Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η Μαρίτσα Μαυραπίδου, παιδί προσφύγων από τα Μοσχονήσια της Μικρασίας, η μία από τις τρεις γιαγιάδες που αποτέλεσαν σύμβολο της αλληλεγγύης του λαού της Λέσβου στους εκατοντάδες χιλιάδες Σύρους -στη μεγάλη πλειοψηφία τους- πρόσφυγες, που πέρασαν τη διετία 2015-2016 από τις απέναντι ακτές στο χωριό της, τη Σκάλα Συκαμνιάς.
Οι συγχωριανοί της, θα πουν αύριο το τελευταίο αντίο στη Σκάλα Σκαμιάς ενώ όπως είπε στην ΕΡΤ Αιγαίου ο πρόεδρος της κοινότητας Γιώργος Σαρόγλου « θα τη θυμόμαστε πάντα, μια τίμια γυναίκα που μας έκανε περήφανους»
Τον γύρο του κόσμου έκανε τον Οκτώβριο του 2015 η φωτογραφία του Λευτέρη Παρτσάλη από τη Μυτιλήνη (Σκάλα Συκαμιάς) που έδειχνε τρεις ηλικιωμένες Ελληνίδες να φροντίζουν ένα μικρό παιδί την ώρα που η μητέρα του αλλάζει ρούχα καθώς μόλις έχει φτάσει στο νησί από τα τουρκικά παράλια.
Η κυρία Ευστρατία, η κυρία Μαρίτσα και η κυρία Μηλίτσα, οι γιαγιάδες της Λέσβου είχαν δηλώσει ότι «του τραγουδούσαμε και ήπιε το γάλα μονορούφι».
Για το περιστατικό και τη φωτογραφία όπως το αφηγήθηκε η Μαρίτσα:
«Ήταν πολύς κόσμος μαζωμένος στον Πλάτανο καθώς είχαν φτάσει τρεις βάρκες. Είδαμε τη μητέρα την ώρα που άλλαζε τα ρούχα της και της είπαμε ότι το μωρό πεινάει. Έδωσαν στο μωρό ένα μπιμπερό αλλά αυτό δεν ήθελε το γάλα. Το δοκίμασα στο χέρι μου και ήταν καυτό. Εκεί δίπλα είχε μια βρύση και κρύωσα εκεί το μπιμπερό και μετά το μωρό το ήπιε το γάλα»
Η γιαγιά Μαρίτσα μαζί με τις φίλες της, την Αιμιλία Καμβύση και την Ευστρατία Μαυραπίδου, οι οποίες πέρασαν όλη τη ζωή τους στο ψαροχώρι, τη Σκάλα έγιναν σύμβολα της εθελοντικής προσφοράς της Λέσβου, όταν ο φωτογραφικός φακός τις «συνέλαβε» να περιποιούνται στην ακτή ένα βρέφος, παιδί μίας γυναίκας πρόσφυγα από τη Συρία, που μόλις είχε αποβιβασθεί στην ακτή. Συνέχιζαν, δε, να κάνουν το ίδιο, προσφέροντας -παρά τα χρόνια τους- ό,τι μπορούσαν στους πρόσφυγες, όλον αυτόν τον καιρό που το χωριό τους έγινε το επίκεντρο της προσφυγικής-ανθρωπιστικής κρίσης. Κάθε μέρα κατέβαιναν στην ακτή και κάθονταν μαζί με άλλους αλληλέγγυους στους πρόσφυγες πολίτες, συμπαραστεκόμενοι με όποιον τρόπο μπορούσαν στους ανθρώπους που καθημερινά φτάνουν από τις απέναντι τουρκικές ακτές.
Αυτή η δράση τους και η δημοσιότητα που πήρε, μέσω της εμβληματικής φωτογραφίας τους, αποτέλεσε και την αφορμή να τις προτείνουν ως υποψήφιες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης κορυφαίοι παράγοντες της επιστημονικής ζωής της Ελλάδας και της κοινωνίας.
Όταν τον Νοέμβριο του 2015 επισκέφθηκε τη Συκαμνιά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, είχε συναντηθεί με μία από τις τρεις γιαγιάδες, τη γιαγιά Μηλίτσα, την οποία είχε συγχαρεί για ό,τι έκανε μαζί με τις δύο φίλες της. Τότε εκείνη, εκ μέρους και των άλλων δύο γιαγιάδων, του είχε απαντήσει: «Γιατί λες μπράβο γιέ μου; Τι έκανα;». Το ίδιο είχαν πει και στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, όταν τις είχαμε επισκεφθεί στη Σκάλα Συκαμνιάς την ημέρα που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα τους για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, τον Ιανουάριο του 2016. Όταν ρωτήθηκαν γιατί βοηθάνε τους πρόσφυγες η γιαγιά Μαρίτσα εαπάντησε: «Καλά παιδιά είναι. Μερικές φορές κουρασμένα από το ταξίδι με βοηθάνε να κουβαλήσουμε τα ξύλα για τη σόμπα μου».
Η κηδεία της Μαρίτσας Μαυραπίδου θα γίνει αύριο Πέμπτη 17 Ιανουαρίου, στρις 15:00, στο κοιμητήριο της Συκαμνιάς. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλλεί στην Παναγιά τη Γοργόνα, στο λιμανάκι της Σκάλας.
Πηγή: lesvosnews.net