Τον Ανταμ Τζόνσον η χειρότερη από τις κακές τις ώρες τον βρήκε πάνω στο μεροκάματο. Το ασυνήθιστα – ασυγχώρητα, είπαν πολλοί– υπερυψωμένο παγοπέδιλο ενός αντιπάλου βρήκε τον δύσμοιρο αθλητή στον λαιμό, του προκάλεσε μοιραία αιμορραγία και τον σκότωσε μέσα σε λίγα λεπτά. Ο πάγος βάφτηκε κόκκινος, οι σημαίες κυμάτισαν μεσίστιες και ο παγκόσμιος αθλητισμός θυμήθηκε τα εκλεκτά παιδιά που χάθηκαν από μια στιγμή απροσεξίας, κακοτυχίας, αδεξιότητας, αδυσώπητης μοίρας.
Και αν οι πιλότοι της Φόρμουλα 1 ζουν τη ζωή τους στα 300 χιλιόμετρα την ώρα και οι μποξέρ τρώνε το ξύλο της αρκούδας, οι αθλητές του ποδοσφαίρου, του χόκεϊ, του κρίκετ, του στίβου τρέμουν τον Μολώχ της μπάλας, το εκτροχιασμένο μαύρο τρένο που οδηγεί στον άλλο κόσμο. Τουλάχιστον ο Κενυάτης μαραθωνοδρόμος που τραυματίστηκε βαριά από τραμ το 2007 στους δρόμους της Αθήνας επέστρεψε στην οικογένειά του ζωντανός. Το ίδιο και ο πρωταθλητής του μήκους Σαλίμ Σντιρί, που το 2007 στο Γκόλντεν Λιγκ της Ρώμης εμβολίστηκε στην ωμοπλάτη από το ιπτάμενο ακόντιο του Τέρο Πιτκαμάκι, προερχόμενο από πτήση 80 μέτρων…
Η Αμερική θρηνεί γοερά εδώ και 22 χρόνια τον τσάμπιον των ράλι Ντέιλ Ερνχαρτ και ο υπόλοιπος κόσμος αφιερώνει ένα δάκρυ κάθε Πρωτομαγιά από το 1994 στη μνήμη του Αϊρτον Σένα. Οι πιο παλιοί θυμούνται επίσης τον εξίσου παγκόσμιο πρωταθλητή Γιόχεν Ριντ (1971), αλλά οι 52 νεκροί της Φόρμουλα 1 και οι αναρίθμητοι των λοιπών μηχανοκίνητων, ευτυχώς ελάχιστοι τα τελευταία χρόνια, αξίζουν το δικό τους πένθιμο αφιέρωμα. Το ίδιο και εκείνοι που πέθαναν μέσα στο γήπεδο από καρδιά.
Το μακάβριο ρεκόρ
Η πυγμαχία πάλι, σύμφωνα με τις στατιστικές του τρόμου, έχει φορέσει τα μαύρα περισσότερες από 1.870 φορές από καταβολής του βάρβαρου αθλήματος. Ο Κιμ Ντουκ-Κου, ίνδαλμα στη Νότια Κορέα, μπήκε στο ρινγκ το 1982 για να διεκδικήσει τον παγκόσμιο τίτλο από τον Ρέι Μανσίνι, έφυγε με ασθενοφόρο σε βαθύ κώμα και πέθανε πέντε μέρες αργότερα από εγκεφαλική αιμορραγία. «Μία και μοναδική γροθιά την προκάλεσε» είπαν οι γιατροί στο Λας Βέγκας. Η
Μπέκι Ζερλέντες ήταν από τις πρώτες κυρίες που έσπασαν το φράγμα της ανδροκρατίας στο μποξ και η πρώτη γυναίκα που πέθανε από τις γροθιές (2005). Ο ισχνός προστατευτικός εξοπλισμός δεν ήταν αρκετός για να της σώσει τη ζωή.
