Αν αναρωτιέστε αν είναι καλύτερο να περπατάτε πριν ή μετά το φαγητό, οι επιστήμονες έχουν τώρα μια απάντηση. Όταν περπατάτε νηστικοί καίτε περισσότερο λίπος και όταν περπατάτε με γεμάτο στομάχι καίτε κάπως περισσότερες θερμίδες οι οποίες όμως προέρχονται κυρίως από τους υδατάνθρακες.
Ερευνητές από το University of Bath στην Αγγλία δημοσίευσαν στο περιοδικό American Journal of Physiology – Endocrinology and Metabolism μια μελέτη που περιέλαβε 10 υπέρβαρους και αγύμναστους αλλά υγιείς νεαρούς άνδρες. Η μελέτη ανέλυσε τις συνέπειες του φαγητού έναντι της νηστείας στην έκφραση των γονιδίων του λιπώδους ιστού ως απάντηση στην άσκηση.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη περπάτησαν για 60 λεπτά με ένταση ίση με το 60% της μέγιστης κατανάλωση οξυγόνου α) με άδειο στομάχι και β) δύο ώρες μετά την κατανάλωση ενός πλούσιου σε υδατάνθρακες γεύματος που παρείχε κατά μέσο όρο 648 θερμίδες (± 115 θερμίδες).
Πριν και έπειτα από κάθε προπόνηση, οι ερευνητές υπέβαλλαν τους άνδρες σε εξετάσεις του μεταβολικού ρυθμού και έλαβαν δείγματα αίματος και λιπώδους ιστού.
Όταν οι άνδρες γυμνάζονταν νηστικοί, είχαν χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους κατά την έναρξη της προπόνησης και έκαιγαν περισσότερο σωματικό λίπος απ’ ό,τι όταν είχαν φάει πρωινό. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Όταν περπάτησαν αφού προηγουμένως είχαν φάει πρωινό, έκαιγαν περισσότερες θερμίδες απ’ όσες όταν γυμνάζονταν νηστικοί.
Ανάλογα με το αν οι εθελοντές ασκούνταν με γεμάτο ή άδειο στομάχι, άλλαζε η έκφραση των γονιδίων που σχετίζονται με το λιπώδη ιστό.
Η έκφραση δύο γονιδίων, των PDK4 και HSL, αυξήθηκε όταν οι άντρες ήταν νηστικοί και μειώθηκε όταν προηγουμένως είχαν φάει. Η αύξηση που αφορά το PDK4 δείχνει ότι το αποθηκευμένο λίπος χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της άσκησης αντί των υδατανθράκων που καταναλώθηκαν στην περίπτωση που είχε προηγηθεί το γεύμα. Η έκφραση του HSL επίσης αυξάνεται όταν ο λιπώδης ιστός χρησιμοποιεί αποθηκευμένη ενέργεια για να υποστηρίξει αυξημένη δραστηριότητα.
Αν λοιπόν σάς ενδιαφέρει το κάψιμο του λίπους, καλύτερα είναι να ασκείστε με άδειο στομάχι.
Οι ερευνητές εντόπισαν και άλλα γονίδια που έδειξαν αυξημένη έκφραση και σχετίζονται με ορισμένες πρωτεΐνες που ρυθμίζουν το σάκχαρο του αίματος.
Αν κάποιος θέλει να αποκομίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη στην υγεία του, ίσως πρέπει να γυμνάζεται με άδειο στομάχι, ανέφερε ο επικεφαλής ερευνητής Dylan Thompson, καθηγητής Φυσιολογίας στο University of Bath.
Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι το φαγητό πριν από την άσκηση επηρεάζει τη γονιδιακή έκφραση του λιπώδους ιστού.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ότι η χρονική απόσταση της άσκησης από το φαγητό επηρεάζει, εκτός από την έκφραση των γονιδίων και τις αθλητικές επιδόσεις, κάτι που είναι γνωστό εδώ και χρόνια.
Αν κάποιος φάει πριν ασκηθεί, θα έχει υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα και οι μύες θα έχουν περισσότερη γλυκόζη στη διάθεσή τους. Αν κάποιος ασκείται αφού έχουν περάσει αρκετές ώρες από το τελευταίο του γεύμα, οι μύες βασίζονται στα αποθέματα υδατανθράκων του οργανισμού, τα οποία είναι μικρά, και στα αποθέματα λίπους τα οποία είναι, βέβαια, μεγάλα.
Ωστόσο, για να αποκτήσουν τα κύτταρα πρόσβαση στα λιπαρά οξέα, απαιτούνται πρόσθετα μεταβολικά βήματα, γεγονός που καθυστερεί την παροχή της ενέργειας και μειώνει τις αθλητικές επιδόσεις. Πάντως, όταν κανείς γυμνάζεται με μέτρια ένταση δεν προκύπτει κάποιο θέμα με τις αθλητικές επιδόσεις.
Πηγή: Runnfun.gr