Την τελευταία του πνοή άφησε την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου σε ηλικία 97 ετών ο Μάριο Βίτι. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ανέδειξε με σπουδαίο τρόπο τη νεοελληνική φιλολογία μέσα από τις έρευνες και τα συγγράμματά του.
Ο Βίτι διετέλεσε ομότιμος καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Τούσια στο Βιτέρμπο της Ιταλίας.
Γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη από Ιταλό πατέρα και μητέρα με ελληνική καταγωγή. Λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένεια μετακόμισε στην Ιταλία, με τον Βίτι να ακολουθεί σπουδές στη Ρώμη, όπου ξεκίνησε το έργο του ως ερευνητής της νέας ελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1957 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης “L’Orientale”.
Το 1968 διορίστηκε μόνιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο. Υπήρξε επίσης επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης και Θεσσαλονίκης, ενώ δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο της Τοσκάνης. Παράλληλα, διετέλεσε πρόεδρος της Ιταλικής Ένωσης των Νέων Ελληνικών Σπουδών (Associazione Nazionale di Studi Neogreci).
Υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων εμπειρογνωμόνων σχετικά με το πλήρες φάσμα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Η Ελληνική λογοτεχνία χρωστά στον Βίττι τη δεύτερη γέννηση του παλαιότερου κειμένου του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου (ο διάλογος του Νικολάου Σοφιανού), του θρησκευτικού δράματος Ευγένα – (Βενετία 1646) του Θεόδωρου Μοντσελέζε από τη Ζάκυνθο και 2 τόμων κειμένων του Ανδρέα Κάλβου. Ο Βίττι ανακάλυψε και έκανε γνωστό το βιβλίο ενός ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, που δημοσιεύθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1870, με τίτλο “Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι”), ενώ μελέτησε τα έργα των Ελύτη και Σεφέρη. Έχει λάβει τιμητικά διδακτορικούς τίτλους από τα πανεπιστήμια Παρισιού, Θεσσαλονίκης και Κύπρου και βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
