Τα ξημερώματα του Σαββάτου, ένας 52χρονος υπέστη καρδιακή ανακοπή και επί ώρα οι συγγενείς του, οι οποίοι ειδοποίησαν αμέσως το 166, περίμεναν να του παρασχεθεί η στοιχειώδης βοήθεια. Τον έλεγαν Βασίλη Γεωργόπουλο, ήταν 52 ετών, γιατρός με δύο παιδιά, και έχασε τη ζωή του τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου.
Η καταγγελία για το περιστατικό έγινε στην «Εφημερίδα των Συντακτών», με την οικογένεια του 52χρονου να περιγράφει τον «αγώνα δρόμου» που έκανε για να μεταφερθεί ο ασθενής σε νοσοκομείο, ο οποίος είχε τραγική κατάληξη.
Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής προς Σάββατο ο 52χρονος αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία, με πόνους στο στήθος, με τη σύζυγό του να καλεί άμεσα ασθενοφόρο. Η πρώτη κλήση, σύμφωνα με την επώνυμη καταγγελία που έγινε στην «Εφ.Συν.», φέρεται να γίνεται από σταθερό τηλέφωνο στις 00.40-00.45 τα ξημερώματα και η απάντηση ήταν αρνητική λόγω έλλειψης οχήματος.
Δέκα λεπτά αργότερα έγινε νέο τηλεφώνημα όπου οι συγγενείς του περιγράφουν πως η κατάσταση χρήζει επείγουσας μεταφοράς σε νοσοκομείο. «Μας λένε και πάλι, δεν έχουμε διαθέσιμο ασθενοφόρο. Τους ζητάμε να τον μεταφέρουμε στο νοσοκομείο Αττικό που είναι 500 μέτρα από το σπίτι μας, αλλά μας λένε ότι δεν εφημερεύει και ότι ανοίγει στις 8 το πρωί. Και ότι πρέπει να τον πάμε στο Γεννηματά» εξηγεί η πεθερά του, Μαρία Σκαγιάκου.
Ο 52χρονος είχε ιδιωτική ασφάλεια, οπότε οι συγγενείς του αποφασίζουν, ελλείψει άλλης εναλλακτικής, να τον μεταφέρουν με δικό τους όχημα στην κοντινότερη ιδιωτική κλινική, στο Ιατρικό Περιστερίου (Όμιλος Ιατρικού Αθηνών). «Ο άνθρωπος ήταν παγωμένος, φώναζε “πονάω”, τον βλέπουν ότι πάει για έμφραγμα, του κάνουν καρδιογράφημα, αλλά δεν τον διασωληνώνουν. Του λένε ότι πρέπει να μεταφερθεί στο Μαρούσι για να διασωληνωθεί εκεί», ανέφερε η κ. Σκαγιάκου. Ομως δεν υπήρχε ούτε εκεί άμεσα διαθέσιμο ασθενοφόρο για να τον μεταφέρει στο Ιατρικό Αθηνών.
Στις δύο παρά πέντε τα ξημερώματα και ενώ ο ασθενής βρισκόταν ήδη στην ιδιωτική κλινική, λίγο πριν ξεψυχήσει, η σύζυγός του δέχεται τηλεφώνημα από το ΕΚΑΒ, όπου τη ρωτάνε αν χρειάζεται ακόμα ασθενοφόρο. Αρνήθηκε γιατί δεν υπήρχε πλέον λόγος. Είχαν περάσει πάνω από 70 λεπτά από την αρχική κλήση. Έφυγε από τη ζωή εντός της ιδιωτικής κλινικής περίπου στις 02.30, σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες συγγενείς του, αν και η επίσημη ώρα θανάτου που τους έδωσε η κλινική ήταν 03.40 τα ξημερώματα. Η οικογένειά του ισχυρίζεται ότι δεν του έγινε καν καρδιοπνευμονική ανάνηψη, αν και μας λένε ότι η κλινική το αρνείται.
«Την ώρα που ο άνθρωπος πέθαινε, δεν του έδωσαν κάποιο φάρμακο γιατί περίμεναν να γίνει η μεταφορά του στο Μαρούσι», ανέφερε ο πεθερός του. Μετά τον θάνατό του οι συγγενείς έβαλαν τις φωνές και σαν να μην έφτανε ο πόνος τους τούς στείλανε και την Αστυνομία, χωρίς να δοθεί πάντως μεγαλύτερη έκταση στο περιστατικό. Η κηδεία του έγινε προχθές το πρωί. «Δεν τον έσωσε ούτε η ιδιωτική ασφάλεια ζωής. ένας άνθρωπος, ο δικός μας άνθρωπος, στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνει εξαιτίας αρχικά της έλλειψης κρατικής μέριμνας. Πού είναι αυτές οι περίφημες κινητές καρδιολογικές μονάδες;».
