Ο Θάνος Πλεύρης ήταν ένα από τα πρωτοκλασάτα ονόματα που έμειναν εκτός υπουργικού συμβουλίου της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη, με τις αιτιολογίες περί «rotation» να μην είναι αρκετές για να περιγράψουν για ποιον λόγο ο τρίτος εκ των «τριών σωματοφυλάκων του ΛΑΟΣ» παραγκωνίστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το γεγονός πως στην νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν υπάρχει θέση για τον τρίτο της παρέας Άδωνη Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη προκαλεί ερωτήματα, ειδικά από τη στιγμή που ο δεύτερος αναβαθμίζεται αισθητά, παίρνοντας τα κλειδιά της εκπροσώπησης του Μεγάρου Μαξίμου στο κοινοβούλιο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Επισήμως από τη Νέα Δημοκρατία εντάσσουν τον παραγκωνισμό αυτόν στο λεγόμενο rotation που είχε προαναγγείλει ο αρχηγός, αφού όπως επαναλάμβανε συνεχώς, «οι θέσεις των υπουργών δεν φτάνουν για όλους». Αυτό μπορεί να ισχύει για κάποια εκ των στελεχών που έμειναν εκτός, όμως η περίπτωση Πλεύρη αναμφίβολα είναι συνδεδεμένη με την διαχείριση που κατάφερε ο άλλοτε βουλευτής του ΛΑΟΣ στο υπουργείου Υγείας, τόσο κατά την πανδημία, όσο και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα.
Ο Θάνος Πλεύρης ήταν εκείνος που στην πρώτη περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη ανέλαβε την «βρώμικη δουλειά» της προανακριτικής επιτροπής για τη συγκάλυψη του σκανδάλου Novartis. Μόλις «ξεμπέρδεψε» ανταμείφθηκε με κοστούμι υπουργού από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς ήταν το πρόσωπο που επέλεξε για την αντιμετώπιση της δεύτερης φάσης της πανδημίας, αναλαμβάνοντας ομολογουμένως δύσκολη αποστολή μετά από την εποχή Κικίλια στο υπουργείο Υγείας.
Με την Υγεία να μπαίνει στην κορυφή της ατζέντας του Κυρ. Μητσοτάκη για την επόμενη ημέρα, δίνοντας το χαρτοφυλάκιο σε έναν επιτελικό εκλεκτό του όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης για να ολοκληρώσει την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, η παρουσία του Θ. Πλεύρη θεωρούνταν βαρίδι. Ειδικά από τη στιγμή που κατά την προεκλογική περίοδο «έσκασε» και το ζήτημα του ΕΚΑΒ και των ελλείψεων στα νοσοκομεία, που αναμφίβολα βαραίνει την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου. Παράλληλα, αποτέλεσε κόκκινο πανί για τον χώρο της ακροδεξιάς και των αντιεμβολιαστών από την εποχή της πανδημίας. Άλλωστε, όχι τυχαία, εκτός του Θ. Πλεύρη, εκτός κυβέρνησης βρέθηκαν και η Μίνα Γκάγκα και η Ζωή Ράπτη, που κρατούσαν τα χαρτοφυλάκια των υφυπουργείων.
Σύμφωνα με γαλάζιες πηγές, ο Θ. Πλεύρης ενδέχεται να… αξιοποιηθεί σε μία εκ των θέσεων κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, χρυσώνοντας το χάπι με τη χρησιμότητα που θα έχει η παρουσία του απέναντι σε σχεδόν 40 ακροδεξιούς βουλευτές της αντιπολίτευσης, των Σπαρτιατών, της Νίκης και του Βελόπουλου. Οι επιθέσεις που θα δέχεται η κυβέρνηση εκ δεξιών θα είναι πολλές, και κανείς δεν ξεχνά τις δυνατότητες του Θ. Πλεύρη να ελίσσεται. Χαρακτηριστικό άλλωστε το παράδειγμα του πως από αντιεμβολιαστής στις αρχές της δεκαετίας -επί θητείας στο ΛΑΟΣ- κατέληξε ο υπουργός που ανέλαβε το εμβολιαστικό πρόγραμμα για τον κορονοϊό και «διώκτης» των αντιεμβολιαστών.
Ακόμα και έτσι να είναι, είναι προφανές πως πρόκειται για μία ουσιαστική υποβάθμιση του πρώην υπουργού Υγείας, που μέχρι στιγμής έκανε ότι του ζήτησε ο Κυρ. Μητσοτάκης.
