Πριν από όλα μια συμβουλή στον σκηνοθέτη του καναλιού της Βουλής που μετέδιδε την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα: καλύτερα να καταθέσει τα πτυχία του. Ούτε ένα ζουμ στον Κυριάκο Μητσοτάκη, για να φανούν οι αντιδράσεις του στο σφυροκόπημα από τον αντίπαλό του. Άγνοια της δουλειάς ή υποδείξεις;
Μια δεύτερη παρατήρηση. Η συμπεριφορά του Πρωθυπουργού στη συγκεκριμένη συζήτηση, παρέπεμπε σε μια φιγούρα από το σίριαλ «Ο παράδεισος των Κυριών» στον «Άλφα»: τον αστυνόμο Χρηστίδη. Τον έχουν τυλίξει σε πολλές κόλλες χαρτί και τον πάνε για ξήλωμα, αλλά αυτός απειλεί ότι θα …τους κανονίσει.
Και πάμε στο θέμα. Και σε ένα μικρό παιδί να προβάλει κάποιος τις ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή για την πρόταση μομφής θα καταλάβει δυο πράγματα:
Το ένα είναι ότι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέπτυξε συγκροτημένο κατηγορητήριο. Με στοιχεία, δομή, επιχειρήματα και ζήτησε απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις.
Το δεύτερο ότι ο Πρωθυπουργός, δεν απάντησε σε τίποτε σαν να μην τον αφορούσαν. Προσπαθώντας κρύψει πόσο πελιδνός ήταν, έκανε μια ομιλία -παρωδία. Στην οποία δεν υπήρχε λογική, δεν υπήρχε ειρμός, περιεχόμενο, ήθος και συνάφεια με τη συζήτηση. Πλίνθοι και κέραμοι, χωρίς να ξέρει ο ίδιος τι εκστομίζει. Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα.
Αυτό που δεν θα καταλάβαινε πάντως το ίδιο παιδί, θα ήταν για ποιο λόγο οι βουλευτές της ΝΔ…. τον χειροκροτούσαν. Τι από τα ασυνάρτητα, τα άσχετα, τα επιχειρήματα καφενείου και τα μικρονοϊκά που αράδιαζε, τους ενθουσίασαν;
Χαρακτήρισε «καλοδεχούμενη την πρότασή μομφής» αλλά δεν απάντησε στα στοιχεία της με τον ισχυρισμό ότι έχει «τοποθετηθεί» στο .. παρελθόν, για θέματα που τώρα προέκυψαν.
Τον ρωτούσε ο αντίπαλός του ευθέως, γιατί άκουγε, αποδεδειγμένα τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, υπουργούς του, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Και απαντούσε για, το 2015, το δημοψήφισμα, τις «κλειστές τράπεζες», τα «ανοιχτά σύνορα», τη «μικρή Μαρία του Έβρου», τον Καλογρίτσα και τα Ειδικά Δικαστήρια που ο ίδιος έστησε και του βγαίνουν κούφια…
Έλεγε για τα τουρκικά πρωτοσέλιδα, κρύβοντας ότι αφορούν τις υποκλοπές που κάνει ο ίδιος και χρέωνε στην αντιπολίτευση την πρόκλησή τους- για να την εμφανίζει μειωμένης εθνικής ευαισθησίας, αφού θέλει να ελέγχει τους εξοπλισμούς χωρίς διαφάνεια και τον ρωτάει αν ήταν κατάσκοποι αυτοί που έβαλε να παρακολουθεί η αντικατασκοπεία.
Διαστρέβλωνε πασίγνωστα γεγονότα. Σαν να μην αποδείχθηκε το ειδικό Δικαστήριο του 1991 ότι δεν υπήρξαν ποτέ «πάμπερς του Κοσκωτά» στον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά συκοφαντία που κατασκεύασε ο πατέρας του, με τον Μαμανέα.
Ξέχασε ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε ότι το σκάνδαλο Νοβάρτις ήταν υπαρκτό και καλώς ερευνήθηκε και το χαρακτήριζε «σκευωρία»- εισπράττοντας πάλι χειροκρότημα.
Ρωτούσε «πού πήγαν τα λεφτά από τις βαλίτσες που έστελνε ο Καλογρίτσας στον ΣΥΡΙΖΑ»- το παλιό σενάριο ότι τις έστελνε τον Βαξεβάνη του το έκοψε ο Στουρνάρας- για τις οποίες δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο από πουθενά. Άλλα αντ΄ άλλων.
Ζητούσε «να συγκριθούμε», σαν να άκουγε και ο Τσίπρας τον Φλώρο και έλεγε στον πληθυντικό ότι «αναλάβαμε την ευθύνη για τον Ανδρουλάκη». Σαν να είχαν βάλει όλοι μαζί τον Κοντολέων, τον Δημητριάδη και τη Βλάχου στην ΕΥΠ.
