Ο Ισραηλινός συγγραφέας, ποιητής και κινηματογραφιστής Χαΐμ Γκουρί, γνωστός κυρίως για τα έργα του για το Ολοκαύτωμα, πέθανε σήμερα σε ηλικία 94 ετών, ανακοίνωσε η κόρη του.
Σε ανακοίνωσή του ο Ισραηλινός πρόεδρος Ρούβεν Ρίβλιν εξέφρασε λύπη για τον θάνατο «του εθνικού ποιητή, ενός άνδρα που ήταν ταυτόχρονα μαχητής και διανοούμενος».
Ιστορική φυσιογνωμία του Ισραήλ, ο Χαΐμ Γκουρί κάλυψε για την εφημερίδα του Εργατικού Κόμματος Lamerhav τη δίκη του ναζί εγκληματία Άντολφ Άιχμαν, ο οποίος δικάστηκε στο Ισραήλ και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1961.
Έγραψε για τη δίκη αυτή ένα βιβλίο, το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες (“La cage de verre” στα γαλλικά – «Το γυάλινο κλουβί») και του προσέδωσε διεθνή φήμη. Ντοκιμενταρίστας, γύρισε πολλές ταινίες με θέμα το Ολοκαύτωμα.
Ο Χαΐμ Γκουρί γεννήθηκε το 1923 στο Τελ Αβίβ σε μια πολιτικοποιημένη οικογένεια. Ο πατέρας του, ο Ίσραελ Γκουρί, ήταν ένας από τους ιδρυτές του Mapaï, του κόμματος του πρώτου Ισραηλινού πρωθυπουργού Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, και βουλευτής από το 1948 έως το 1965.
Μετά το Ολοκαύτωμα στάλθηκε στην Ευρώπη για να βοηθήσει τους Εβραίους πρόσφυγες να μεταναστεύσουν στην Παλαιστίνη.
Θα πολεμήσει στον πρώτο ισραηλινο-αραβικό πόλεμο του 1948 και κατόπιν το 1967 ως έφεδρος στη διάρκεια του Πολέμου των έξι ημερών.
Εξέδωσε περισσότερα από 20 βιβλία, μεταξύ των οποίων πολλές ποιητικές συλλογές. Στην πατρίδα του ήταν γνωστός ως ο ποιητής της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ. Έγραψε επίσης τραγούδια που διδάσκονται στα σχολεία και έγιναν κλασικά.
Βραβευθείς με πολλές τιμητικές διακρίσεις μεταξύ των οποίων το περίβλεπτο Βραβείο του Ισραήλ το 1988, ο Χαΐμ Γκουρί, ο οποίος πρόσκειτο στον πρώην πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν που δολοφονήθηκε το 1995, τασσόταν υπέρ της ειρήνης με τους Παλαιστινίους.
Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε πως τα ποιήματά του αποτελούν «τμήμα της κληρονομιάς του κράτους του Ισραήλ»,
Φίλος της Γαλλίας, ο Χαΐμ Γκουρί είχε ζήσει στη Γαλλία και είχε σπουδάσει στη Σορβόννη. Είχε μεταφράσει στα εβραϊκά μεγάλους Γάλλους ποιητές, κυρίως τον Μποντλέρ, τον Ρεμπό και τον Απολινέρ, καθώς και μυθιστορήματα των Πανιόλ και Κλοντέλ.
Το 2011 το γαλλικό υπουργείο Πολιτισμού τον ονόμασε Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων χαρακτηρίζοντάς τον «άνδρα της ειρήνης, ζώσα ψυχή της ιστορίας του Ισραήλ και ερωτευμένο με τη γαλλική γλώσσα».