Δυστυχώς, δεν αποτελεί έκπληξη, ούτε καν είδηση, το γεγονός ότι το (θεωρητικά) ντέρμπι-διαφήμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός διακόπηκε λόγω επεισοδίων από «πράσινους» ψευτονταήδες. Το αντίθετο μάλιστα. Ηταν λίγο πολύ αναμενόμενο και το συζητούσαν από τον Πειραιά μέχρι το Γαλάτσι και από την Κηφισιά μέχρι τη Γλυφάδα.
«Εάν πάρει κεφάλι στο σκορ η καλύτερη ομάδα, ο Ολυμπιακός, και το παιχνίδι στραβώσει για το “τριφύλλι”, τότε θα μπουκάρουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο οι ανεγκέφαλοι της εξέδρας και ο διαιτητής θα στείλει τις ομάδες πρόωρα στα αποδυτήρια» έλεγαν όσοι παρακολουθούν και αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στον «πράσινο» προβληματικό μικρόκοσμο. Την πρώτη φορά που μπήκαν μέσα στο τερέν του ΟΑΚΑ οι οπαδοί, λες και ήταν το σαλόνι του σπιτιού τους, ο Γερμανός διαιτητής Μάρκο Φριτζ έκανε τα στραβά μάτια. Τη δεύτερη φορά τα μάζεψε, έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο και το ντέρμπι των αιώνιων αντιπάλων δυσφήμισε το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας για τρίτη φορά την τελευταία επταετία. Το ντου των χούλιγκαν, οι φωτιές και οι βιαιοπραγίες εκτός σταδίου έπαιξαν σε όλα τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, ενώ οι ξένοι σκάουτερ έφυγαν άρον άρον κατατρομαγμένοι. Για το ελληνικό ποδόσφαιρο κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια και ο χουλιγκανισμός ζει και βασιλεύει στα γήπεδα. Κάθε σεζόν η λίστα με τα ματς που κερδίζονται στα χαρτιά επεκτείνεται. Πέρυσι ο τίτλος κρίθηκε στις αίθουσες των αθλητικών δικαστηρίων, ενώ την τελευταία διετία οι Big 4 (ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) έχασαν βαθμούς λόγω της ακραίας συμπεριφοράς των οργανωμένων οπαδών τους. Παρ’ όλα αυτά, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός βαρόνου της μπάλας.
Αιχμαλωσία
Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα που αγαπάει τον αθλητισμό και σέβεται τους φιλάθλους θα είχαν ληφθεί μέτρα που θα έδιωχναν τον χουλιγκανισμό από τα γήπεδα. Στην ψωροκώσταινα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου συμβαίνει το ανάποδο. Οι χούλιγκαν κρατάνε «αιχμάλωτες» τις όμορφες ποδοσφαιρικές Κυριακές μας και απομακρύνουν από τα γήπεδα τους υγιώς σκεπτόμενους φιλάθλους. Κι αυτό διότι σχεδόν κανείς από τους ηθικούς ή τους φυσικούς αυτουργούς της αθλητικής βίας δεν τιμωρείται, εκτός κι αν υπάρχει νεκρός. Η ατιμωρησία θεωρείται δεδομένη για τις ορδές των βαρβάρων στις εξέδρες, οι οποίοι προστατεύονται από τις ίδιες τις ΠΑΕ και τους μεγαλοπαράγοντες, που τους κανακεύουν προκειμένου, αν χρειαστεί, να μετατραπούν σε στήριγμά τους όταν έχουν ανοιχτά εξωποδοσφαιρικά ζητήματα.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα για τη γηπεδική βία στη χώρα μας ήταν και είναι, λοιπόν, η ατιμωρησία και η γενικότερη αίσθηση ατιμωρησίας που νιώθει ο «υπέροχος» κόσμος των ομάδων. Από τότε που καθιερώθηκε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, ακριβώς πριν από 40 χρόνια, η εκάστοτε κυβέρνηση νομοθετεί αυστηρά μέτρα για την εξάλειψη του φαινομένου βίας στους αγωνιστικούς χώρους. Και κάθε χρόνο η κατάσταση γίνεται χειρότερη ή τουλάχιστον δεν βελτιώνεται.
