Θλίψη στο ελληνικό Twitter από την είδηση ότι έφυγε από τη ζωή ο γνωστός χρήστης @doleross, ο οποίος, όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας το τελευταίο διάστημα.
Ο @doleross ήταν δημοσιογράφος και είχε ασχοληθεί τόσο με το ραδιόφωνο όσο και με την έντυπη δημοσιογραφία, ενώ ήταν ιδιαίτερα ενεργός στο Twitter από το 2010, κυρίως σε θέματα που αφορούσαν στην ελληνική κρίση.
Όπως είχε γράψει ο ίδιος στο Twitter, στις 25 ΜαΪου, νοσηλευόταν ήδη για περίπου 10 μέρες σε μεγάλο νοσοκομείο με νεφρική ανεπάρκεια, χαμηλό αιματοκρίτη, καρκίνο στην κύστη και αιματουρίες.
To παλιότερο βιογραφικό του από το radiobubble news με το οποίο είχε συνεργαστεί:
«Doleros* (@doleross)
Kατά κόσμον «δολερός». Γεννήθηκε την χρονιά της αποστασίας σε ένα προάστιο της Αθήνας, δυτικά του Κηφισού. Με το ραδιόφωνο ασχολήθηκε από τότε που δεν μπορούσε να πει το «ρ» δίνοντας κυριολεκτική υπόσταση στο «(ρ)άδιο» αφού δεν είχε αφήσει συσκευή χωρίς να της βγάλει τα μάτια. Τα πρώτα του (αναγκαστικά) ακούσματα από την κούνια μέχρι την μεταπολίτευση καθόρισαν την μετέπειτα ραδιοφωνική του κουλτούρα. «Πικρή μικρή μου αγάπη», «Η βίλλα των ανέμων», των δελτίο ειδήσεων των 8:00′ (ουδεμία σχέση με τα δελτία των 20:00′ σήμερα) Με το «τσοπανάκος ήμουνα» ξύπναγε», με το «τσοπανάκος ήμουνα» κοιμόταν. Παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν έδωσε πειστική απάντηση στο: τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε. Αγαπημένη του εκπομπή «Οι αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού». Έτσι του έμεινε η συνήθεια να φτιάχνει χάρτινα καραβάκια, για να ταξιδέψει, να χαθεί και να ακούσει το όνομά του στο ραδιόφωνο.
Πατώντας σε αυτές τις γερές βάσεις, σπούδασε, τρόπος του λέγειν, οικονομικά στην Θεσσαλονίκη. Παράλληλα εργαζόταν ως Δημοσιογράφος. Από τα οικονομικά δεν θυμάται απολύτως τίποτα, από την δημοσιογραφία όλο και κάτι του ‘μεινε. Από τα μισά και μετά της δεκαετίας του 1980 μπόρεσε να έρθει εις γάμου κοινωνίαν με τον μεγάλο του έρωτα, το ραδιόφωνο. «Παντρεύτηκε» την δημοτική και διαδημοτική ραδιοφωνία, την απάτησε ολίγον τι και με την ιδιωτική μετά το 1990 και το αναπόφευκτο διαζύγιο ήρθε κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Συνάμα εξασκούσε τα ελληνικά του γράφοντας σε περιοδικά της εποχής και στην συνέχεια πέρασε από μερικές ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες. Έπαιξε, ομολογουμένως, όχι με τεράστια επιτυχία και τον ρόλο του Εκδότη και Διευθυντή σε δικά του ή άλλων, έντυπα. Κάποτε που είχε χρόνο και όρεξη αναζητούσε την τοπική ιστορία της Αττικής, αποτυπώνοντας τα ευρήματα σε βιβλία που έχουν εκδοθεί ή θα εκδοθούν. Σήμερα, που δεν έχει χρόνο, αναζητά την δική του ιστορία, απόδειξη ότι γερνάει.
* doleros Κατά μία εκδοχή: από το Δολερός. Άνθρωπος δόλιος με δολερούς σκοπούς. Κατά μία άλλη, λέξη σύνθετη από το ΔΟΛ και έρος. Στην προκειμένη περίπτωση επικρατέστερη είναι η πρώτη.»