Ο Νοντάρ Κουμαριτασβίλι ταξίδεψε στο Βανκούβερ για να γίνει ολυμπιονίκης. «Ή θα κερδίσω ή θα πεθάνω» έλεγε στον πατέρα του. Η πίστα του ελκήθρου luge στο γειτονικό Ουίστλερ αποδείχθηκε παγίδα θανάτου. Το κορμί του Γεωργιανού αθλητή ξεκόλλησε από το μονοθέσιο έλκηθρο σε μια δύσκολη στροφή και εκτινάχτηκε σε έναν ατσάλινο πυλώνα με ταχύτητα 160 χιλιομέτρων την ώρα.
Δεν είναι όμως ο μοναδικός πρωταθλητής του λευκού που έσβησε κάτω από τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους. Το 1992 στην Αλμπερβίλ ο Ελβετός σκιέρ Νικολά Μποσατέ έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε ένα γκρέιντερ, από αυτά που ισιώνουν το χιόνι, και σκοτώθηκε ακαριαία. Το δυστύχημα έγινε στη διάρκεια της προθέρμανσης και το όχημα, σχεδόν αόρατο σε ένα τυφλό σημείο της διαδρομής, είχε τις σειρήνες σβηστές.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Βλαντίμιρ Σμιρνόφ, χρυσός ολυμπιονίκης στη Μόσχα, ήταν ο κορυφαίος οπλομάχος στον κόσμο. Η συνάντηση κορυφής με τον εξίσου θηριώδη Δυτικογερμανό Ματίας Μπερ το 1982 στη Ρώμη ήταν η τελευταία της ζωής του. Η σπάθη του Μπερ έσπασε στα δύο πάνω στο προστατευτικό στήθους του Σμιρνόφ και το μέταλλο πέρασε τυφλά μέσα από τη μάσκα του, συνθλίβοντας του τον εγκέφαλο. Ο Σοβιετικός πρωταθλητής πέθανε έπειτα από μάταιη δεκαήμερη νοσηλεία, στα 29 του χρόνια. Ο θάνατός του δρομολόγησε ριζικές αλλαγές στις στολές των αθλητών.
Ο άσος του χόκεϊ Μπιλ Μάστερτον ξεψύχησε στον πάγο το 1967, ύστερα από μια βίαιη αλλά συμπτωματική σύγκρουση με δύο αντιπάλους. Ο Ρέι Τσάπμαν χτυπήθηκε κατακέφαλα από το μπαλάκι του μπέιζμπολ σε μια εποχή που οι αθλητές δεν φορούσαν προστατευτικά κράνη (1920) και πέθανε δώδεκα ώρες αργότερα στο νοσοκομείο.
Ο Αυστραλός διεθνής Φίλιπ Χιουζ σκοτώθηκε στα 25 του μέσα στο γήπεδο του κρίκετ, από ένα σατανικό γκελ της μπάλας που πέτυχε αρτηρία στον λαιμό του και προκάλεσε ακατάσχετη αιμορραγία. Η ποδηλασία αποχαιρέτησε τον Βάουτερ Βέιλαντ όταν ο Ολλανδός πρωταθλητής έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του με μεγάλη ταχύτητα σε ένα τσιμεντένιο χώρισμα. Με τον ίδιο τρόπο έχασε τη ζωή του το 2008 ο Κροάτης ποδοσφαιριστής της Ζαντάρ Χρβόιε Τσούστιτς.
Στην Ελλάδα
Εμείς βέβαια θα θυμόμαστε παντοτινά με συγκίνηση τον φτωχό Μουκάντι Τσιμάνγκα, ο οποίος χτυπήθηκε στην καρωτίδα από αδέσποτο αγκώνα αντιπάλου στη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα Α΄ Εθνικής το 1995 (Ατρόμητος – Ελευσίνα) και εξέπνευσε προτού να φτάσει στο νοσοκομείο, αφού στο γήπεδο δεν υπήρχε ασθενοφόρο. Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο ο νεαρός πρωταθλητής Ευρώπης στην πυγμαχία Βασίλης Τόπαλος τραυματίστηκε θανάσιμα στη διάρκεια προπονητικού αγώνα στην Καλλιθέα και εγκατέλειψε αυτό τον μάταιο κόσμο στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών. Ας ελπίσουμε ότι τους σκεπάζει όλους χώμα ελαφρύ.
