαζί για τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας και τη μεταολυμπιακή χρησιμότητά τους. Πανάκριβες κατασκευές, όπως το «παλάτι της άρσης βαρών» στη Νίκαια, το ανοιχτό ολυμπιακό κολυμβητήριο στο ΟΑΚΑ, τα κλειστά γήπεδα στο Γαλάτσι, και το Ελληνικό, το κωπηλατοδρόμιο στον Σχινιά, οι εγκαταστάσεις του κανόε καγιάκ στο Ελληνικό, το beach volley στο Νέο Φάληρο, ερημώθηκαν.
Υπάρχουν πολλά αποτυπώματα όμως. Και ένα από τα μεγαλύτερα ήταν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Οσο η κούρσα της ανόδου συνεχιζόταν, αυτό προβαλλόταν και από τον ίδιο τον Σημίτη ως τρανή απόδειξη της ισχυρής Ελλάδας και δημιούργησε ουρές Ελλήνων στις πόρτες των χρηματιστηριακών γραφείων που είχαν ξεφυτρώσει σε όλη τη χώρα. Και όταν η φούσκα έσκασε τον Σεπτέμβριο του 1999 με δεκάδες χιλιάδες αφελείς πολίτες να χάνουν δισεκατομμύρια, ο πρωθυπουργός Σημίτης το μόνο που βρήκε να πει ήταν: «Ας πρόσεχαν»!
Ποιο ακριβώς ήταν το αποτύπωμα της ένταξης της χώρας στο ευρώ; Παρακάμπτοντας ότι αυτό κατέστη δυνατό με πλαστά στοιχεία, με τη βοήθεια «εργαλείων», όπως τα swaps της Goldman Sachs που έκρυβαν το ύψος του ελλείμματος και του χρέους, αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αποδυνάμωση του παραγωγικού ιστού της χώρας. Η αποβιομηχάνιση ολοκληρώθηκε, η γεωργία συρρικνώθηκε σε ιστορικά χαμηλά, το εμπορικό έλλειμμα εκτοξεύτηκε στο 15% και η οικονομία περιορίστηκε σε αυτό που είναι σήμερα (ακίνητα, τουρισμός και υπηρεσίες – κατανάλωση), στηριγμένα όλα στα ευρωπαϊκά κονδύλια και στον εξωτερικό δανεισμό.
Επιπλέον, το δημόσιο χρέος που ξεπέρασε το 100% του ΑΕΠ το 1995 μετατράπηκε από εγχώριο σε εξωτερικό και στη συνέχεια η απουσία του διορθωτικού μηχανισμού του εθνικού νομίσματος άνοιξε τον δρόμο για τη χρεοκοπία του 2010, ενώ τα μνημόνια που ακολούθησαν οδήγησαν σε κούρεμα των ομολόγων μόνο (!) για τους Ελληνες κατόχους. Πόσο ισχυρή λοιπόν άφησε τη χώρα ο Σημίτης;
Και ο γερμανικής παιδείας πρωθυπουργός ανταπέδωσε τα στραβά μάτια του Βερολίνου για την ένταξη. Και αυτό φάνηκε στο αποτύπωμα των ιδιωτικοποιήσεων. Γερμανικοί κολοσσοί με ισχυρό μέτοχο το δημόσιο απέκτησαν εύκολα πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Η Hochtief ανέλαβε το νέο αεροδρόμιο της Αθήνας και πρόσφατα πούλησε το μερίδιό της στο καναδικό συνταξιοδοτικό ταμείο Public Sector Pension Investment Board, έναντι 1,5 δισ. ευρώ!
Η μεγάλη μπίζνα όμως ήταν η πώληση του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom, όπου το γερμανικό δημόσιο ελέγχει το 32% της εταιρείας. Και οι γερμανικές επενδύσεις συνεχίστηκαν με έξι γερμανικές εταιρείες να επενδύουν στην ελληνική ηλικιακή ενέργεια, καθώς ο ήλιος δεν είναι τόσο αποδοτικός στη Γερμανία, και μπορούν να μεταφέρουν και να πουλήσουν ηλεκτρισμό παντού. Μάλιστα, ο μεγαλύτερος επενδυτής στον τομέα αυτό είναι η RWE, ιδιοκτησίας της κυβέρνησης Ρηνανίας – Βεστφαλίας! Να θυμίσουμε την πρόσφατη ιδιωτικοποίηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων από τη Fraport, η οποία είναι εταιρεία με μεγάλη συμμετοχή του γερμανικού δημοσίου και συγκεκριμένα του κρατιδίου της Εσης. Σαν να λέμε κράτος αγοράζει κράτος.
Αμέτρητα ήταν επίσης τα οικονομικά σκάνδαλα των κυβερνήσεων Σημίτη. Σκάνδαλο Siemens με σακούλες μετρητών σε πρόσωπα, ακόμα και στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, όπως παραδέχτηκε ο Τσουκάτος. Πρωταγωνιστές σε μίζες υπουργοί όπως ο Τσοχατζόπουλος, ο Παπαντωνίου και ο Μαντέλης, που καταδικάστηκαν. Ηταν τόσο μεγάλες οι πιέσεις που ο Σημίτης δεν άντεξε και το είπε: «Στην Ελλάδα ζούμε, τι να κάνουμε;» Και μετά, ως Πόντιος Πιλάτος, κάλεσε τους διαμαρτυρόμενους, αν έχουν στοιχεία, να τα πάνε στον εισαγγελέα!
Κάποιοι, στα θετικά, του πιστώνουν τη διαχείριση της κρίσης στα Ιμια με τη βοήθεια των Αμερικανών. Ξεχνούν όμως πως τότε μπήκαν στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών οι περιβόητες μέχρι σήμερα γκρίζες ζώνες, όταν μέχρι τότε δεχόμασταν ως μόνη εκκρεμότητα με την Αγκυρα την αιγιαλίτιδα ζώνη.
Ο μεγαλύτερος θαυμαστής-μαθητής του εκλιπόντος αποδείχτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει στην κυβέρνηση πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ της επιρροής Σημίτη. Αλλωστε ο δρόμος του νεοφιλελευθερισμού άνοιξε το 1996 από τον ευεργέτη του Κυριάκου. Ηταν ο Σημίτης εκείνος που εξασφάλισε, κατόπιν παράκλησης του πατέρα Μητσοτάκη, την πρόσληψη του υιού στην Εθνική Τράπεζα, στην πρώτη και μοναδική του δουλειά με αρχικό μισθό 6.000.000 δραχμές (18.000 ευρώ). Λίγο μετά άρχισε η «κανονική» δουλειά – ως βουλευτής, υπουργός και τελικά πρωθυπουργός. Αλλά αυτή είναι η Ελλάδα, όπως είχε πει και ο μακαρίτης.
Διαβάστε επίσης:
Βραζιλία: Άλογα «μπούκαραν» σε σούπερ μάρκετ για να κλέψουν… ψωμάκια (Video)
Λος Άντζελες – Βαρύτερος απολογισμός: 24 νεκροί ενώ ενισχύονται οι άνεμοι (Photos – Videos)
Όταν ο Τραμπ ελεγε για τον Μασκ: «Θα με ικέτευε γονατιστός αν το ζητούσα»
