Ήταν η πρώτη γυναίκα που προτάθηκε για το όσκαρ σκηνοθεσίας το 1977 για την σατιρική πολιτική κωμωδία «Ο Πασκουαλίνο και οι 7 καλλονές».
Μπορεί ο «Πασκουαλίνο» να είναι η ταινία που την έφερε στα όσκαρ σε μια ιστορική διπλή υποψηφιότητα – προτάθηκε επίσης για το πρωτότυπο σενάριο- αλλά οι μεγάλες στιγμές της ήταν η «Η κυρία και ο ναύτης», ο «Μίμης ο σιδεράς» και το «Ιστορία έρωτα και αναρχίας». Φιλμ- προϊόντα της έκρυθμης δεκαετίας του ’70, που μέσα από την κωμική φόρμα τους ανέπτυσσαν μια ξεκάθαρη πολιτική στάση που δεν δύσκολο να μαντέψεις σε ποιο χώρο ανήκε. Αρκεί να θυμηθείς ότι στο «Ιστορία έρωτα και αναρχίας» το 1973 ο αγρότης Τζιανκάρλο Τζιανίνι σχεδιάζει να δολοφονήσει τον Μουσολίνι με τη βοήθεια μιας αναρχικής ιερόδουλης, ενώ ο «Μίμης ο σιδεράς» (1972) είναι ένας σικελός εργάτης (ο Τζιανκάρλο Τζιανίνι και πάλι στις επάλξεις), που αναγκάζεται να μεταναστεύσει στο Τορίνο λόγω μιας «λάθους» ψήφου στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Με την ταινία αυτή η Βερτμίλερ έχει ακόμη μια πρωτιά καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτρια που ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες.
Η Αρκάντζελα Φελίτσε Ασούντα Βερτμίλερ φον Ελγκ Εσπανιόλ φον Μπραουάιχ όπως ήταν το πραγματικό της όνομα γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1928 στη Ρώμη κι είχε καταγωγή από την Ελβετία. Ως μαθήτρια ήταν αρκετά αντιδραστική με συνέπεια να αποβληθεί από αρκετά καθολικά σχολεία. Η παιδική της ηλικία σημαδεύτηκε από την αντιστασιακή δράση του δικηγόρου πατέρα της που προστάτευε παρτιζάνους και έκρυβε μια οικογένεια Εβραίων στο σπίτι τους. Αρχικά μετά από τις σπουδές της στην Εθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης Σίλβιο Ντ΄ Αμίκο δούλεψε ως θεατρική ηθοποιός αλλά σταδιακά ανέπτυξε ενδιαφέρον και δημιουργικότητα στο κατασκευαστικό κομμάτι των θεατρικών παραστάσεων αναλαμβάνοντας επίσης την σκηνοθεσία και τη συγγραφή σε διάφορα έργα. Το σινεμά το ανακάλυψε αργότερα ως βοηθός του Φελίνι με τον οποίο συνεργάστηκε σε μεγάλες ταινίες όπως το «8μιση» και τον θεωρούσε μέντορα της καθώς «άλλαξε το βλέμμα μου στο σινεμά και μου έδειξε τον τρόπο για να βρω τη δική μου φωνή στη δημιουργία ταινιών».
Το 1963 πραγματοποιεί το κινηματογραφικό σκηνοθετικό ντεμπούτο της με το «I basilischi», που περιγράφει την τελματώδη ζωή της νεολαίας σε μια μικρή πόλη της Νοτίου Ιταλίας και κερδίζει την καθολική αναγνώριση των ιταλών κριτικών. Η επιτυχία της στα 70ς και κυρίως με το «Πασκουαλίνο και οι 7 καλλονές» που εκτός από τις υποψηφιότητες σε Όσκαρ και Χρυσές Σφαίρες, της χάρισαν και διεθνή φήμη υποχρέωσαν την Warner να της προσφέρει ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο για το γύρισμα 4 ταινιών σε αγγλική γλώσσα, που όμως δεν είχαν την προσδοκούμενη επιτυχία.
Τα τελευταία χρόνια, η Βερτμίλερ ασχολήθηκε κυρίως με την τηλεόραση και το θέατρο, ενώ η τελευταία ταινία της ήταν το «Roma, Napoli, Venezia… in un crescendo rossiniano» του 2014, ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ μεσαίου μήκους (40 λεπτά η διάρκεια του) για τον διάσημο μουσικοσυνθέτη Τζοακίνο Ροσίνι. Η Λίνα Βερτμίλερ έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί της 9ης Δεκεμβρίου 2021 σε ηλικία 93 ετών.
