H πρόεδρος του συντηρητικού κόμματος «Δεξιά», Έλνα Σούλμπεργ (στη φωτογραφία επισκέπτεται εξέδρα άντλησης πετρελαίου), θα παραμείνει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στη θέση της πρωθυπουργού της Νορβηγίας, χώρας πάμπλουτης λόγω πετρελαίων, αλιείας και ενός τεράστιου (800 δις δολάρια) ταμείου δημοσίων επενδύσεων.
Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές οι Νορβηγοί τής έδωσαν «ψήφο εμπιστοσύνης» για να συνεχίσει την πολιτική που εξασφαλίζει την δική τους ευημερία. Και έδειξαν να μην τους ενόχλησε η συνεργασία στην κυβέρνηση με το ακροδεξιό-ξενοφοβικό «Κόμμα της Προόδου».
Ο αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών, ο πλούσιος επιχειρηματίας Γιούνας-Γκαρ Στέρε, χρεώνεται ότι παρασύρθηκε στον προεκλογικό διάλογο, να συζητήσει θέματα που δεν κατέχει, όπως το μεταναστευτικό, και δεν ήταν πειστικός στην προβολή των κλασσικών ζητημάτων που θέτουν οι σοσιαλδημοκράτες όπως οι μακροχρόνιες επενδύσεις από τα κέρδη του πετρελαίου και της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας.
«Φιλοδοξία μου είναι να σχηματιστεί κυβέρνηση με τέσσερα κόμματα που θα εκπροσωπούν την πλειοψηφία των πολιτών της χώρας» είπε η Σούλμπεργ. Τα τέσσερα κόμματα στα οποία αναφέρεται, εκτός από το δικό της «Δεξιά» (25,1%, -1,7 σε σχέση με τις εκλογές του 2013) περιλαμβάνονται το «Χριστιανικό Λαϊκό Κόμμα» (4,2%, -1,4), η «Αριστερά» (4,3%, -0,9) που είναι ένα κόμμα φιλελευθέρων, αλλά για ιστορικούς λόγους κρατάει το «αριστερό» τίτλο που είχε όταν ιδρύθηκε το 1884, καθώς και το ακροδεξιό «Κόμμα της Προόδου» (15,3%, -1,1).
Αν και όλα είδαν, έστω και σε μικρό ποσοστό, να μειώνεται η εκλογική δύναμη τους, έχουν συνολικά 89 από τις 169 έδρες του Νορβηγικού Κοινοβουλίου. Την ίδια φιλοδοξία, σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτερης συναίνεσης, είχε η Σούλμπεργ και το 2013. Τότε, όπως και τώρα, τα μικρά κόμματα αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τους ακροδεξιούς, γι’ αυτό σχηματίστηκε κυβέρνηση μειοψηφίας (με τη συμμετοχή της ακροδεξιάς) που άντεξε τέσσερα χρόνια !
Στο ονομαζόμενο «Σοσιαλιστικό Μπλοκ» εκτός από το μεγαλύτερο κόμμα της χώρας, το σοσιαλδημοκρατικό «Εργατικό Κόμμα» που συνέχισε την πτωτική πορεία του και κατέγραψε τα χειρότερα εκλογικά ποσοστά των τελευταίων 40 χρόνων (27,4%, -3,4) όλα τα άλλα αύξησαν τα ποσοστά τους. Καλή εμφάνιση έκανε ένα μικρό αριστερό κόμμα που μπήκε στη νορβηγική βουλή, οι «Κόκκινοι» (2,4%, +1,3), οι οποίοι είχαν παντιέρα την φιλομεταναστευτική πολιτική και την διακοπή των ερευνών για νέα κοιτάσματα πετρελαίου.
«Το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης προσπάθησε να επιστρέψει στην κυβέρνηση αλλά απέτυχε. Είναι ασυνήθιστο αυτό που συμβαίνει, δείχνει ότι υπάρχει χρόνια κρίση των Σοσιαλδημοκρατών στη Νορβηγία», δήλωσε ο Σβεν-Έρικ Τούσταντ, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Στάβανγκερ. Σε αντίθεση με τον Τούσταντ, δημοσιογράφοι και παρατηρητές στο Όσλο θεωρούν ότι αιτία της ήττας των σοσιαλδημοκρατών και αδυναμίας να σχηματίσουν κυβέρνηση, έστω και μειοψηφίας, ήταν οι πολύ κακοί χειρισμοί του αρχηγού τους, του Γιούνας-Γκαρ Στέρε.
«Golden Boy του συστήματος» τον αποκαλεί η Έρικα Μπγίερστρεμ και του χρεώνει την οπισθοχώρηση, το τελευταίο τρίμηνο, σε θέματα μείζονος σημασίας όπως η ποιότητα ζωής σε μία χώρα που ευημερεί: «Είναι πολύ δύσκολο στον μέσο Νορβηγό να πιστέψει ότι ένας πάμπλουτος άνθρωπος, όπως ο Στέρε, ενδιαφέρεται να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας σε μία χώρα με το μικρότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη (2,3%) και τον ξενίζει το γεγονός ότι άφησε τους επικεφαλής των μικρών αριστερών κομμάτων να σηκώσουν προεκλογικά το βάρος, των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας και της περιβαλλοντικής καταστροφής που θα προκαλέσουν οι νέες εξορύξεις πετρελαίου. Τελικά οι μικροί σημείωσαν νίκη χωρίς αντίκρισμα και αυτός ηττήθηκε αλλά το αποτέλεσμα της δικής του ήττας του είναι ορατό».