Την τελευταία του πνοή άφησε τη Δευτέρα ο Λεωνίδας Λιακόπουλος, ιδιοκτήτης της θρυλικής ταβέρνας των θεατρόφιλων της Επιδαύρου.
Ζώντας επί δεκαετίες μέσα στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας αλλά και τους θεατρόφιλους που συνέρρεαν στο μαγαζί του, ο Λεωνίδας αποτελούσε το «σήμα κατατεθέν» της Επιδαύρου. Στην ταβέρνα του σύχναζαν πολιτικοί, ηθοποιοί αλλά και θεατές μετά τις παραστάσεις.
Το μαγαζί ξεκίνησε να λειτουργεί το 1953 σαν καφενεδάκι. Το 1954 για πρώτη φορά κατέβηκε στην Επίδαυρο το Εθνικό Θέατρο, με τον Λεωνίδα να σερβίρει «λίγο απ’ όλα» σε ένα μαγαζί χωρίς ρεύμα.
Μινωτής, Παξινού, Κωτσόπουλος ήταν κάποιοι μόνο από τους θαμώνες του μαγαζιού, ενώ ο Λεωνίδας μάθαινε να αγαπά το θέατρο, να κρατάει τα μυστικά που μάθαινε, να ενθαρρύνει τους καλλιτέχνες. Το στέκι του έγινε διάσημο, και στα χρόνια που ακολούθησαν το επισκέφθηκαν ο Μιτεράν, η Μελίνα, ο Ντασέν, η Συνοδινού και ο Χάρβεϊ Καϊτέλ με το Θόδωρο Αγγελόπουλο, η Πίνα Μπάους, ο Ίθαν Χοκ και ο Kέβιν Σπέισι. Ο Μπέρνσταϊν, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Πίτερ Χολ, ο Πίτερ Μπρουκ, ο Βουτσινάς, η Βουγιουκλάκη, η Καρέζη, η Κατσέλη, ο Κούρκουλος, όλο το ελληνικό θέατρο.
Ο Λεωνίδας παρέμεινε απλός μέχρι το τέλος, χωρίς ποτέ το μαγαζί του να χάσει την μοναδική του ατμόσφαιρα. Τα τελευταία χρόνια όμως είχε αποσυρθεί, και το ταβερνάκι διαχειρίζονταν η γυναίκα του, Κάκια και οι γιοί του, Νίκος και Γιώργος. Η τρίτη γενιά Λιακόπουλων ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία όταν έρθει η ώρα, καθώς τα εγγόνια του Λεωνίδα μεγαλώνουν στην ταβέρνα, ανάμεσα σε ηθοποιούς και θεατρόφιλους.
