Ο μητσοτακικός ανιψιοκεντρικός τραμπισμός με πρωταγωνιστές τραμπαρίφες του Μαξίμου
Ηρθε η ώρα να αναρωτηθούµε πόσο µας στοίχισε εκείνο το ψαλίδι που κούρευε τον υπουργό κ. Πέτσα και τον σενιάριζε µπροστά στις κάµερες την εποχή της πανδηµίας ενώ ο παρουσιαστής αναφωνούσε πόσο υπεύθυνη πράξη είναι οι υπουργικές τρίχες σε κοντινό πλάνο; Το βάρος του σε χρυσάφι, προφανώς. Πόσοι δηµοσιογράφοι πληρώθηκαν για να κουρεύουν και να ξεσκονίζουν τον Πέτσα, για να γυαλίζουν τα παπούτσια του και να µετράνε το πολιτικό του µπόι µε χιλιόµετρα; Πόσα ροκάνισαν και χώνεψαν για να αφοδεύσουν τελικώς πάνω στον κόσµο που ζει µε 800 ευρώ επί τρεις µήνες τα περιττώµατα µιας επικοινωνίας που ανακαλύπτει µεσσίες και κατασκευάζει SuperΚυριάκους και SuperΜαρέβες;
Βρισκόµαστε µπροστά σ’ ένα σκάνδαλο που αποκαλύπτει αφενός τον µητσοτακισµό ως αντίληψη εξουσίας, αφετέρου την αιµοµικτική σχέση µέσων ενηµέρωσης και πολιτικής. Το χειρότερο είναι ότι η µεθοδολογία του σκανδάλου είναι παλιά και γνωστή. Χρησιµοποιήθηκε στο ΚΕΕΛΠΝΟ και ανασύρεται ως δοκιµασµένη συνταγή που µπορεί να καθυποτάξει το µιντιακό σύµπαν και στη συνέχεια την κοινωνία. Πόσο µάλλον όταν το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ δεν το έχει πληρώσει ακόµη κανένας (να θυµηθούµε εδώ τον Πολάκη που δήλωνε ότι καθυστερεί η ∆ικαιοσύνη και είχαν πέσει να τον φάνε ότι προσπαθεί να παρέµβει)…
Τον ∆εκέµβριο του 2019 ο Πέτσας προσπάθησε να χρηµατοδοτήσει το «Μακελειό» µε 200.000 ευρώ από το πρόγραµµα ενίσχυσης του Τύπου. Μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε το πήρε πίσω, αλλά µαζί µε όλο το πρόγραµµα. Στην πανδηµία αντί να πάρει µέτρα ενίσχυσης του Τύπου που είχε αναγγείλει, προχώρησε σε κάτι πιο συµβατό µε τις απαιτήσεις της Φαµίλιας. Με πράξη νοµοθετικού περιεχοµένου (ΠΝΠ) έδωσε µε απευθείας ανάθεση στην εταιρεία Initiative 20 εκατοµµύρια ευρώ για την καµπάνια αντιµετώπισης της πανδηµίας. Για το µοίρασµα και µόνο της διαφήµισης η εταιρεία πήρε 600.000 ευρώ σε δύο µήνες.
Το κόλπο της δήθεν καµπάνιας για την πανδηµία είχε διπλό στόχο: να χρηµατοδοτήσουν όποιον ήθελαν ο Μητσοτάκης και ο Πέτσας και να αποκλειστεί το Documento από οποιαδήποτε χρηµατοδότηση. Ανοιξαν λοιπόν το τσουβάλι, µοίρασαν λεφτά και µπούκωσαν στόµατα. Με αδιαφάνεια, χωρίς λογοδοσία και δηµόσιο έλεγχο. Χωρίς κριτήρια και αξιολογήσεις. Πήραν τα δικά τους παιδιά, οι κουµπάροι µε ανύπαρκτα σάιτ, οι περσόνες της trash επικαιρότητας, τα triapoulakiakathontan.gr και bouboukos.com.