Αλλά δεν ανάλαβε καμία ευθύνη για τον Χατζηδάκη και τους άλλους- τους οποίους έκανε αόρατους.
Έλεγε, χαμένος σε παραλογισμούς, ότι τις υποκλοπές «τις σκηνοθετεί ο ΣΎΡΙΖΑ» σε συνεργασία με τον Ράμμο και ισχυρίσθηκε ότι ο ίδιος δεν έχει τα ονόματα των παρακολουθουμένων, άρα δεν υπάρχουν. Και «πού τα βρήκε ο Τσίπρας;». Παράνοια.
Αυτό το ονόμαζε « αποδόμηση» όσων κατήγγειλε ο αντίπαλός του και οι κλακαδόροι ξεσήκωναν τους βουλευτές να χειροκροτούν. Ακόμη και όταν απαντούσε στο ερώτημα του Τσίπρα αν είναι ένοχος ή βλαξ, ως προσωπική επίθεση. Αλλά δεν απαντούσε σε άλλα ουσιώδη από τα χρέη της ΝΔ μέχρι τις εξυπηρετήσεις σε ημέτερους και τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος
Κατέστησε τις θεωρίες του γνωστού «φίλου της οικογένειας Μητσοτάκη» Πικραμένου νομική θεωρία, κατά την οποία η ΑΔΑΕ δεν έχει την αρμοδιότητα-που τις δίνει εκτός από το Σύνταγμα, ακόμη και ο νέος νόμος του…Γεραπετρίτη. Και ότι όλα θα τα βρει η Δικαιοσύνη, που έξι μήνες δεν έχει επιδιώξει να βρει τίποτε.
Κρυπτόμενος πίσω από τον Ντογιάκο ειρωνεύονταν τον Βενιζέλο που διέσυρε τον εισαγγελέα, σε ότι άφορα την ερμηνεία του Συντάγματος. Μπέρδευε τη Νοβάρτις, τις επιστολές Ράμμου, το μεταναστευτικό, την Πανδημία, το Ταμείο Ανάκαμψης σε μια τουρλού-τουρλού θεωρία ότι είναι καθαρός και όλα προέρχονται από «ρυπαρά δίκτυα» του ΣΥΡΙΖΑ και τις φιλικές του εφημερίδες.
Σαν να υπέγραφαν στην Κουμουνδούρου τις εντολές παρακολούθησης από την ΕΥΠ ή έκανε εξαγωγή των παράνομων λογισμικών σε άλλες χώρες ο Κατρούγκαλος.
Καταργούσε τη λογική μιλώντας για τις παρακολουθήσεις του …ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, τον τον …Πιτσιόρλα, «και πολλούς άλλους, που θα μάθουμε στην πορεία», αλλά οι βουλευτές του χειροκροτούσαν από τώρα.
Έλεγε ότι απάντησε «με τόλμη» στις ερωτήσεις του Τσίπρα, ενώ δεν είχε απαντήσει σε τίποτε και ανακύκλωνε έπεα πτερόεντα για τους φόρους που επέβαλαν τα μνημόνια του κόμματός του!
Χάνοντας τα λόγια του ρωτούσε τον Τσίπρα αν θα …γκρεμίσει τον τοίχο στον Έβρο και αν είναι σε θέση να του περί «αν πήρε λεφτά από τη …Βενεζουέλα», ξύνοντας δικές του πληγές… Έλεγε τον Ραγκούση … συνοδοιπόρο του Τσοχατζόπουλου και τον εαυτό του πρωταγωνιστή στην Ευρώπη -που τον ερευνά, περισσότερο από το Ορμπάν για θέματα κράτους δικαίου…
Και αφού τέλειωσαν τα ακατάληπτα, είπε με ύφος τρελού του χωριού: «τώρα είναι όλα καθαρά»…
Δεν περίμενε κανείς κάτι περισσότερο από ένα παραζαλισμένο Πρωθυπουργό που έβαλε στο μίξερ όσα τραγελαφικά έχει πει κατά καιρούς και τα εκσφενδόνιζε με ύφος χαμένου στο διάστημα.
Ανάμεσα στους ακροδεξιούς και τα σούργελα που έχει περισυλλέξει, τον χειροκροτούσαν όμως και άνθρωποι που θέλουν να εμφανίζονται ως σοβαροί και υπεύθυνοι.
Εκεί βρίσκεται το σημερινό πρόβλημα της ΝΔ, όπως απέδειξε η συγκεκριμένη συζήτηση: ο Μητσοτάκης τους έχει κάνει κατ εικόνα και ομοίωση του…
Πηγή ieidiseis.gr
