Οι αποκαλύψεις για την παρακολούθηση των τηλεφώνων του δηµοσιογράφου Θανάση Κουκάκη µε δράστη την ΕΥΠ, την απόπειρα παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, καθώς και τις παραβιάσεις του απορρήτου των επικοινωνιών 50 δηµόσιων προσώπων στην Ελλάδα, µεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται µέλη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Αµυνας και στελέχη δηµόσιων αρχών και υπηρεσιών, λαµβάνουν τη µορφή χιονοστιβάδας, που θα καταπλακώσει προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και αυτό γιατί αµέσως µετά την εκλογική νίκη της Ν∆ τον Ιούλιο του 2019 νοµοθετήθηκε η υπαγωγή της ΕΥΠ στην άµεση ευθύνη και τον απευθείας έλεγχο του ίδιου.
Τα δεδοµένα είναι εφιαλτικά. Το 2020, µε εντολή της αρµόδιας εισαγγελέως, που κατοικοεδρεύει στην ΕΥΠ, έλαβαν χώρα 13.751 άρσεις του απορρήτου των επικοινωνιών για λόγους εθνικής ασφάλειας, δηλαδή επετράπη στην ΕΥΠ να παρακολουθεί χιλιάδες αριθµούς τηλεφώνων στην Ελλάδα. Σηµειωτέον ότι µια άρση του απορρήτου µπορεί να αντιστοιχεί σε έναν κάτοχο τηλεφώνου, αλλά αφορά πολλούς άλλους που επικοινωνούν µ’ αυτόν.
Το ίδιο έτος παρατηρείται αύξηση του αριθµού των συνακροάσεων έπειτα από δικαστικά βουλεύµατα κατά 39% σε σχέση µε το 2019. Το 2019 είχαν εκδοθεί 2.302 βουλεύµατα για άρσεις τηλεφωνικού απορρήτου για λόγους καταπολέµησης της βαριάς εγκληµατικότητας και το 2020 τα δικαστικά βουλεύµατα που επέτρεπαν άρσεις τηλεφωνικού απορρήτου ανήλθαν σε 3.190. Επίσης το 2020 αυξήθηκαν κατά 18% σε σχέση µε το 2019 οι εισαγγελικές εντολές για άρσεις απορρήτου επικοινωνιών για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Αν στα παραπάνω προστεθεί το γεγονός ότι στις 31 Μαρτίου του 2021 η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε µε διαδικασίες fast track µια ύποπτη τροπολογία, αφαιρώντας το δικαίωµα από την Α∆ΑΕ να ενηµερώνει όσους µε εισαγγελική εντολή ή δικαστικό βούλευµα ήρθη το απόρρητο των επικοινωνιών τους για τα αποτελέσµατα αυτής της άρσης, αβίαστα συνάγεται ότι η πρακτική που ακολουθείται από την ΕΥΠ και από άλλες ελληνικές αρχές ασφάλειας επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πολύ επικίνδυνη για τα δικαιώµατα όλων των κατοίκων αυτής της χώρας.
Η διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών είναι θεµελιώδες ανθρώπινο δικαίωµα, που θεσπίζεται:
α) στο άρθρο 19 του συντάγµατος, που διασφαλίζει το απόρρητο των επικοινωνιών µέσω επιστολών, τηλεφώνων, φαξ και οποιουδήποτε άλλου µέσου,
β) στο άρθρο 9 του συντάγµατος, που προστατεύει το απαραβίαστο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, και
γ) στο άρθρο 9α του συντάγµατος, που κατοχυρώνει την προστασία των προσωπικών δεδοµένων.
Είναι βέβαιο ότι το Μαξίµου γνώριζε για τις παρακολουθήσεις του δηµοσιογράφου Θ. Κουκάκη. Αν κανείς παρακολουθήσει τις ηµεροµηνίες των πράξεων της κυβέρνησης, της ΕΥΠ και της Α∆ΑΕ, σε συνδυασµό µε τη νοµοθετική πρωτοβουλία της Ν∆ στις 31 Μαρτίου του 2021, διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση ήταν ενήµερη για την παρακολούθηση του Θ. Κουκάκη, ύστερα από δύο διαδοχικές εισαγγελικές εντολές, και για την πρόωρη διακοπή της παρακολούθησής του, µε τρίτη εισαγγελική εντολή, καθώς και για όλες τις σχετικές πράξεις και παραλείψεις των δηµόσιων αρχών σε βάρος του εν λόγω δηµοσιογράφου.
Η απόπειρα παρακολούθησης του προέδρου του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη, εκτός από παραβίαση της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, εκτός από παραβίαση των προσωπικών δεδοµένων του, εκτός από παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών του, είναι και υπονόµευση της οµαλής λειτουργίας του δηµοκρατικού πολιτεύµατος, αφού προσβάλλεται το δικαίωµα ενός πολίτη και µάλιστα αρχηγού κοινοβουλευτικού κόµµατος να συµµετέχει στα κοινά, δηλαδή στην πολιτική ζωή, ελεύθερα, ακώλυτα, ανεµπόδιστα και χωρίς να τον παρακολουθεί κανένας.
Πέρα από τις δικαστικές και ποινικές ευθύνες υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες. Και αυτό πρέπει να το ερευνήσει η Βουλή µε εξεταστική των πραγµάτων επιτροπή. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ αλλά και του ΜέΡΑ25 υπερβαίνουν τον αριθµό των απαιτούµενων 120 βουλευτών και µπορούν να ζητήσουν και να αποφασίσουν τη σύσταση εξεταστικής των πραγµάτων επιτροπής. Είναι συνταγµατική και πολιτική υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό λαό να συνεργαστούν όλα τα δηµοκρατικά κόµµατα της αντιπολίτευσης σε αυτό το φλέγον ζήτηµα. Οι κυβερνητικές πράξεις και παραλείψεις αποτελούν πλήγµα για τη δηµοκρατία, τραύµα στο κράτος δικαίου και σκιά στην εικόνα της Ελλάδας.
Ο πρωθυπουργός έχει την ευθύνη να µην παραµείνει αυτή η δυσώδης υπόθεση «αδιευκρίνιστη», όπως η δολοφονία Καραϊβάζ, τα εκατοµµύρια σε υπουργικούς τραπεζικούς λογαριασµούς, οι σκοτεινές σχέσεις µε τον Φουρθιώτη και τόσα άλλα.
Αρκετά! Το κράτος δικαίου δεν είναι ποδήλατο για ανέµελες βόλτες. Ούτε προαγωγός και προστάτης του παρακράτους. Αν δεν φωτιστεί σε βάθος αυτή η εγκληµατική ενέργεια εναντίον του αρχηγού ενός δηµοκρατικού κόµµατος, ενός δηµοσιογράφου και πενήντα δηµόσιων προσώπων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα θεωρηθεί ανεπαρκής ή ανίκανος αλλά θα θεωρηθεί ύποπτος, αφού είναι ο κυρίως υπεύθυνος και συνεπώς ο βασικός υπόλογος. Αλλωστε η παραίτηση του γενικού γραµµατέα του πρωθυπουργού και ανεψιού του, Γρηγόρη ∆ηµητριάδη, και του διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέων συνιστούν ατράνταχτη οµολογία ενοχής.