Εντάξει, έστω ότι η κυβέρνηση δίνει χρήµατα σε µια εφηµερίδα που σπάει σε «Εφηµερίδα», «Εφηµερίδα του Σαββάτου», «Εφηµερίδα της Κυριακής» και «Εφηµερίδα ό,τι λάχει» για να πάρει πολλαπλάσια ποσά από όσα δικαιούται ως πολλές εκδόσεις.
Ετσι υπολογίζει ενδεχοµένως σε πολιτική στήριξη. Γιατί όµως να δώσει χρήµατα σε άγνωστο ιδιοκτήτη µη πραγµατικού σάιτ; Εξασφαλίζει στήριξη από κάτι που δεν υπάρχει;
Εδώ πάµε στον σκληρό πυρήνα του θέµατος. Στο σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ και σε αυτό της Novartis έχει αποδειχθεί ότι ανύπαρκτα, εικονικά Μέσα χρησιµοποιήθηκαν για χρηµατισµό του πολιτικού προσωπικού. ∆ηλαδή εισέπρατταν διαφήµιση δήθεν ως ενηµερωτικά Μέσα και αφού παρακρατούσαν το κατιτίς τους, επέστρεφαν το χρήµα στον ευεργέτη. Μέσα λοιπόν σε κλίµα αδιαφάνειας και άρνησης της κυβέρνησης να δηµοσιοποιήσει πού δόθηκε το δηµόσιο χρήµα έχει ή όχι δικαίωµα ο κάθε πολίτης να υποθέσει ότι βρισκόµαστε µπροστά στην επανάληψη µιας υπόθεσης διαφθοράς;
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει τα κρίσιµα ερωτήµατα που την εκθέτουν. Το κυριότερο από αυτά είναι ποιους χρηµατοδότησε και µε ποια κριτήρια για την καµπάνια αντιµετώπισης του κορονοϊού.
Αν η δηµοσιοποίηση και µόνο των Μέσων ή των «Μέσων» που πήραν χρήµατα της καµπάνιας δηµιούργησε –και ορθώς– την εντύπωση ενός µεγάλου σκανδάλου, φανταστείτε τι θα γίνει όταν πέσει φως και στο εσωτερικό του θησαυροφυλακίου ώστε να δούµε πόσα πήρε ο καθένας. Μέχρι στιγµής πάντως ο κ. Πέτσας δεν έχει διαψεύσει δηµοσίευµα που µιλάει για 1 εκατοµµύριο ευρώ που πιθανόν δόθηκε σε σάιτ δηµοσιογράφου ο οποίος επιµελήθηκε και το τηλεοπτικό κούρεµα και το on camera γλείψιµο.
Εχει σηµασία όµως και η τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση σε σχέση µε το Documento. Οταν δηµοσιοποιήσαµε ότι η εφηµερίδα και τα δύο σάιτ του οµίλου εξαιρέθηκαν προκλητικά από την καµπάνια, η κυβέρνηση απαντούσε ότι πήραν όλοι.
Οταν το θέµα πήγε στη Βουλή µε ερώτηση 76 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Πέτσας απάντησε ότι δεν υπήρχαν πολιτικές διακρίσεις και όποιος δεν πήρε διαφήµιση ήταν υπεύθυνος για «fake news και σύγχυση που δηµιουργούσε µε δηµοσιεύµατα στον κόσµο». Το συγκεκριµένο επιχείρηµα είναι, σύµφωνα µε πληροφορίες, εφεύρεση του πρωθυπουργικού ανιψιού και παραδόθηκε στον Πέτσα για ανάγνωση. Χωρίς µεγάλη δυσκολία βρήκαµε ότι το ίδιο επιχείρηµα –µε την ίδια λεκτική διατύπωση κιόλας– χρησιµοποιήθηκε από τον Τραµπ για να εξαιρέσει τους «New York Times» και την «Washington Post» από τον Λευκό Οίκο. Ο µητσοτακικός ανιψιοκεντρικός τραµπισµός σε όλο του το µεγαλείο µε πρωταγωνιστές τραµπαρίφες του Μαξίµου.
