Αλυσίδα φαστ φουντ αλλά και… οι Λέικερς έλαβαν ενίσχυση ως μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Όταν στις αρχές Μαρτίου η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε πακέτο βοήθειας ύψους 2,2 τρισ. δολαρίων, το υψηλότερο στην Ιστορία, για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας όλοι πίστευαν πως το πάθημα του 2008 θα γινόταν μάθημα για τις ΗΠΑ.
Οι νομοθέτες υποσχέθηκαν διατάξεις που θα διασφάλιζαν πως αυτήν τη φορά τα ομοσπονδιακά κεφάλαια θα πήγαιναν πραγματικά σε όσους τα είχαν ανάγκη. Τρεις μήνες μετά οι καταγγελίες άρχισαν να πέφτουν βροχή για την άνιση κατανομή των 500 δισ. δολαρίων σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους, με τον Ντόναλντ Τραμπ να χλευάζει οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρότησης εποπτικής ομάδας.
Πιέσεις
«Είναι απολύτως εντυπωσιακό ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου φεύγουν τόσο πολλά χρήματα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και δεν ξέρουμε πού πηγαίνουν» επισημαίνει ο Κάιλ Χέρινγκ, ιδρυτής της Accountable.US, ΜΚΟ κατά της διαφθοράς.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων υπό τον έλεγχο των Δημοκρατικών έχει ήδη ξεκινήσει έρευνα για τον τρόπο διαχείρισης του πακέτου ανακούφισης εντείνοντας συνεχώς τις πιέσεις για διαφάνεια. Η απόφαση για συγκρότηση πενταμελούς εποπτικής επιτροπής με σκοπό να εξετάσει πώς και με ποια κριτήρια η κυβέρνηση Τραμπ ξοδεύει χρήματα ανάγκασε τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν να κάνει στροφή 180 μοιρών. Παρά τους αρχικούς του ισχυρισμούς πως τα ποσά που διανέμονται μέσω του προγράμματος προστασίας των θέσεων εργασίας (Paycheck Protection Program – PPP) είναι εμπιστευτικά, ξαφνικά ανακοίνωσε πως θα δώσει περισσότερα στοιχεία στη δημοσιότητα.
Αρνητική στάση κρατάει όλο αυτό το διάστημα και ο Οργανισμός Μικρών Επιχειρήσεων που τρέχει το πρόγραμμα, ο οποίος επίσης αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία, επικαλούμενος ζητήματα απορρήτου και εμπιστευτικότητας. Ωστόσο πώς είναι δυνατόν η διακίνηση τόσο τεράστιων ποσών να μένει μυστική, χωρίς να γίνονται γνωστοί ούτε οι δανειολήπτες ούτε τα ποσά;
Εκτός οι αδύναμοι
Μέχρι στιγμής οι όποιες πληροφορίες έχουν γνωστοποιηθεί για το ποιες εταιρείες έλαβαν μερίδιο από τα 500 δισ. δολάρια προέρχονται από διαρροές και καταγγελίες που αποκαλύπτουν αυτό που πιθανότατα προσπαθεί να αποκρύψει η κυβέρνηση Τραμπ, πως τα χρήματα δόθηκαν χωρίς κριτήρια ακόμη και σε εταιρείες-κολοσσούς, αφήνοντας στο περιθώριο αδύναμες επιχειρήσεις.
Παρά το γεγονός πως τόσο ο σύμβουλος του Ντ. Τραμπ όσο και η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών προσπάθησαν να πείσουν με κάθε τρόπο τους Αμερικανούς πως υπάρχει πλήρης διαφάνεια και συμμόρφωση με τους κανόνες εποπτείας, οι αποκαλύψεις που έρχονται σταδιακά στη δημοσιότητα έχουν αναγκάσει αρκετές ιδιωτικές εταιρείες-κολοσσούς να επιστρέψουν τα δάνεια που έλαβαν.
Η αλυσίδα φαστ φουντ Shake Shack αλλά και οι Λος Αντζελες Λέικερς έχουν λάβει δάνεια, τα οποία αναγκάστηκαν στη συνέχεια να επιστρέψουν μετά την αναταραχή που ξέσπασε. Την ίδια ώρα μικρότερες επιχειρήσεις όπως τοπικά εστιατόρια και καταστήματα δεν κατάφεραν να λάβουν κρατική στήριξη, με αποτέλεσμα να απολύσουν τους υπαλλήλους τους ή να βάλουν οριστικά λουκέτο.
«Το μεγαλύτερο ζήτημα με το πρόγραμμα δεν είναι ότι οι Λέικερς και το Shake Shack δεν θα λάβουν τα χρήματα· είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις που πληρούν τα κριτήρια για το πρόγραμμα και πρέπει πραγματικά να ενταχθούν σε αυτό τελικά δεν θα τα πάρουν» επισημαίνει ο Χάρατ Ραμαμούτι, ένα από τα πέντε μέλη της επιτροπής που έχει συσταθεί για την επίβλεψη των δαπανών.
Με τον αριθμό των ανέργων να καταγράφει ρεκόρ στις ΗΠΑ ξεπερνώντας τα 40 εκατομμύρια, οι απολυμένοι εργαζόμενοι είναι απογοητευμένοι που βλέπουν μεγάλες εταιρείες να κερδίζουν χρήματα όταν οι ίδιοι έχουν λάβει μόλις 1.200 δολάρια επίδομα.
Διευρύνεται το χάσμα
Για τον Τζον Αρενσμάιερ, διευθύνοντα σύμβουλο της Small Business Majority που εκπροσωπεί περισσότερες από 65.000 ανεξάρτητες εταιρείες, το γεγονός πως οι τράπεζες λειτουργούν ως μεσάζοντες για να λάβουν οι δικαιούχοι τα χρήματα έπαιξε σημαντικό ρόλο αφού, όπως ισχυρίζεται, ευνοούν τις μεγαλύτερες εταιρείες που είχαν ήδη ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί τους και αποκλείουν τις μικρότερες υπό τον φόβο της κατάρρευσης.
Το πρόγραμμα «αντικατοπτρίζει την ανισότητα που υπήρχε ήδη και συνεχίζεται εν μέσω κρίσης. Ενώ πολλές από τις επιχειρήσεις που έλαβαν οικονομική στήριξη τη χρειάζονταν, ο τρόπος διανομής ήταν άδικος. Το γεγονός ότι δεν εντάχθηκαν στο πρόγραμμα περισσότερες αδύναμες επιχειρήσεις διεύρυνε αυτό το χάσμα» υποστηρίζει ο κ. Αρενσμάιερ.
Η ανισότητα της κατανομής του πακέτου των 2,2 τρισ. δολ. έγινε επίσης ορατή κατά τη διανομή των χρημάτων σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια και κολέγια. Μελέτη του Ιδρύματος Κάισερ στις 13 Μαΐου έδειξε ότι τα νοσοκομεία με χαμηλότερα έσοδα από ιδιωτικές ασφαλίσεις έλαβαν το ήμισυ του ποσού ανά νοσοκομειακό κρεβάτι από αντίστοιχα νοσοκομεία με υψηλότερα έσοδα. Οσον αφορά τη χρηματοδότηση σε πανεπιστήμια και κολέγια, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (με δωρεές 4 δισ. δολάρια το 2017), το Χάρβαρντ και το Γέιλ είναι μερικά από αυτά που αναμένεται να λάβουν υψηλά δάνεια, αφήνοντας εκτός μικρότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.