Ιδιώνυμο
Μια αποτελεσματική λύση για την αντιμετώπιση της αλήτικης έως εγκληματικής συμπεριφοράς που εκδηλώνεται από τα «μπουμπούκια» μέλη των συνδέσμων είχε δοθεί πριν από δεκατρία χρόνια. Με πρωτοβουλία του τότε υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Ορφανού νομοθετήθηκε το ιδιώνυμο για τους οπαδούς που προκαλούν ή συμμετέχουν σε επεισόδια. Μεταξύ άλλων προέβλεπε την άμεση φυλάκιση των συλληφθέντων. Οταν το μέτρο εφαρμόστηκε και χούλιγκαν βρέθηκε στη «στενή», οι εξέδρες ηρέμησαν και οι βιαιοπραγίες μειώθηκαν αισθητά. Σε ποσοστό πάνω από 60% περιορίστηκαν εκείνη την περίοδο τα κρούσματα αθλητικής βίας, αλλά η εφαρμογή του ιδιωνύμου στο ποδοσφαιρικό πεδίο δεν άντεξε σε βάθος χρόνου.
Οι οργανωμένοι οπαδοί για ευνόητους λόγους αντέδρασαν και η φωνή τους ενώθηκε με τη φωνή των παραγόντων, οι οποίοι ήθελαν τους θερμόαιμους έξω από τις φυλακές. Διάδοχος του Ορφανού στο υφυπουργείο Αθλητισμού ήταν ο «ξανθός», ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο οποίος για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας κατήργησε τη διάταξη που οδηγούσε τους χούλιγκαν πίσω από τα σίδερα.
Ο Γ. Ορφανός σε συνέντευξή του προ διετίας στο Hot Doc είχε ρίξει το «καρφί» του, δηλώνοντας ότι «το πισωγύρισμα σε αποφάσεις που δείχνουν επιτυχημένες “εν τοις πράγμασι” στέλνει λάθος μήνυμα και δημιουργεί εικόνα αδυναμίας στη λειτουργία του κράτους. Δυστυχώς οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της βίας στον χώρο του αθλητισμού αποτέλεσαν μια κοινωνική κατάκτηση που απεμπολήθηκε για λαϊκίστικες αιτίες». Και ο ίδιος αυτό το πλήρωσε: «Εχω δεχτεί ισχυρό πόλεμο από συμφέροντα και οργανωμένες ομάδες οπαδών, με εκδηλώσεις βίας και καταλήψεις στο γραφείο μου. Εμεινα και εκτός Βουλής…».
Οι εμπλεκόμενοι σε αυτό το φεστιβάλ βίας δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και ο ένας φορέας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο. Η ανύπαρκτη διοικητικά ΕΠΟ με αφορμή τη διακοπή του ντέρμπι εξέδωσε ανακοίνωση και έριξε το μπαλάκι των ευθυνών στην πολιτεία, την αστυνομία και τη Δικαιοσύνη. Η Σούπερ Λίγκα ακολούθησε τον δρόμο της… αφωνίας, ενώ η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής με ειρωνικό ύφος υποστήριξε σε ανακοίνωσή της πως… «για όλα φταίει η Αστυνομία! Δε φταίνε ούτε οι χούλιγκανς, οι ομάδες, η διοργανώτρια αρχή, οι παράγοντες – οπαδοί, το τοξικό κλίμα, η ρητορική μίσους, μόνο η Αστυνομία». Εκανε πάντως και πρόταση: «Η λύση για εμάς είναι μία, να φύγει τώρα η Αστυνομία από τα γήπεδα – αρένες». Αυτή η πρόταση θα δρομολογηθεί, την επιδιώκουν και οι ΠΑΕ. Οι σεκιούριτι των ομάδων αναμένεται να αναλάβουν να εγγυούνται την ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Ομως η Ελλάδα είναι Βαλκάνια. Και στην πρώτη στραβή, όταν ανοίξουν κεφάλια στην εξέδρα, άπαντες θα φωνάζουν πως οι αστυνομικές δυνάμεις πρέπει να επιστρέψουν μέσα στα στάδια.