Οταν το επιχείρηµα αυτό γύρισε στα µούτρα τους, τότε άλλαξε το αφήγηµα. Στο µπρίφινγκ ο υπουργός δήλωσε ότι πήραν όλοι διαφήµιση, ακόµη και τα αντίπαλα στη Ν∆ µέσα ενηµέρωσης, µε εξαίρεση µόνο όσους δηµοσιογραφούσαν υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει κορονοϊός. Αυτήν τη φορά το επιχείρηµα δεν ήταν έµπνευσης Τραµπ αλλά Γκέµπελς. Οχι, ο Πέτσας δεν µπέρδεψε το Documento µε την «Ελεύθερη Ωρα» όπου κατά καιρούς αρθρογραφεί το στέλεχος του Μαξίµου Μακάριος Λαζαρίδης. Ο κύριος υπουργός συνειδητά συκοφαντεί και ψεύδεται για το Documento ευελπιστώντας ότι κάποιος θα τον πιστέψει.
Τα λέει όλα αυτά για την εφηµερίδα που στις 15 Μαρτίου 2020, πριν από το lockdown, βγήκε µε εξώφυλλο «Κορονοϊός: Τι να κάνουµε. Απαιτείται υπεύθυνη στάση όλων µπροστά στην υγειονοµική κρίση µε πρώτιστο µέληµα τη θωράκιση του δηµόσιου συστήµατος υγείας». Για την εφηµερίδα που επί δύο µήνες έδινε δωρεάν την ηλεκτρονική της έκδοση για να ενηµερωθούν όλοι και δηµιούργησε ειδικό καθηµερινό newsletter ειδικά για τον κορονοϊό. Μη έγκυρο το Documento, αλλά έγκυροι ο Φουρθιώτης µε ανύπαρκτο σάιτ και η κουµπάρα του Πέτσα.
Ο Πέτσας γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν έχει δικαίωµα να εξαρτά το πού δίνεται το δηµόσιο χρήµα από τα γούστα και τις αξιολογήσεις του και φυσικά από τις εντολές του Μαξίµου. Εχει κάθε δικαίωµα να συµπαθεί και να εκτιµά τον Φουρθιώτη, τον Νίκο Γεωργιάδη µε τον οποίο συνυπάρχει πολιτικά, τον κουµπάρο και την κουµπάρα του, αλλά δεν έχει κανένα δικαίωµα να χρησιµοποιεί χρήµατα των πολιτών για τον προσωπικό του πόλεµο.
Αυτό που επίσης γνωρίζει ο κ. Πέτσας είναι ότι βαρύνεται µε σοβαρές ποινικές και αστικές ευθύνες για όσα έχει πει κατά ανθρώπων του Documento και τον αποκλεισµό του µιντιακού οµίλου από τη διαφήµιση. Αν δεν τις γνωρίζει, θα φροντίσουµε να τις µάθει όλες. Ηδη στην εταιρεία που µοίρασε τη διαφήµιση άρχισαν να λένε: «Οχι εµείς, ο Πέτσας και ο ∆ηµητριάδης». Θα δούµε σύντοµα ποιος.
ΥΓ.: Ενας ακόµη λόγος που δεν δηµοσιοποιούνται τα ποσά που πήρε κάθε ΜΜΕ είναι ο φόβος για τον πόλεµο που εκτιµούν ότι θα ξεσπάσει µεταξύ των φίλιών τους εκδοτών αν δει ο ένας πόσα πήρε ο άλλος. Σκεφθείτε τι θα γίνει αν το ιστορικό συγκρότηµα µάθει ότι πήρε λιγότερα από αυτόν που κατηγορεί ως «πειρατή» των δανεικών.
