Η παρουσία του Παναθηναϊκού στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στη Νασιονάλ (15/12/1971) αμαυρώθηκε από το χτύπημα που έκοψε την μπάλα στον Γ. Τομαρά
Ο Άγιαξ είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης το 1971 νικώντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό 2-0 και τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου έπρεπε να αγωνιστεί στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο με τους πρωταθλητές Ευρώπης και Νοτίου Αμερικής σε διπλούς τελικούς. Πλέον η διοργάνωση έχει αλλάξει και εδώ και 16 χρόνια έχουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο οποίο παίρνουν μέρος σε νοκ άουτ παιχνίδια οι πρωταθλητές όλων των ηπείρων, με τη φετινή διοργάνωση μάλιστα να διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Κατάρ.
Όμως ο μεγάλος τότε Αγιαξ του Ρίνους Μίχελς, του Γιόχαν Κρόιφ και των άλλων άσων που άλλαξαν το παγκόσμιο ποδόσφαιρο με το «total football», όπως ονομάστηκε, αρνήθηκε να αγωνιστεί ως πρωταθλητής Ευρώπης στον διπλό τελικό, επικαλούμενος τους φόβους του για το κάκιστο εκείνη την εποχή παρελθόν των ομάδων από τη Νότια Αμερική. Και πώς να μη φοβάται όταν οι Νοτιοαμερικανοί, αν και μπαλαδόροι, κλοτσούσαν στο ψαχνό και δεν καταλάβαιναν τίποτε από fair play. Οι Ευρωπαίοι, υπερβολικοί ως έναν βαθμό, τους χαρακτήρισαν «κινητές καρμανιόλες», «χασάπηδες», «κλαδευτήρια» και «δρεπανηφόρα»!
Η Μίλαν έφυγε… αλώβητη
Και εδώ που τα λέμε δεν είχαν άδικο. Οι Ολλανδοί επικαλέστηκαν μεταξύ άλλων και τα όσα δεινά τράβηξε δύο χρόνια νωρίτερα στον τελικό του 1969 η Μίλαν, που έπαιξε τη ρεβάνς του τελικού στο Μπουένος Αϊρες κόντρα στην Εστουντιάντες. Ενας τελικός που έμεινε στην ιστορία ως «η σφαγή του Μπομπονέρα» ή «το ανθρωποκυνηγητό της Μίλαν»! Η ιταλική ομάδα κατέκτησε το τρόπαιο, αλλά πανηγύριζε περισσότερο γιατί όλη η αποστολή επέστρεψε αρτιμελής στην Ιταλία!
Ετσι, και για να μη ναυαγήσει η διοργάνωση, η FIFA κάλεσε τον Παναθηναϊκό ως φιναλίστ του ευρωπαϊκού τελικού του Ουέμπλεϊ να αντικαταστήσει τον Αγιαξ, που όμως αποδείχθηκε προφητικός και δικαιώθηκε απόλυτα για την άρνησή του να αγωνιστεί. Και τη νύφη πλήρωσαν τελικά ο Παναθηναϊκός και ο Γιάννης Τομαράς ειδικότερα…
Ο πρώτος τελικός με τη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο έγινε στις 15 Δεκεμβρίου 1971 στο κατάμεστο από 38.000 φιλάθλους στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης». Το ματς έγινε στο φαληρικό στάδιο και όχι στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας για καθαρά εισπρακτικούς λόγους, αφού η χωρητικότητά του ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Σκωτσέζικο ντους
Κάτω από βροχή και με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη, ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε άκρως ανταγωνιστικός με τους Ουρουγουανούς. Μάλιστα προηγήθηκε στο 48΄ με γκολ του Τότη Φυλακούρη. Κι ενώ ο κόσμος πανηγύριζε ακόμη, τρία λεπτά αργότερα ήρθε η ψυχρολουσία αφού ο διεθνής Αργεντινός επιθετικός Αρτίμε ισοφάρισε τον αγώνα σε 1-1 που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ. Οι «πράσινοι» δεν το έβαλαν κάτω και πίεσαν για το δεύτερο γκολ, όμως το σκληρό παιχνίδι των Ουρουγουανών από την αρχή του ματς εκτραχύνθηκε για τα καλά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο 20ό λεπτό ο Ουμπίνια τραυμάτισε τον Σάκη Κουβά που δεν μπόρεσε να συνεχίσει και αντικαταστάθηκε από τον Δεληγιάννη. Ομως το μεγάλο κακό ήρθε στο 60΄ όταν σε μια επέλαση του Γιάννη Τομαρά ήρθε με απίστευτη δύναμη ένα δολοφονικό μαρκάρισμα του επιθετικού Χούλιο Μοράλες, που σκόρπισε ανατριχίλα σε θεατές και τηλεθεατές και μέχρι σήμερα έχει μείνει αξέχαστο σε όσους το είχαν δει.
Ο διεθνής αμυντικός των «πράσινων» σφάδαζε από τους πόνους στο χορτάρι ώσπου λιποθύμησε και μεταφέρθηκε με διπλό συντριπτικό κάταγμα στο νοσοκομείο. Την ίδια στιγμή ο Βραζιλιάνος ρέφερι Φαβίλ Νέτο έδειχνε την κόκκινη κάρτα στον Ουρουγουανό «χασάπη», όπως τον αποκάλεσε ο διεθνής Τύπος της εποχής. Ομως αυτό ήταν το λιγότερο. Κι αυτό γιατί ο Τομαράς ήταν τότε 24 ετών, ήταν ένα από τα νέα ταλέντα και ο Μοράλες ουσιαστικά του έκοψε την καριέρα. Ο Ελληνας αμυντικός επέστρεψε στα γήπεδα έναν χρόνο μετά, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση…
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς (60΄ Βλάχος), Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς (21΄ Δεληγιάννης)
Νασιονάλ: Μάνγκα, Μπρούνελ, Μάσνικ, Ουμπίνια, Μοντέρο Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίγια, Εσπάραγκο (82΄ Ντουάρτε), Μανέιρο, Αρτίμε, Μοράλες
Στη ρεβάνς μια εβδομάδα μετά, στο Σεντενάριο του Μοντεβιδέο, η Νασιονάλ νίκησε 2-1 και κατέκτησε το τρόπαιο. Τα γκολ σημείωσαν κατά σύμπτωση οι σκόρερ του πρώτου αγώνα! Ο Αρτίμε (34΄ και 74΄) και ο Τότης Φυλακούρης (89΄).
Ο Γιάννης Τομαράς αποχώρησε λιπόθυμος με συντριπτικό κάταγμα κνήμης, με τον πρωταθλητή Ευρώπης Αγιαξ να «δικαιώνεται» έτσι για την απόφαση να μην παίξει επειδή θεωρούσε ότι οι νοτιοαμερικανικές ομάδες έπαιζαν βρόμικα
